|
بستری شدن رهبر جمهوری اسلامی در بیمارستان و عمل جراحی
پروستات وی، همانگونه که حدس زده می شد و مقدمات تبلیغی آن نیز
توسط بیت رهبری فراهم شده بود، به موضوعی سیاسی تبدیل شد. دکتر
منافی پزشک ویژه رهبر گفته است عمل ساده تخلیه پروستات ایشان
از طریق بی حسی موضعی انجام شد. بنابراین، رهبر جمهوری اسلامی
می توانست بی سر و صدا تحت این عمل قرار گیرد و کسی هم از آن
مطلع نشود. بنابراین، حالات زیر در این ارتباط متصور است:
1- اعلام خبر، در روز رفتن رهبر به بیمارستان و حتی انتشار
مصاحبه ای کوتاه با وی در راه بیمارستان و سپس پوشش خبری عیادت
مقامات، هنرمندان، روحانیون و خلاصه از هر دسته و قشری چند تنی
با وی پس از عمل جراحی، با هدف جلب ترحم مردم نسبت به وی انجام
شده.
2- پیش بینی احتمال بیهوشی کامل و خطر مرگ وی در زیر عمل جراحی
و ضرورت آماده کردن افکار عمومی.
3- تلاش برای جا انداختن ضرورت انتخاب و یا انتصاب یک جانشین
برای وی، با توجه به بیماری او و در زمان حیات و توان اعمال
نظر وی در این زمینه. (از جمله حساسیت ها برای انتخاب جانشین
آیت الله کنی در مقام ریاست مجلس خبرگان و وحشت امثال آیت الله
جنتی از انتخابات آینده مجلس خبرگان و تغییر ترکیب آن به سود
طرفداران استقلال رای این مجلس می تواند در همین ارتباط باشد.)
4- فرصتی برای بیعت دوباره گرفتن از مقامات حکومتی به بهانه
عیادت از وی، و پوشش وسیع خبری دادن به آن از طریق صدا و سیما،
در عین فرض اول. یعنی جلب ترحم مردم. در این زمینه می توان به
این نتیجه رسید که بیت رهبری و شخص رهبر بیش از هر ارگان و
مقام دیگر حکومتی در جریان سقوط اعتبار رهبر جمهوری اسلامی
بدلیل اشتباهات عظیم وی قرار دارند. سقوطی که ناشی از خود رائی
و شکست سیاست های دوران رهبری وی است. بویژه با آشکار شدن شکست
سیاست های نظامی و اتمی ایشان، حمایتی که از دولت ناکارآمد و
فاجعه ساز احمدی نژاد کرد، کودتا علیه دولتمردان 10 سال اول
جمهوری اسلامی و در دوران رهبری آیت الله خمینی و سرانجام،
بحران سیاسی، اقتصادی و اجتماعی که سراپای جامعه را فرا گرفته
است.
5- در کنار این چهار فرض سیاسی، فرضیات پزشکی در باره بیماری
های ایشان قرار دارند که گشودن این فرضیات تغییر در نتایج 4
فرض بالا نمی دهد، جز این که اضافه کنیم:
حکومت های فردی، در طول تاریخ، خود به خود بحران سیاسی را پس
از خروج از صحنه فرد (رهبر) بدنبال دارد. حال این خروج از صحنه
سیاسی باشد یا جسمی. مرگ سیاسی باشد و یا مرگ طبیعی. بویژه که
آن فرد و رهبر ارثیه ای عظیم از اشتباهات و شکست های سیاسی از
خود باقی گذاشته باشد.
پیک نت 23
شهریور |
