دولتی که درشرایط «حاکمیت دوگانه» سکان کشتی سیاست را به دست
گرفته، خواه ناخواه باید«امید» بیافریند و«تدبیر» به خرج دهد و
سیاستمدارانه بین «ملت» و«رهبر» بندبازی کند و سخت مراقب باشد
که کشتیاش در این مسیر سخت و دشوار به صخره برنخورد و درهم
بشکند، یا درگل و لجن کف مسیرگیرکند و زمینگیر شود، اما به
نظر میرسد اکنون دیگر در صحنه سیاسی ایران پیروی ازمشی «یکی
به نعل زدن، یکی به میخ»
کارساز نیست و حتی بیشتر از آن که سودمند باشد زیان بخش است.
کافی است مشاوران رسانه ای و تبلیغاتی رئیس جمهور رودربایستی
را کنار بگذارند و مجموعهای از مخالفت خوانیها را که هرچه
زمان می گذرد بیشتر میشود فراهم آورند و در اختیار حسن روحانی
و محمدباقر نوبخت قرار دهند تا چشمانداز روشن تری برای آن ها
از مسیر پیش رو فراهم آید.
رئیس جمهور طبق اصل یک
صد و سیزدهم قانون اساسی مسئول اجرای قانون
اساسی است واگر هریک از دو قوه دیگر قانون اساسی را نقض کردند
حداقل میتواند به پشتوانه رأی مردم به آنها اخطار یا تذکر
قانون اساسی بدهد و البته فشار افکارعمومی کار خود را خواهد
کرد.
پیک نت 19 مهر |