روستای
"ایستا"
در شرق طالقان قرار دارد. در این روستا مردم چنان زندگی می
کنند که گوئی ارتباط خویش را با دنیای خارج از روستا قطع کرده
اند. اهل استفاده از امکانات زندگی مدرن نیستند. حتی آب لوله
کشی هم ندارند، چه رسد به گاز و برق، تلویزیون و رادیو،
درمانگاه و گوشی همراه! شاید بیشتر اهالی این روستا شناسنامه
هم نداشته باشند. کودکان آن ها هنوز مانند دوران هائ گذشته که
در ایران مکتب خانه دایر بود و از مدرسه خبری نبود، به
مکتبخانه روستا می روند. دروسی که می خوانند واجبات و محرمات
فقهی، در کنار خوشنویسی و اصول عقاید است.
آنها از پیروان میرزا صادق مجتهد تبریزی، فقیه مشهور دوره
مشروطه اند و همچنان معتقد به آرای تجدد ستیز او.
میرزا صادق مجتهد تبریزی از فقهایی بود که تا پایان عمر بر
علیه استفاده از تکنولوژی و
امور جدید و مدرن فتوا میداد.
اهالی روستای ایستا اوقات شرعی نماز را با شاخصههای خود
استخراج کرده و آغاز و پایان ماه مبارک رمضان را نیز با رویت
خویش تعیین میکنند. آنها عمیقا منتظر ظهور امام زمان هستند.
فرزندان آنها بعد از رسیدن به سن
بلوغ مختارند که با پدر و مادر زندگی کنند یا به شهر تبریز
بروند، و یا درحقیقت به تبریز بازگردند زیرا اهالی این روستا
از تبریز به "ایستا" کوچ کرده اند. آنها مخالف هر نوع فعالیت
سیاسی و اجتماعی اند. حتی باورهای خود را هم تبلیغ نمیکنند.
آنها مشهورند به "اهل توقف".
اهل توقف در روستای ایستا، نه ساعت مچی می بندند و نه ساعت
دیواری در محل زندگی خود دارند. خانه های آنها همچنان از گل و
خشت است و با سیمان و آهن بیگانه. چنان از غیر خودی ها فاصله
می گیرند که اسرار آمیز شده اند. کمتر غریبه ای را به خانه های
خود راه میدهند. چنان که گاه زندگی راهبان کلیساها را به خاطر
می آورند. مردم طالقان هم به درستی نمیدانند اهالی "ایستا" از
کجا آمدهاند و چه مرام و مسلکی دارند. گاه آنان را اسماعیلی
مذهب معرفی می کنند و گاه دراویشی تارک دنیا که درانتظار امام
زمان اند.
نقل باز نویسی شده از فیسبوک "فواد شمس" روزنامه نگار
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10152702149816079&set=a.75005716078.97214.54371
پیک نت 12
شهریور |