آنچه می خوانید خلاصه مصاحبه ایست که "مهسا جزینی" با "شهرام
جزایری " پس از پایان محکومیت و بیرون آمدن وی از زندان کرده و
در روزنامه شرق منتشر شده است. او میلیاردری 29 ساله بود که
بازداشت شد و حالا بالای 42 سال دارد. عکس های پیش از دوران
بازداشت او در دسترس است اما شرق که مصاحبه با جزایری را منتشر
کرده عکس از زمان بیرون آمدنش از زندان منتشر نکرده، مهسا
جزینی که با جزایری مصاحبه کرده فقط نوشته که جزایری شاق و چله
و از زندان بیرون آمده است.
شهرام جزایری با همه مقامات جمهوری اسلامی در ارتباط مالی و
اقتصادی بود و در جریان جنگ تبلیغاتی با اصلاح طلبان در دوران
ریاست جمهوری محمد خاتمی و رئیس مجلس ششم (شیخ مهدی کروبی) قال
چاق کردند که جزایری به کروبی هم پول داده است. همین مسئله نیز
در مصاحبه ای که جزایری پس از بیرون آمدن از زندان با روزنامه
شرق کرده مطرح شده است که می خوانید:
« در مقایسه با عکسهای 13سال قبلش، خیلی چاقتر شده و چهرهاش
بشاش و شاداب است با همان لبخند معروف دیدار ما با شهرام
جزایری در دفتر وکیلش محمود علیزادهطباطبایی انجام شد
از او درباره «مهآفرید خسروی»، «بابک زنجانی» و پیشتر «فاضل
خداداد» میپرسم و اینکه او فکر میکند بین وضعیت او و آنها
چه شباهتی وجود دارد:
-«شباهت
در این است که پرونده موسوم به فساد اقتصادی برای همه تشکیل شد
و متاسفانه بزرگترین و جنجالیترین و پرآسیبترین پرونده
اقتصادی در کشور، پرونده مربوط به من بود. بیش از
189هزارمیلیارد
تومان گردش مالی ما بود و یک فقره هم حتی نبود که کسی به
کلانتری مراجعه کرده باشد. این بهمعنای این نبود که کسی از ما
شکایت نکرده بود و اختلاف نبود. مواردی هم اگر بود من میگذشتم
و فرد را ناراضی نمیگذاشتم برود. من شهادت میدهم که قوه
قضاییه در پرونده من اصلا دلش نمیخواست کشتی من به زمین
بخوابد. آنهایی هم که در پرونده من تحت لوای قوهقضاییه اخلال
میکردند همه اخراج شدند. در دستگاه قضایی واقعا به پرونده من
رسیدگی شد.
من
از بالاترین مرجع قضایی دیوانعالی حکم خوشحسابی گرفته ام.
اثرات رفتارهای اقتصادی من در نهایت به جامعه میرسد و در فرصت
مناسب درباره آنها هم اطلاع رسانی میکنم.
تقاضا دارم که درباره بابک زنجانی هم قضاوت عجولانه نکنید.
وقتی حکم قطعی آمد نظر بدهید. طبق قانون اساسی اصل بر برائت
است. این در حالی است که اتفاقا روزی که پرونده قطعی میشود
دیگر رسانهها سکوت میکنند این بزرگترین آفت پروندههای
جنجالی است. در ارتباط با بابک زنجانی رسانهها باید سکوت کنند
و اتهامزنی نکنند تا سیر پرونده طی شود. من بچه پررو بودم و
با دفاعیات موثرم رای شکسته شد. خدا هم به من کمک کرد.
در زندان وقتی من داشتم میآمدم همه گریه میکردند. همه من را
دوست داشتند. مدیران زندان میگفتند کی میشود ما بیاییم تو را
ببینیم؟ اینها را نمیشود با پول خرید. بروید در زندان سوال
کنید. من الان خرج چند خانواده زندانی را میدهم. در اوین هر
اتفاقی میافتاد به من مراجعه میکردند و شهرام را به عنوان یک
فرد عاقل در زندان میشناختند. متاثر از رفتار من با مسوولان
زندان احترامی برای من ایجاد شدهبودکسانی را که تشخیص بدهم
سالم هستند مالی و معنوی حمایت میکنم. کسانی که تشخیص بدهم
دزد هستند و از سمتشان سوءاستفاده میکنند طرد میکنم. من وارد
اوین که شدم با زندانیانی که زدوبند میکردند برخورد کردم.
زندانی و زندانبان برایم فرقی نداشت.
من معتقدم که در نهایت خدا با ما بود. همه آدمهای مثل من یا
«بابک زنجانی» نیاز دارند که آدمهایی که ازشان دفاع میکنند
با قلبشان از آنها دفاع کنند نه با پولی که به آنها میدهند.
من 20سال از اقتصاد کشور جلوترم. در زندان کارمندان میآمدند
صحبت میکردیم. من هم چیزهایی که درباره بورس و بازکردن ال سی
و... بلد بودم برایشان میگفتم، بعدا رفتند گفتند فلانی کلاس
آموزشی گذاشته است.
کل مرخصیهای من یک 90 روز بود و یک 110روز که صبح میرفتم شب
میآمدم. در این 13سال من کارهایم را با تلفن پیش میبردم و با
اطلاعات روز جلو میآمدم.
زندانیان سیاسی و دیگر زندانیان عادی قطعا محدودیتهای بیشتری
برای استفاده از تلفن دارند. من میگفتم این زندانیان سیاسی را
بیاورید بند اقتصادیها. اقتصادیها اینها را میخورند. ما در
بند کلاهبردارها آدمهایی داشتیم که من را می پیچاندند.
سیاسیها هم به خاطر نامههایی که به بیرون میدهند یا بخاطر
تلفنهایشان به خارج از کشور، محدود میشوند اما اگر هر کسی
کار یومیه خودش را استفاده کند مشکلی برایش نیست. من حتی
اینترنت و لپتاپ و غیره و ذالک هم داشتم ولی هیچوقت
سوءاستفاده نکردم. میتوانستم داتای های پروندهام را مطرح کنم
خیلی هم جذابیت ایجاد میکرد اما این کار را نکردم چون به من
اعتماد داشتند و صحیح آن هم همین است.
در مناظره احمدینژاد و کروبی معتقدم «احمدینژاد» قطعا برای
رایآوری راههای بهتری از پرسوجو درباره آن 300 میلیون داشت:
وقتی آقای احمدینژاد جلوی آقای کروبی اسم آن 300 میلیونتومان
را آورد که تو چه کار کردی با آن پول، من اتفاقا گفتم اگر آقای
«احمدینژاد» رای نیاورد او را استخدام میکنم که مطالبات من
را پیگیری کند و خیلی هم خوب است. این همه کار و برنامه مهم
است که او میتوانست به صورت واقعی مطرح و آدمها را جذب کند و
رای بگیرد. آوردن نام شهرام جزایری آخر مگر چقدر برایش
رایآوری داشت؟ بعد از آن ماجرا و پاسخی که گفته شد کروبی به
احمدینژاد داده است، مرتب از اقصی نقاط ایران نامه میآمد
برای من و سوال میکردند. یکبار به خود حاج آقا- هرجا هستند
یادشان بخیر- زنگ زدم و پرسیدم خداوکیلی قضیه چیست و شما چه
گفتهاید؟
شرق: سه سال از حکم «شهرام جزایری» به جرم رشوه بود. درباره
پولهایی که گفته شد به نمایندگان داده است از او سوال کردم.
جزایری: وجوهاتی که شما صدایش را درآوردید تقریبا یکدهم
وجوهاتی بود که ما پرداخت داشتیم. من نمیدانم آن 300 میلیون
آقای «کروبی» را از کجا آوردند؟ اگر منظور از وجوهات این است
که من به آقای شیخ مهدی چک بانکی داده باشم به والله اگر یک
قران داده باشم. اگر منظور آن وجوهاتی است که دبیرخانه پرداخته
است، براساس نامههایی بوده که میآمده و ما هم تحقیق کرده
بودیم و بر اساس آن پرداختیم. رقمش هم 13 تا 14میلیارد تومان
بوده است. من اولا مخالف تشکیل موسسه خیریه بودم. میخواهم
منصفانه حرف بزنم. ما 800 میلیارد تومان کار خیر کردیم. من این
همه بیمارستان و مسجد ساختم. در
جمکران هزینه کردم، چرا مطرح نشد و رسانهها به آن
نپرداختند؟اگر بگویید شهرام جزایری هزارتومان داده که چیزی در
برابرش بگیرد اینطور نبوده است. به مکهای که مشرف شدم اینطور
نبود. اگر بگوییم شهرام «جزایری» متاثر از رفتار سازمانی از
کمکهایی که میکرده منافع نمیبرد هم کاملا اشتباه است. درها
همهجا برای من باز بود.»
(جزایری به 11 سال زندان بدون محاسبه نزدیک به دوسالی که در
بازداشت بود محکوم شد و به همین دلیل وقتی اشاره می شود که 13
سال در زندان بوده، به این دلیل است که نوشتیم.)
پیک نت 22 مهر |