یادداشت سردبیری

برای حرف منطقی

در مصاحبه حسن روحانی – رئیس جمهور- با تلویزیون "ان. بی. سی" امریکا، که در همین شماره پیک نت آن را می خوانید، نکات مهمی مطرح شده است. از نقش داعش در منطقه تا مذاکرات اتمی، از مناسبات با امریکا تا حضور فرماندهان سپاه در عراق و...

این نکات را خود می خوانید ونیازی به تکرار آن در اینجا نیست. آنچه که دراینجا نیاز است روی آن تاکید شود اینست که میان "بنشین"، "بتمرگ" و "بفرما" با آن که هر سه یک معنا را میدهند تفاوت بسیاری است. در سیاست، درمصاحبه، در سخنرانی، در خطبه نماز و در هر سخنرانی دیگری، به هر دلیل و مناسبتی، هنر یک سیاستمدار و یک سکاندار سیاسی و یک خطیب و یا مجری دولتی آنست که علاوه بر کم گوئی و گزیده گوئی، به زبانی نظر و سیاستش را بیان کند که حاشیه بر متن غلبه نکند. یعنی از کلمات و اصطلاحات و شیوه ای استفاده نکند که منطق وی به حاشیه رانده شود. یعنی همان روشی که احمدی نژاد داشت، امام جمعه ها دارند و در راس همه آنها "علی خامنه ای" رهبر جمهوری اسلامی دارد. اگر حرف و منطقی هست، آن را می توان بی نیاز از گرفتن چهره ای خشن به خود، استفاده از کلمات توهین آمیز و پرخاش و تهدید این و آن گفت. هنری که رهبر جمهوری اسلامی ندارد و زیر مجموعه های وی نیز از فرماندهان سپاه تا امام جمعه ها و مقامات قضائی و روحانیون حکومتی به تقلید از وی؛ ندارند! همه آنچه روحانی در مصاحبه خود با ان. بی. سی گفته و می خوانید، تقریبا نظراتی است که در این روزها از دهان فرماندهان سپاه و امام جمعه ها و رهبر جمهوری اسلامی پس از برخاستن از تخت بیمارستان شنیده شده است، اما تفاوت همان است که میان "بنشین" و "بتمرگ" و "بفرما" هست و حاشیه بر متن غلبه نمی کند!

پیک نت 29 شهریور