سهیلا از
قربانیان اسید پاشی اصفهان است. متولد سال 1367 است. دیپلم
کامپیوتر و دانشجوی رشته وکالت. شناگر هم بوده و حالا بینائی
اش را می رود که برای همیشه از دست بدهد. می تواند حرف بزند و
تاکنون چند بار زیر گوش پدرش از روز حادثه گفته و این که
«نمیدانم چرا من را انتخاب کردند.»
سرعت عمل نیروی
انتظامی حتی باندازه سرعت دستگیری «هپیها» و "اوباش" اصفهان
نیست! خیابانی که در آن به صورت سهیلا اسید پاشیده شده، پر از
دوربینهای ترافیکی است که پلیس با بررسی تصاویر آن به راحتی
میتوانست و هنوز هم می تواند رد 2 موتورسواری را بگیرد که
بصورت سهیلا اسید پاشیدند. غیر از دوربینهای ترافیکی، یک
ایستگاه آتشنشانی هم در خیابان محل حادثه هست که دوربین مدار
بسته دارد و نیروی انتظامی میتوانست برای شناخت اسیدپاش ها از
فیلم آن هم استفاده کند.
پدر سهیلا همان
روزهای اول پاشیده شدن اسید به صورت دخترش برای شکایت به نیروی
انتظامی مراجعه کرد. به او توصیه کرده بودند، برای مدتی موضوع
را رسانهای نکند تا مرتکبین اسید پاشی را دستگیر کنند. اما نه
تنها آن مرتکبین دستگیر نشدند بلکه چند اسید پاشی دیگر هم
بدنبال آن در شهر روی داد و دراین زمان بود که افشاگری ها آغاز
شد.
برادر یکی از
قربانیان اسید پاشی گفته است:
هر دو اسید پاشی
روز چهارشنبه اتفاق افتاده البته با این تفاوت که حادثه یک
هفته بعد برای خواهرم اتفاق افتاده بود. زمان وقوع هر دو
حادثه بین ساعت 6 تا 7 بوده و در هر دو حادثه 2 نفر روی یک
موتور سوار بودهاند. البته یک نکته دیگر که نیروی انتظامی روی
آن کار میکند اینست که در هر دو حادثه یک پیکان سفیدرنگ پشت
سر موتور بوده که به نوعی حالت مراقبت از آن را برعهده داشته
است.
پیک نت 11 آبان |