|
در هفته سوم دیماه، بیمناک از نتایج افراط گرائی های اسلامی در
منطقه و در برخی کشورهای اروپائی، دولت در تهران یک کنفرانس
علیه خشونت و افراط گری تشکیل داد. رسما اعلام شد که در این
کنفرانس از 40 کشور نماینده شرکت کرده بود که البته، عمدتا از
کشورهای مسلمان منطقه خاورمیانه، افریقا و معدود کشورهای دیگر
بودند.
طبیعی است که چنین کنفرانسی بیشتر جنبه نمادین داشت تا جنبه
عملی و باز؛ آشکار است که این کنفرانس در چارچوب سیاست های
دولت روحانی با جهت گیری مخالفت با تبعیض قومی و مذهبی و در
هراس از بالا گرفتن جنگ مذهبی در منطقه تشکیل شد. رویدادی که
حداقل در حرف و سخن، رهبر جمهوری اسلامی هم نسبت به آن ابراز
نگرانی کرده و می کند.
یک ضرب المثل ایرانی می گوید "کلَ اگر طبیب بودی، سر خود دوا
نمودی". این ضرب المثل تا حدودی بیانگر واقعیتی که در داخل
کشور در برابر دیدگان مردم است و طبیعی است که نمایندگان
کشورهائی که در کنفرانس فوق الذکر در تهران شرکت کردند هم بی
خبر از اوضاع داخل ایران نیستند. برخورد با اقلیت های مذهبی،
اقلیت های قومی، زنان، زندگی خصوصی مردم، میدان داری عده ای
حرفه ای و مزد بگیر که بنام بسیج که لنگه کفش برای رئیس جمهور
در مسیر فرودگاه مهرآباد پرت می کنند، مهر نماز برای سر و کله
رئیس مجلس در قم شلیک می کنند، روزنامه به جرم مخالفت با ترور
پاریس توقیف می کنند، در مجلس به مطهری حمله می کنند، به امام
جمعه اهل تسنن زاهدان اجازه سفر و خروج از کشور نمی دهند، نخست
وزیر و رئیس مجلس را 5 سال در حبس خانگی نگهداشته اند، به رئیس
جمهور سابقی که زبانش زبان دوستی است اجازه سفر نمی دهند، با
جمع شدن مقابل سفارت فرانسه در حمایت نیروی انتظامی، ایرانی را
طرفدار ترور اخیر در پاریس معرفی می کنند و ... چنین کشوری می
تواند داعیه مخالفت با خشونت و افراط گرائی دینی داشته باشد؟
دولت سر خود را به دیوار می کوبد تا ثابت کند با خشونت و افراط
گرائی مذهبی و قومی مخالف است، اما میخ آهنین به سر از سنگ سفت
تر آنها که طرفدار "اعدام باید گردد"، "توقیف باید گردد"،
"منحل باید گردد" و دهها و صدها "باید" دیگر هستند فرو می رود؟
اصلا می فهمند دست های نه آشکار جهانی، بشریت را به کدام سو می
برند و نباید آتش بیار این معرکه شد؟ دست از زبان تهدید داخلی
و خارجی بر میدارند؟
در ارتباط با کنفرانس باصطلاح جهانی علیه خشونت و افراط که در
تهران تشکیل شد، سفیر سابق لبنان مصاحبه ای کرده که در همین
شماره پیک نت می خوانید. او که در کنفرانس بوده می گوید که همه
خارجی های شرکت کننده در این کنفرانس از حضور نداشتن محمد
خاتمی در آن متعجب بودند. تقاضای دیدار با او را داشتند اما
ممکن نشد!
پیک نت 2 بهمن |
