مشیرالدوله پیرنیا نخستین
رئیسالوزرای عصر مشروطیت بود. وی مدرسه نظام و دانشکده حقوق
مسکو را تمام کرد و در پایان این تحصیلات وابستهٔ سفارت ایران
در سن پترزبورگ شد.
پیرنیا در سفرهای مظفرالدین شاه به فرنگ به عنوان منشی مخصوص
صدراعظم و سپس به عنوان مترجم حضور داشت. مشیروالدوله شاهد
زنده انقلاب 1905 روسیه بود و شاید تحت تاثیر همین انقلاب به
مشروطهخواهان پیوست. او در آستانهٔ انقلاب مشروطیت به ایران
آمد و پس از صدور فرمان تأسیس عدالتخانه، در کمیسیونی که برای
تهیهٔ نظامنامهٔ عدالتخانه دایر شد عضویت داشت.
پس از صدور فرمان مشروطیت در سال ۱۲۸۵ ش (۱۳۲۴ ق) که متن آن را
پیرنیا برای مردم خواند، برای تهیهٔ نظامنامهٔ انتخابات و
قانون اساسی هیاتی تشکیل شد که پیرنیا در آن مسئولیت ترجمهٔ
قوانین ملل دیگر را بر عهده داشت. پیرنیا در دوران قاجاریه چند
سال وزیر خارجه ایران بود و در زمان احمد شاه صدراعظم ایران
شد. در زمان رضاخان سردار سپه، پیرنیا که از چهره های سیاسی
خوشنام دوران خود بود، نمایندگی مجلس را داشت و با پیش بینی
خشونت و استبداد رضاخان و حکومت نظامی ها لایحهٔ اصلاح قانون
مطبوعات و تشکیل هیئت منصفه را به مجلس ارائه داد که پس از
گفتگوهای فراوان در ۱۰ آبان ۱۳۰۱ به تصویب رسید.
این معرفی کوتاه به بهانه افشای انتقال یکی از تابلوهای کمال
الملک نقاش که خبر آن را در همین شماره پیک نت می خوانید نوشته
شد.
پیک نت 9 مهر
|