جنایات و نقش داعش خصوصا در کوبانی اصلا قابل اغماض نیست. ولی
نباید بی توجه به بهره برداری آمریکا و قوای متحده اش در علل
کمک به کوبانی شد. ترکیه تا دیروز تمامی مسیر های
کمک رسانی به کوبانی
را بسته بود ولی از دیروز علاوه بر کمک در ارسال مهمات به
کوبانی راه بر پیشمرگه
های کرد را نیز باز کرد.
درباره نرمش دولت ترکیه و موافقت آن با عبور پیشمرگه های کرد
از مرز این کشور و رفتن به کوبانی برای یاری رسانی به کردهای
آن شهر، این حدس زده می شود که مذاکراتی از سوی حکومت ترکیه با
"عبدالله اوجالان" انجام شده و تصمیم جدید ترکیه نه فشار
امریکا بر ترکیه و بلکه نتیجه همین مذاکرات و تفاهمات است.
اوجالان اخیرا نیز دیدارش با سران "حزب دمکراتیک مردم" و " حزب
صلح و دموکراسی" (که در پارلمان ترکیه صاحب کرسی هستند) داشته
است که در آن مسئله تظاهرات خشونت آمیز خیابانی کردهای ترکیه
مطرح شده و اوجالان تاکید کرده که اگر دولت ترکیه به سیاست
جلوگیری از رفتن پیشمرگه های کرد به یاری کردهای سوریه ادامه
بدهد، تمام مذاکرات و تفاهم های سالهای اخیر میان کردها و دولت
برباد می رود.
همزمان با این رویدادها، نیروهای داعش قصبه مرزی "چاوش پینار "
در ترکیه را هدف گرفته اند. این مرز هم اکنون تنها راه ورود
قوای پیشمرگه های کرد عراق و ایران و ترکیه به کوبانی برای
یاری رسانی به کردهای این شهر است. دولت ترکیه، در یک سیاست کج
دار و مریز این مرزرا مدام
باز و بسته می کند. این نقطه مرز اکنون به گذرگاهی استراتژیک
تبدیل شده است. رسانه های ترکیه اینگونه اعلام می کنند که
کنترل مرز همچنان دراختیار ارتش ترکیه است و تنها پیشمرگه های
کرد عراقی اجازه عبور از این مرز و ورود به سوریه را دارند،
اما تفکیک کرد ایرانی و کرد ترکیه با کرد عراقی و کرد سوری یک
امر ناممکن است. آنهم در منطقه مرزی و درجریان یک جنگ بی حساب
و کتاب.
اردوغان قول همکاری با بارزانی رئیس حکومت خود گردان عراق را
داده، اما هم او و هم بارزانی میدانند که عقب نشینی دولت ترکیه
در چارچوب سیاست آشتی ملی با 25 میلیون کرد ترکیه صورت گرفته
است که عموما طرفدار عبدالله اوجالان هستند.
پیک نت 30 مهر |