|
متن زیر شرح گفت‌وگوی محمدحسین رنجبران سردبیر و مجری برنامه
شناسنامه با علی جنتی است.
شناسنامه: شما روحانی هستید، در سال 52 از معمم بودن خارج شدید
که به خارج از کشور رفتید و در سال 58 هم که برای تبلیغ حزب
جمهوری اسلامی به کرمانشاه رفتید معمم شدید. بعد از آن
چه زمانی
دیگر لباس بر تن نکردید؟ علت چه بود؟
جنتی: ابتدای سال 59 که قرار شد به عنوان مدیر صدا و سیمای
مرکز اهواز خدمت کنم؛ با شرایطی که در آن زمان صدا و سیما داشت
و وضعیت خاصی که داخل صدا و سیما حاکم بود، مناسب نبود که با
لباس طلبگی به آن جا بروم. لذا به وضعی که امروز هست درآمدم.
در دهه 60 در تهران گاهی در درس‌های مختلف اساتید شرکت می‌کردم
ولیکن از آن تاریخ به بعد به خصوص زمانی که به استانداری
خراسان رفتم، و بعد هم به حوزه بین‌الملل وزارت ارشاد متأسفانه
دیگر فرصت پرداختن به این مقوله را نداشتم.
شناسنامه: شاگرد بزرگوارانی همچون پدر بزرگوارتان، شهید بهشتی،
آیت الله خزعلی و آیت‌الله مقتدایی بودید و از شاگردان مدرسه
شهید حقانی. فعالیت سیاسی خود را هم از مدرسه حقانی شروع
کردید؟
جنتی: بله؛ عزیزان دیگری هم چون آیت الله جوادی آملی، آیت‌الله
آذری قمی، آیت‌الله گرامی و آیت‌الله شهید مفتح و بسیاری دیگر
از بزرگان نیز از اساتید ما بودند.
شعارهایی که علی شریعتی مطرح می کرد، شعارهای انقلابی بود؛ در
آن زمان، فضا، فضای انقلابی بود. آن زمان که عناصر چپ و
مارکسیست در دانشگاه‌ها نفوذ داشت و فعالیت‌های تبلیغاتی انجام
می‌داد؛ در چنین شرایطی فردی که به نام اسلام علم مبارزه و
مقابله با رژیم را مطرح می کرد، به طور طبیعی جاذبه‌هایی داشت.
شریعتی بیشتر جامعه شناس بود، نمی‌توان گفت اسلام شناس به
معنای کامل بود؛ به طور طبیعی ضعف‌هایی در گفتار و برداشت‌های
وی از اسلام وجود داشت؛ برخی نکاتی که از سوی وی مطرح می‌شد
همانند نکاتی که در رابطه با مرحوم مجلسی مطرح کرد، این گونه
تلقی می‌شد که تمام روحانیت را زیر سوال می‌برد؛ در حالی که وی
روحانیونی که اهل مبارزه نبودند را بیشتر مورد انتقاد قرار
می‌داد.
زمانی که مرحوم شهید محمد منتظری تمام کتاب‌های شریعتی را به
حضرت امام (ره) دادند و ایشان مورد مطالعه قرار دادند، حضرت
امام (ره) از نوع برخورد شریعتی با مرحوم مجلسی در زمان صفویه
اظهار ناراحتی کرده بودند؛ شریعتی هر کسی را که شاهان سابق را
به نوعی تائید می‌کرد، مورد نقد قرار داده است که مرحوم مجلسی
نیز از جمله این افراد هستند.
نظر امام این بود که شخصیت مرحوم مجلسی شخصیتی والا و وارسته
بود و خدمات وی به اسلام و تشییع بسیار ارزنده است.
شناسنامه: چطور شد به فکر مبارزه مسلحانه افتادید؟
جنتی: سال 50 که حرکت مسلحانه آغاز شد، در ابتدا توسط
چریکی‌های فدایی‌های خلق بود که بزرگ‌ترین عملیات آن‌ها در
سیاهکل بود و محکوم به شکست شد که رژیم آن‌ها را محاصره کرد و
تعداد زیادی از آن‌ها کشته شدند. مجاهدین خلق نیز از سوی دیگر
کار خود را شروع کردند و مبارزه آن‌ها نیز مسلحانه بود.
قبل از آن‌ها نیز حزب ملل اسلامی حرکتی مسلحانه را آغاز کرده
بودند، که حدود 55 نفر بودند که همه دستگیر شدند. در روحانیت و
محیط حوزه این حرکت دیده نمی‌شد؛ در آن زمان به همراه جمعی از
دوستان حوزوی به این فکر افتادیم که حرکت مسلحانه‌ای را آغاز
کنیم؛ به طور طبیعی به دلیل نداشتن تجربه در این زمینه تلاش
کردیم خود را به مجموعه مجاهدین خلق نزدیک سازیم تا از تجربیات
آن‌ها بهره ببریم.
برادر من که یک بار به دلیل پخش رساله حضرت امام (ره) دستگیر
شده بود و 6 ماه محکوم شده بود در زندان با برخی از این عناصر
آشنایی پیدا کرده بود و از آن جا به مجموعه مجاهدین خلق وصل
شده بود و هنوز هم عضویت پیدا نکرده بود اما با آن‌ها ارتباط
داشت، با آقای عزت شاهی که بعدا به عزت مطهری اسمش را عوض
کرد.
یکسری نوشته‌ها و دست‌نوشته‌های مجاهدین خلق را در زمینه
اقتصاد، درباره نهج البلاغه و برداشت از قرآن، سوره محمد(ص) را
دریافت می‌کردیم و به تدریج به دنبال تهیه سلاح رفتیم. در این
گروه شاید یک قبضه سلاح هم بیشتر به دست ما نیامد اما در هر
صورت به دنبال این امر بودیم؛ تصور می‌کردیم از طریق مبارزه
مسلحانه باید راه را ادامه دهیم.
در آن شرایط اخوی بنده هم دستگیر شده بودند، برخی از دوستان
نیز مانند محمد حسین طارمی دستگیر شده بودند.بعدش آقای محمدی
عراقی دستگیر شده بودند و دو سه نفر هم بیشتر از گروه نمانده
بودیم. همه دوستان هم پیشنهاد کردند که بروید به خارج از کشور.
بهترین گزینه برای ما خروج از کشور بود چرا که سرانجام کسی که
دستگیر می‌شد یا اعدام یا حبس ابد بود؛ در نتیجه تصمیم به خروج
از کشور گرفتم؛ در آن زمان در ابتدا به ذهن من رسید که با مقام
معظم رهبری در این خصوص صحبت کنم و از ایشان که در مشهد بودند
استمداد بطلبم تا ایشان با توجه به آشناهایی که به منطقه
سیستان و بلوچستان داشتند یک نفر را معرفی کنند تا کمک کند من
به آن طرف مرز بروم که ایشان فرمودند من الان کسی را نمی
شناسم. بعد خدمت آقای هاشمی رفسنجانی آمدم که ایشان فردی را
معرفی کردند و از طریق آن ما رفتیم زاهدان و از آن جا هم
قاچاقچی را پیدا کردند ما را به آن طرف مرز بردند.
شناسنامه: با شهید محمد منتظری بسیار محشور بودید؛ در مبارزات
خارج از کشور نیز در سوریه و لبنان دو نفر اصلی یکی شما بودید
و یکی ایشان؛ از ایشان برای ما بگوئید.
جنتی: شهید منتظری بعد از یک دوره 3-2 ساله زندان، در حوزه به
تدریس اقتصاد پرداخت. تعدادی از طلبه‌های جوان هم در دوره
ایشان جمع شدند. این که در حوزه اقتصاد تدریس شود امری نو بود؛
ایشان در زندان آموخته بود. بعد هم کتابی را شروع کرد. بعد از
شدت گرفتن اوضاع به خارج از کشور رفتند و در نجف مستقر شدند؛
بعد از نجف بلافاصله در سوریه و لبنان بود و گاهی هم به
افغانستان، پاکستان و گاهی در حوزه خلیج فارس سفر می‌کرد.
عمدتا نیز به فعالیت‌های مبارزاتی مشغول بودند و پیام‌های حضرت
امام (ره)، کتاب‌های ایشان، را منتقل می‌کردند و با شخصیت‌های
مختلف نیز در تماس بودند. شهریور سال 54 مصادف شد با اختلافات
درونی سازمان مجاهدین خلق؛ این اختلافات ایدئولوژیک بود که
جمعی از آن‌ها مارکسیست شده بودند و بسیاری از عناصر مسلمان که
در داخل سازمان مجاهدین خلق ارتباطشان با سازمان قطع شد و
عمدتا به خارج از کشور آمدند و بیشتر به پاکستان می آمدند.
تلاش شد این عناصر حفظ شوند و در راه مبارزه قرار گیرند؛
این‌ها از پاکستان به دمشق منتقل می‌شدند که در این میان آن‌ها
که پرونده سنگین داشتند آن جا ماندند و ابتدا آموزش‌های نظامی
و سیاسی دیدند و بعد هم به تدریج برای افرادی که وضعیت عادی
داشتند مربی می‌شدند.
شناسنامه: از افراد سرشناس چه کسانی به سوریه و لبنان آمدند؟
جنتی: در طول نزدیک به 4 سال که ما آن جا بودیم بیش از 60 نفر
برای آموزش به خارج از کشور آمدند؛ شهید محمد بروجردی از جمله
آن ها بود که در جنوب لبنان هم نزدیک مرز اسرائیل که رفتیم
ایشان هم بودند. شهید مهدی باکری آمدند، سردار سرلشگر رحیم
صفوی به همراه دوستش آقای احمد فضائلی بودند که این دو هم دست
پر برگشتند زیرا مقداری اسلحه هم با خود به ایران آوردند، آقای
یونسی (وزیر سابق اطلاعات)بودند، آقای غرضی از جمله افرادی
بودند که ثابت ماندند و آموزش‌های سیاسی می‌دادند. چون یک قسمت
هم آموزش سیاسی بود که در این زمینه آقای غرضی بیشترین نقش را
داشتند.
در اردوگاه‌هایی که فلسطینیان در اطراف دمشق داشتند، آموزش‌ها
در آن انجام می شد؛ آموزش تکمیلی که آموزش استفاده از مواد
منفجره بود یعنی با استفاده از مواد دسترسی مواد منفجره را
می‌ساختند. بیشتر این آموزش‌ها هم در لبنان داده می‌شد. افراد
آن جا می آمدند و شرکت می کردند و آموزش می‌دیدند و بر می
گشتند.
در سال 55 تصمیم گرفتم برای دریافت کمک‌های مالی و مشورت‌ها به
ایران بیآیم. البته پاسپورت کویتی نداشتم، پاسپورت یکی از
کشورهای حوزه خلج فارس بود؛ آمدم کویت و از سفارت ایران در این
کشور ویزا گرفتم و به عنوان تبعه خارجی وارد ایران شدم و بعد
که وارد ایران شدم تغییر لباس داده و به جای لباس عربی لباس
عادی خودمان را پوشیدم.
در این فرصت با شهید بهشتی، آقای هاشمی رفسنجانی و شهید قدوسی
دیدار داشتم که مشورت‌های لازم و کمک‌های مالی را دریافت کردم.
شناسنامه: چند فرزند دارید؟
جنتی: 3 تا فرزند دارم.یک پسر و دو دختر.
شناسنامه: کجا به دنیا آمدند؟
جنتی: پسر اول من در سال 57 در دمشق به دنیا آمد.
شناسنامه: در ابتدای انقلاب رئیس صدا و سیمای خوزستان شدید؛
چطور این پیشنهاد به شما شد؟
جنتی: آقای غرضی استاندار خوزستان شده بود. آقای غرضی به شورای
سرپرستی آن زمان که آقای دکتر هادی، موسوی خوئینی‌ها و اقای
حداد عادل وآقای غضنفرپور بودند پیشنهاد داد که من مدیر صدا و
سیمای خوزستان شوم؛ به این دلیل که پدر من نیز در اهواز در
دادگاه انقلاب فعالیت می کردند علاقمند به حضور در کنار ایشان
بودم، در نتیجه این پیشنهاد را پذیرفتم.
مسئله موسیقی از جمله مسائلی بود که در ابتدای انقلاب بسیار
مطرح بود؛ امام (ره) حدود این مسئله را مطرح نکردند ولیکن
اذعان داشتند که به گونه ایی عمل نشود که سر و صدای علمای بلاد
برخیزد.
شناسنامه: الان چه طور است که علی آقای جنتی می گویند تک خوانی
زنان اگر مفسده‌ای نداشته باشد ایراد ندارد، با توجه به این که
این تجربیاتی که شما دارید هرکسی ندارد. بالاخره شما از زبان
امام شنیدید حتی می‌گویید شاید امام خودشان هم نظراتی
داشته‌اند اما برای این که صدای علما درنیاید گفته‌اند این
کارها نشود. چه طور شما در سال 92 این حرف را می‌زنید؟
جنتی: اینجا هم که من مستقیما انگیزه‌ای برای بیان این مطلب
نداشتم. بعد هم دیگر ما به دلیل برخی از همین ملاحظات اصلا تا
به حال اجازه تک خوانی به خانم‌ها در جمع آقایان که مطلقا داده
نشده است. به هیچ وجه در این یک سال و اندی علی رغم شایعاتی که
انجام شده اجازه داده نشده است. دو مورد گروه‌های خانم ها بوده
است که در بین آن نیز خواننده زن بوده است فقط این دو مورد
برای خانم‌ها اجرا شده است.
شناسنامه: یعنی اصلا برای غیرخانم‌ها اجرا نشده است؟
جنتی: نخیر اجرا نشده.
شناسنامه: سال 66-63 استاندار خوزستان شدید؛ در زمانی که جنگ
بود پذیرش این مسئولیت بسیار سخت بود؛ این مسئولیت را به دلیل
دوستی با آقای ناطق پذیرفتید؟
جنتی: با آقای ناطق رفاقت و روابط دوستانه داشتیم و ایشان نسبت
به من محبت داشتند ولیکن با توجه به شناخت من نسبت به استان
خوزستان و آمادگی برای حضور در منطقه جنگی و کمک در جهت
پشتیبانی از جبهه این مسئولیت را پذیرفتم.
شناسنامه: نخستین تجربه شما در زمینه وزارت ارشاد بعد از پایان
استانداری خراسان معاونت بین الملل وزارت ارشاد بود؛ در زمان
آقای خاتمی بود؟
جنتی: نه؛ در زمان آقای لاریجانی بود؛ در ابتدای حضور آقای
لاریجانی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی من به عنوان معاون بین
الملل شروع به کار کردم.
شناسنامه: در وزارت ارشاد آقای مهاجرانی نیز همکاری داشتید؟
جنتی: بله؛ از سال 71 تا 77 در وزارت ارشاد بودم؛ 3سال ابتدایی
را به عنوان معاون بین الملل وزارت ارشاد فعالیت می‌کردم؛ بر
اساس پیشنهادی که خدمت مقام معظم رهبری داده شد، قرار بر این
شد تمام دستگاه‌های خارج از کشور که فعالیت فرهنگی دارند مثل
مجمع تقریب مذاهب، مثل مجمع اهل بیت، مثل سازمان تبلیغات
اسلامی حوزه بین المللی‌شان، با معاونت بین الملل ارشاد یکی
شود تا از پراکنده کاری جلوگیری شود.
از سال 74 سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی از ادغام نهادهای
مختلف با معاونت بین الملل تشکیل شد؛ از آن زمان که آیت‌الله
تسخیری رئیس سازمان شدند من به عنوان قائم مقام و معاون
انتشارات تبلیغات سازمان فعالیت می کردم؛ در آن دوره نیز من
بیشتر در شورای معاونین وزارت ارشاد شرکت داشتم.
شناسنامه: بعد از خارج نشین شدن آقای مهاجرانی با وی در ارتباط
بودید؟
جنتی: نه؛ به هیچ وجه ارتباط نداشتم.
شناسنامه: نظر شما در خصوص وی بعد از این که به خارج رفتند
چیست؟
جنتی: آقای مهاجرانی در دوره ابتدای فعالیت خود با توجه به
توصیه‌های مقام معظم رهبری مسیر را طی می کرد؛ بتدریج آقای
مهاجرانی با نوع سیاست‌هایی که در حوزه فرهنگ از سوی مقام معظم
رهبری ابلاغ می شد، زاویه پیدا کرد؛ این امر سبب شد شخص مقام
معظم رهبری نسبت به وزارت ارشاد مسئله پیدا کردند؛ در ادامه
بتدریج نمایندگان مجلس این زاویه را احساس کردند.
شناسنامه: در سال 76 ستاد آقای ناطق یا آقای خاتمی بودید؟
جنتی: در ستاد کسی نبودم؛ در روزهای آخر با آقای ناطق نوری
همراهی داشتم.
شناسنامه: به ایشان رای دادید؟ فکر می کردید رای نیاورند؟
جنتی: بله؛ فکر نمی کردم رای نیاورند.
شناسنامه: چطور شد که سفیر ایران در کویت شدید؟ مدت طولانی هم
بودید. دو دوره.
جنتی: بله. با توجه به این که در حوزه بین الملل فعالیت
می‌کردم و با وزارت خارجه مانوس بودم، در زمان دکتر کمال خرازی
این پیشنهاد به من شد؛ با توجه به آشنایی که از قبل از انقلاب
با کویت داشتم این مسئولیت را پذیرفتم و حدود 4 سال در این
مسئولیت در کویت بودم، تا سال 81. که دوره بعدش از سال 85 باز
مجددا نزدیک به 4 سال رفتم.
شناسنامه: سال 84 به چه کسی رای دادید؟
جنتی: به آقای هاشمی رای دادم.
شناسنامه: چطور شد که معاون سیاسی وزارت کشور دولت آقای احمدی
نژاد شدید با توجه به این که اصولا کسانی در این پست قرار می
گیرند که رای آن‌ها به رئیس جمهور باشد؟
جنتی: در آن زمان در ستاد آقای هاشمی فعالیت می کردم؛ اعتقاد
قلبی من این است که بعد از انتخابات هر کسی رئیس جمهور شود، چه
من به او رای داده باشم و چه نداده باشم، نیاز به وجود من باشد
باید کمک کنم؛ در آن زمان آقای پور محمدی به عنوان وزیر کشور
انتخاب شد و این پیشنهاد را وی داد و با آقای احمدی نژاد نیز
هماهنگ شده بود. چون بر اساس دستور العملی که آقای احمدی‌نژاد
ابلاغ کرده بود همه وزرا باید معاونینشان را – با وی- هماهنگ
می کردند آن هم معاون سیاسی که مهم هم بود.
بعد که آقای احمدی نژاد فهمید ما با آقای هاشمی همراهی داشتیم
بر آقای پور محمدی فشار فوق العاده‌ای وارد کرد که ما را کنار
بگذارد؛ آقای پور محمدی تا یک سالی مقاومت کردند ولیکن من راضی
به فشار بر آقای پور محمدی نبودم و خود قبول کردم که کنار
بروم.
شناسنامه: در انتخابات 88 به چه کسی رای دادید؟
جنتی: در این انتخابات رای مخفی بود؛ قرار بود رای‌ها عنوان
نشود.
شناسنامه: در باقی انتخابات نیز رای مخفی بود ولی بیان کردید.
جنتی: به آقای احمدی نژاد رای ندادم.
شناسنامه: فتنه بزرگ سال 88 شما را هم نگران کرد؟
جنتی: اخباری از گوشه و کنار دنیا می شنیدیم که در مقابل سفارت
خانه‌ها تجمع کردند؛ در مقابل سفارت خانه ایران در کویت نیز
این تجمع وجود داشت؛ ما چند روز درگیر این وضعیت بودیم و
همواره با مقامات امنیتی در تماس بودیم که افرادی که اعتراضی
دارند نیایند به سفارت نزدیک شوند. پلیس کویت نیز همکاری و
هماهنگی لازم را داشت.
در انتخابات آن دوره از بین 19 هزار نفر ایرانی که در کویت
بودند و در این انتخابات شرکت کردند 11 هزار نفر به اقای احمدی
نژاد رای دادند؛ به هر حال افرادی که به آقای موسوی رای داده
بودند معترض بودند.
شناسنامه: به دلیل ارتباطی که در گذشته با آقای موسوی داشتید
تلاشی برای آرام کردن فضا نکردید؟
جنتی: ارتباطی با داخل کشور به آن معنا نداشتیم.
شناسنامه: چه شد که آقای روحانی شما را برای این سمت انتخاب
کرد؟
جنتی: زمانی که آقای روحانی به عنوان رئیس جمهور انتخاب شدند و
به دنبال انتخاب اعضای کابینه خود بودند، افراد متعددی برای
وزارت خانه‌های مختلف از جمله وزارت ارشاد مطرح بودند؛ در
نهایت آقای روحانی بعد از بررسی‌های مختلف با افراد متعدد به
من وزارت ارشاد را پیشنهاد کردند و من نیز به شدت ابا و امتناع
داشتم چرا که کم و بیش با مشکلات و حاشیه های این وزارت خانه
آشنا بودم؛ آقای روحانی بر پذیرش این سمت از سوی من اصرار فوق
العاده داشتند. به آقای روحانی گفتم که حاضر به پذیرش مسئولیت
در برخی وزارت‌خانه‌های دیگر هستم.
شناسنامه: کجاها را گفتید؟
جنتی: مثلا وزارت کشور ولیکن آمادگی برای حضور در وزارت ارشاد
نداشتم ولیکن تنها گزینه آقای روحانی بعد از بررسی‌ها من بودم.
شناسنامه: ارتباط با مجلس چگونه است؟
جنتی: ارتباط ما خوب است و مشکلی با مجلس نداریم.
شناسنامه: یعنی ارتباط آن‌ها خوب نیست؟
جنتی: نه؛ برخی از دوستان در مجلس بر برخی نکات بحث دارند که
همواره اعلام آمادگی کردیم و به کرات در کمیسیون فرهنگی حضور
یافتیم.
شناسنامه: برخی از روزنامه‌ها که حالا طرفداران و هم نظر با
دولت هستند، هر از چند گاهی بحث استیضاح شما را کلید می‌زنند؛
قصد دارند شما را از موضع استیضاح دور نگه دارند یا می‌خواهند
وضعیت مجلس و دولت را تیره نشان دهند.
جنتی: از هدف آن‌ها اطلاع ندارم؛ بالاخره بر اساس برخی اظهارات
این امر را بیان می کنند؛
- آقای روحانی نیز بر این نکته تاکید دارند که ممکن است مقام
معظم رهبری نسبت به برخی از وزارت خانه ها نظر خاصی نداشته
باشند ولیکن نسبت به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مساله
فرهنگی عنایت خاص دارند. بنابراین تمام توجهات ایشان باید مورد
توجه قرار گیرد.
ایشان بارها فرموده‌اند که ما جبهه فرهنگی انقلاب داریم که
باید از این عناصر مومن و پایبند به ارزش های انقلاب در این
زمینه بهره ببریم به خصوص نیروهای جوانی که وارد این صحنه می
شوند حالا چه در حوزه سینما چه هنرهای نمایشی این افراد باید
از سوی وزارت خانه مورد حمایت قرار گیرند.
برخی در آن طرف قرار دارند که ممکن است با انقلاب زاویه داشته
باشند، ایشان با این که این افراد کار خود را بکنند بحثی
ندارند ولیکن روی این که ما جبهه‌ای را که با انقلاب زاویه
دارند حمایت کنیم بحث است. که آن را هم طبق سیاست‌هایی که
ایشان ابلاغ می‌کنند دنبال می‌کنیم.
ما در حوزه سینما مواردی که در سال 89 مقام معظم رهبری در
دیدار با مدیران حوزه سینما مطرح کردند، تمام را به سازمان
امور سینمایی ابلاغ کردیم که دقیقا در حوزه‌های متخلف و بخش‌ها
عمل کنند؛ در حوزه هنرهای نمایشی همین است. در حوزه کتاب نکاتی
که ایشان در طول دو دهه مطرح فرموده‌اند و همه نیز تدوین شده
است دقیقا مورد توجه است ممکن است گاهی اشکالی جزئی در کتابی
پیدا شود. وقتی در سال 92، شصت و شش هزار عنوان کتاب چاپ می
کنیم که بیش از 50 درصد آن چاپ اول هستند ممکن است در 5 تا
کتاب هم مشکلی بوده که از زیر دست ویراستار یا بررسی کننده در
برود. این ها به نظرم قابل اغماض است.
- در حوزه کتاب قبل از ما حدود4-3 سال هیئت نظارت بر کتاب
نداشتیم؛ در طول این دوره 21 نفر از شخصیت‌های علمی، فرهنگی و
فرهیخته به شورای عالی انقلاب فرهنگی معرفی و تائید شدند تا در
این زمینه شروع به فعالیت کنند.
شورای پروانه ساخت فیلم، شورای پروانه نمایش فیلم و در تمام
حوزه‌ها افراد اهل نظر تعیین شدند؛ من کار را به اهل آن واگذار
کردم همان گونه که در سخنرانی خود در مجلس برای رای اعتماد این
امر را متذکر شدم. در حوزه معاونت‌ها و چه در حوزه مدیران
معمولا کسانی هستند که هم دارای فکر خاص هستند و هم بدون گرایش
خاصی وهم اهل نظر هستند.
شناسنامه: در جایی اذعان کردید فرهنگ باید از مسائل سیاسی و
امنیتی جدا شود؛ می‌دانید که عرصه نظامی و امنیتی در عرصه
فرهنگی متمرکز شدند و در این زمینه فعالیت می‌کنند؛ صحبت شما
را چگونه می‌توان معنا کرد؟
جنتی: به یاد ندارم چنین تعبیری کرده باشم. من هیچ جا یادم
نمی‌آید. اما این که نباید به مسئله فرهنگ نگاه امنیتی داشته
باشیم را بیان کردم.
شناسنامه: در خصوص ممیزی کتاب دو نقل قول متفاوت از شما عنوان
شده است؛ ممیزی قبل از نشر باید به ممیزی بعد از نشر منتقل شود
و بعد از چند روز عنوان کردید بردن ممیزی به بعد از نشر صلاح
نیست؛ کدام یک از این دو نظر اشتباه بوده است؟
جنتی: گفته نشده است صلاح نیست. در ابتدای ورودم به وزارت
ارشاد بر اساس بعضی از اظهارنظرهایی که آقای روحانی هم در
دوران مبارزات انتخاباتی‌شان داشتند من بیان کردم ممیزی قبل از
نشر را می توانیم حذف کنیم و به دست ناشرین سپرده شود؛ ناشرین
بر اساس قوانین نشر ممیزی کنند؛ بعد از نشر در وزارت ارشاد
ممیزی شود؛ فرد به دلیل آگاه بودن از قوانین رعایت ضوابط را
انجام می دهد تا بعد از چاپ از سوی وزارت ارشاد گفته نشود فلان
صفحه حذف شود و فلان قسمت باید تغییر کندو ناشران این امر را
نپذیرفتند و برخی اذعان داشتند که وزارت ارشاد قصد دارد سانسور
را از خود به ناشران منتقل کند؛ در نتیجه ما خود طبق ضوابط نشر
خودمان وظیفه داریم این کار را بکنیم. و هیئت نظارت که ما به
شورای انقلاب فرهنگی معرفی کردیم برای این بود این وظیفه را
انجام دهد. بعد از 2 ماه اعلام کردیم تمام ضوابط ممیزی نشر را
قبول داریم و بر طبق قانون اعمال می کنیم و تا کنون نیز به این
نحو اعمال شده است.
شناسنامه: راه حل همان راه حل قدیمی است که انجام میشود؟
جنتی: بله؛ همان راه حلی که در گذشته انجام می شد؛ البته هیات
نظارت بر کتاب مباحثی را درون خود داشتند؛ باید به برخی از
نهادها که شناخته شده هستند، مجوز داده شود تا خودشان اگر
شورای کتاب دارند که مورد اعتماد هستند آن شورا اگر تصویب کرد
تصویب وزارت ارشاد تلقی شود.
شناسنامه: چندین بار از فهرست ممنوع القلم‌ها صحبت کردید در
دوره دولت قبل. معاون فرهنگی شما اعلام کرده است سند مکتوبی در
این زمینه وجود ندارد و این امر شفاهی بوده است؛ این اذعان
درست است؟
جنتی: منظور از مکتوب این است که جایی نوشته نشده است که لیست
کرده باشند بگویند این مثلا 70، 80 تا آدم هر چه کتاب آوردند
نباید بپذیریم. چنین لیستی نبوده است. ما آن را که بحث کردیم
گفتیم بله ما آن را قبول داریم یک سری از افراد هستند که این
ها آدم‌های بدنام و وابسته به رژیم گذشته هستند و شخصیت‌هایی
هستند که مورد تأیید نیستند اما این که شما بیایید یک مجموعه
را فقط به خاطر اسمش رد کنید مورد قبول نیست کتاب را بررسی می
کنیم؛ اگر محتوا مورد قبول ما باشد، تائید می شود.
شناسنامه: الان مثلا داریم کسانی را که بر اساس ضوابط، نهادهای
امنیتی این افراد را به شما ابلاغ کرده باشند؟
جنتی: بله؛ وجود دارد. منتهی سیاست کلی این است که محتوای کتاب
بررسی شود لذا بسیاری از کتاب هایی که در گذشته تنها به دلیل
نام مولف یا ناشر رد شده بود، مورد بررسی قرار گرفت و برخی با
اصلاحات و برخی بدون اصلاحات مورد تائید قرار گرفته است و
اجازه چاپ داده شده است.
شناسنامه: مجوز به دفن دو فردی که موسیقی زیرزمینی کار
می‌کردند در دوره شما خبرساز شد؛ ماجرا چه بود؟
جنتی: بارها در این باره توضیح دادیم ولیکن برخی هم چنان بر
حرف خود پافشاری می کنند؛ دو فرد این گروه برادر بودند که با
فرد ثالثی گروه موسیقی تشکیل دادند و نام گروه را سگ‌های زرد
گذاشتند؛ اختلافاتی با هم پیدا کردند و نفر ثالث به این دو نفر
تیراندازی کرده بود و این دو برادر را کشته بود.
بحث انتقال جنازه این دو به ایران مطرح شد. نهاد غیر دولتی در
خارج کشور تحت عنوان انجمن قربانیان خشونت هزینه حمل جنازه این
افراد را پرداخت کرده بود و به ایران آوردند؛ ما را متهم کردند
که 100 هزار دلار برای حمل این جنازه‌ها به ایران هزینه کردیم
که ما از این امر بی خبر بودیم.
در دوران وزرای گذشته توافقی با شهرداری تهران شده بود مبنی بر
این که قطعه ای به هنرمندان اختصاص داده شود؛ این که چه کسانی
هنرمند شناخته می شود و باید در این قطعه دفن شود شورای شهر با
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هماهنگ می کردند؛ این افراد را از
وزارت ارشاد استعلام کردند.
این افراد قربانی خشونت بودند و والدین این دو مقتول از افراد
مورد تائید وزارت ارشاد و سینماگر بودند،اعلام شد می توانند در
قطعه هنرمندان دفن شوند؛ دخالت دیگری در این داستان نداشتیم و
باقی سخنان اتهامات ناروا است.
شناسنامه: پس صدور مجوز دفن آن‌ها در قطعه هنرمندان بیشتر به
خاطر پدر آن‌ها بود؟
جنتی: خود این خانواده هنرمند بوده است و این که داغدیده
بودند، در نتیجه مجوز دفن این جنازه در قطعه هنرمندان صادر شد.
شناسنامه: این که از پدر شما در برخی محافل و مطبوعات نوشته
میشود، چه حسی پیدا می کنید؟
جنتی: خود ایشان معمولا با سعه صدر برخورد می‌کنند. من از این
جهت که پدر من است ناراحت می شوم. با این که واکنشی نشان نمی
دهم ولیکن آدمی بر اساس علایق عاطفی خود دوست ندارد درباره پدر
و یا برادرش از این صحبت ها بشنود.
شناسنامه: تا چه اندازه با پدر اختلاف نظر دارید؟
جنتی: برخی گمان می کنند اختلاف سلیقه ما بسیار است ولیکن در
واقعیت این گونه نیست؛ گاهی در برخی مسائل سیاسی اختلاف نظر
وجود داشته است، مربوط به الان هم نیست مثلا در دو دهه گذشته
ممکن است اختلافاتی وجود داشته است. در کمال احترامی که من
نسبت به پدر دارم و محبتی که پدر نسبت به من دارند این اختلاف
نظر وجود داشت.
پیک نت 19 آبان |
