میخ پشت میخ

 هنر بزرگ مجلس نهم آنست که با مهارت میخ به تابوت خود می کوبد! و البته مردم هم این هنر را تائید و تشویق می کنند زیرا هم کار از محکم کاری عیب نمی کند و هم بدرقه این تابوت قطعی تر می شود. ماجرای رای منفی به وزیر پیشنهادی دولت برای وزارت علوم یکی از این میخ ها بود. همچنان که استیضاح و برکناری وزیر قبلی میخ دیگری بود. طرح امر و نهی خیابانی به زنان هم در نوع خود میخ بود و بازتاب آن به چهره زنان اصفهان هم میخی برای محکم کاری بود. اکثریت این مجلس می داند که در صورت ادامه وضع کنونی در انتخابات آینده مجلس رفتنی است. میداند که اگر به زور شورای نگهبان هم به انتخابات ورود کند رای مردم را ندارد. اگر غیر از این بود رفتار دیگری خلاف رفتار کنونی در مجلس و در برابر دولت داشت. فعلا آنها می کوشند رضایت شورای نگهبان و نهادهای قدرت پشت صحنه را داشته باشند تا شاید فرجی حاصل شود! اکثریت آبروباخته ای که زیر پرچم دوران احمدی نژاد سینه می زد و هنوز امید به مصباح یزدی دارد و یا نمک گیر موتلفه اسلامی است تا رسیدن عمر مجلس کنونی به پایان، از هیچ کارشکنی علیه دولت کوتاهی نخواهد کرد. بنابراین رای ندادن به "نیلی" حادثه غیر قابل پیش بینی نبود. شاید برگ برنده دولت در جلسه روز گذشته مجلس آن بود که این اکثریت درباره بورسیه ها، برخلاف گذشته قفل بر دهان زد و این محصول انتشار گزارش بورسیه ها توسط دولت، در آستانه معرفی وزیر پیشنهادی علوم به مجلس بود. همین سکوت و دخیل بستن به امام زاده "فتنه" خود گویای آن ضرب المثل است که "چوب را که بلند کنی، گربه دزده حساب کار خودش را می کند!"

پیک نت 8 آبان