بازگشت نتانیاهو

با دست خالی

از نیویورک

نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل خود را به نیویورک رساند تا در کنگره امریکا علیه توافق اتمی با جمهوری اسلامی سخنرانی کند. او این سخنرانی را علیرغم مخالفت های کاخ سفید که در عالی ترین سطح در حال مذاکره اتمی با ایران است ایراد کرد و واکنش هائی را نیز در امریکا و اروپا بوجود آورد. اما مهم ترین واکنش در خود اسرائیل بازتاب یافت. این بازتاب به آن دلیل است که در این کشور بزودی انتخابات پارلمانی انجام می شود و نتانیاهو برای چهارمین بار خود را آماده نخست وزیری کرده است! او همانقدر نگران موقعیت خود در این انتخابات است که نگران تفاهم اتمی با ایران است، زیرا این تفاهم به معنای شکست سیاست نظامی او علیه ایران و علیه کشورهای منطقه و در نتیجه شکست او در انتخابات اسرائیل است. جالب است که مخالفت با سخنرانی نتانیاهو در کنگره امریکا همانقدر منفی بود که در بسیاری از کشورهای جهان و حتی خود امریکا.

نتانیاهو امیدوار بود و شاید علیرغم واکنش های منفی که در امریکا و حتی خود اسرائیل سخنرانی او بوجود آورد، امیدوار باشد مانع تفاهم اتمی امریکا با جمهوری اسلامی و لغو تحریم ها شود و بعنوان پیروز این صحنه سکان نخست وزیری اسرائیل را در دستهای خود حفظ کند.

نتانیاهو ابتدا در کنفرانس سالانه کمیته روابط امریکا ــ اسرائیل در دفاع از نظرات خود سخنرانی کرد تا زمینه را برای جلب نظر جوامع یهود امریکا فراهم کرده و با این پشتیبانی به کنگره امریکا برود. او در کنگره امریکا ملایم تر از آنچه پیش بینی می شد سخن گفت و این نتیجه واکنش نه چندان موافق مستمعین یهودی او در سخنرانی اش در کمیته روابط امریکا- اسرائیل بود. البته قابل انکار نیست که شماری از نمایندگان کنگره امریکا از حزب جمهوریخواه این کشور که آنها نیز خواهان تبدیل مذاکره به حمله نظامی به ایران هستند از سخنان او استقبال کردند.

آنچه اکنون مشهود است اینست که نتانیاهو حداقل در اسرائیل، جوامع یهود امریکا و بسیاری از کشورهای اروپائی فردی شناخته شده که منطق ندارد و می تواند باعث جنگ افروزی بیشتر در منطقه شود. این مسئله زمانی جدی تر تلقی می شود که دست های وی در پشت ارتش داعش آشکار تر شود. او اکنون در صحنه سیاست جهانی به فرد مستی می ماند که در یک اتاق تلو تلو خوران راه می رود و همه ساکنان اتاق باید نگران باشند که روی اسباب و اثاثیه اتاق نیفتد و باعث شکستن و تخریب این وسائل و اثاثیه نشود.

گروهی از جمهوری خواهان امریکا نیز دست کمی از او ندارند. آنها نیز مانند همپیاله های نیمه مست نتانیاهو میداند و بیم دارند به این دلیل که میداند در صورت توافق اتمی با ایران، اوباما نیازی به تائید این توافق از سوی کنگره امریکا ندارد و در صورت طرح کنگره برای ادامه تحریم ها و کارشکنی عملی برای اجرای توافق، اوباما می تواند نظر و رای کنگره را وتو کند و توافق را به اجرا بگذارد.

در این زمینه، حتی اگر جمهوریخواهان و بخشی از دمکرات  های داخل کنگره نیز با هم متحد شوند کاری نمی توانند علیه توافق اتمی با ایران از پیش ببرند.

نتانیاهو که رهبری حزب لیکود را نیز برعهده دارد روی لابی های یهودی امریکا حساب کرده است. همچنان که روی قدرت مالی این لابی ها برای فشار مالی و اقتصادی به کاخ سفید. اما ظاهرا توازن نیرو در امریکا به سود او نیست. حتی صهیونیست های پر قدرت امریکائی نیز اکنون نمی خواهند با جمهوریخواهان بعنوان اسب برنده انتخابات آینده ریاست جمهوری امریکا شرط بندی کنند.

بموجب همین واکنش ها و ارزیابی هاست که رسانه های پرنفوذ امریکا چه پیش از سفر نتانیاهو و چه بعد از سفر او به نیویورک نوشتند که رهبر یک کشور خارجی قادر نیست سیاست خارجی یک کشور دیگر را تغییر بدهد و سفر و سخنرانی نتانیاهو به نیورک نتیجه ای معکوس را برای او به همراه داشته است. حتی از هم اکنون می توان پیش بینی کرد که "کمیته هواداران اسرائیل " در امریکا نیز بعنوان حامی دولت نتانیاهو در اسرائیل عمل نکند. آنها دفاع از موجودیت اسرائیل را نمی خواهند با دفاع از دولت نتانیاهو پیوند بدهند. اکثریت همین جامعه پیش از سفر نتانیاهو به نیویورک برای سخنرانی در کنگره امریکا در همین زمینه به او هشدار داده بودند.

برای تدوین این مقاله از اطلاعات روزنامه اومانیته در همین زمینه استفاده کرده ام.

پیک نت  14 اسفند