|
بخش هائی از گفتگوی روزنامه شرق با حسین مرعشی از بنیانگذاران
حزب کارگزارن سازندگی، درباره سازمانیابی دوباره این حزب و
برنامه های آن برای مجلس آیند را می خوانید:
- دولت روحانی پس از یکسال؟
مرعشی: 24 خرداد 92 از نظر بنده یک نقطه عطف بود. در واقع ما
در مسیری قرار گرفته بودیم که نمی‌توانستیم از حقوق ملی خود در
عرصه بین‌المللی دفاع کنیم. از سوی دیگر شیطنت‌ها،
کینه‌توزی‌های خارجی و وجود مخالفان سرسختی به نام صهیونیست‌ها
در منطقه، در کنار اشتباهات و ندانم
کاری‌های داخلی باعث شده بود که بطور نسبی، اجماعی علیه ایران
ایجاد شود. اما امروزه با پشت سر گذاشتن این شرایط ما در
آستانه دستیابی به یک توافق بزرگ با جهان هستیم و این دستاورد
بزرگی است که در این دولت حاصل شده. در عرصه فرهنگی و اجتماعی
هم مردم از آرامش بیشتری برخوردار هستند، در عرصه اقتصادی و
مدیریتی، مدیران لایق به عرضه بازگشته‌اند. همچنین حرف نخبگان
از سوی دولت شنیده می‌شود. علاوه بر اینکه در این مدت
سیاست‌های درستی برای کشور اتخاذ شده است. اینها همه
دستاوردهای مهم دولت در همین دوره کوتاه است. به نظر من طبیعی
است، زمانی که خردمندان و عقلا و صاحبان تجربه یک کشور به عرصه
مدیریت بازگردند، شرایط به سمت بهبودی برود. اگر انتقادی هم
هست، انتقاد در حوزه‌هایی است که دولت باید برای تکمیل این
حلقه‌های موفقیت خود، اقدامات موثرتری کند.
کارگزاران از ابتدا یک حزب میانه‌رو و معتدل تلقی می‌شد. اما
جامعه سیاسی بعد از دوم خرداد جامعه رادیکالی شد و حرف‌های ما
در آن زمان خریدار نداشت. بنابراین اگر ما می‌خواستیم بر کار
تشکیلاتی خود اصرار داشته باشیم، در عوض بیشتر موقعیت‌های
سیاسی و اجتماعی خود را از دست می‌دادیم. من به‌عنوان یکی از
موسسان حزب کارگزاران در مجلس پنجم کاملا فعال بودم اما در
مجلس ششم کاملا گوشه‌نشینی اختیار کرده بودم. چون جو رادیکال
بود و من یا باید با دوستان دیگر بر سر تندروی مخالفت می‌کردم
تا هوادار داشته باشم که این موضوع مشی ما نبود یا باید قافیه
را واگذار می‌کردیم به دوستان رادیکال خودمان. ما مجبور بودیم
در دوره‌ای فعالیت خود را کم‌رنگ کنیم تا جامعه از رادیکالیسم،
تحریم و مقابله به مشارکت و انتخاب نسبی روی بیارود. زمان
زیادی برد تا رادیکال‌ترین دوستان ما در جبهه اصلاحات که به
انتخاب حسن روحانی به‌عنوان نایب رئیس مجلس پنجم به ما انتقاد
می‌کردند، انتخابات 92 به انتخاب آقای روحانی روی بیاورند.
بنابراین نیاز بود جامعه سیاسی ایران این سرد و گرمی سیاسی را
تجربه کند.
کارگزاران در یک دوره، بیشتر شبیه یک نهضت بود تا یک حزب
سازمان‌یافته. بیشتر به یک نیروی فکری پیش‌برنده به کشور فکر
می‌کردیم که بر شاخص‌های کشور اثر بگذارد و راه‌هایی را برای
پیشرفت کشور پیشنهاد بدهد. ما بیشتر یک حزب تکنوکراتی بودیم تا
یک حزب اجتماعی و سیاسی. الان فکر می‌کنیم که شرایط برای
تبدیل‌شدن کارگزاران به یک حزب
تمام‌عیار فراهم است.
موقعیت کارگزاران طوری بود که فکر می‌کردند در همه شرایط، به
غیر از شرایط هشت‌ساله احمدی‌نژاد، می‌توانستند نقش خود را در
مجلس و دولت حفظ کنند. نیروهایی بودند که شخصیت‌های قابلی در
آنجا جمع بود و هر جناحی که پیروز می‌شد به توانایی و مدیریت
کارگزاران نیاز داشت.
* شما به برای ارتباطات نقشی قایل نیستید؟ اینکه حزب به آقای
هاشمی منصوب می‌شود یا آنکه فرزندان آقای هاشمی در حزب هستند؟
مرعشی: این هم موثر است، اما نه آنقدر که توانایی خود افراد
موثر است. مثلا آقای جهانگیری معاون اول آقای روحانی شده‌اند.
این انتخاب نه به خاطر رابطه، بلکه به خاطر توانایی، سابقه و
مقبولیت ایشان، هم در بین اصلاح‌طلبان و هم نیروهای معتدل و
میانه‌رو اصولگرایان است. این جایگاه شخصی اعضای شورای مرکزی و
هیات موسس و این موقعیت، آنها را بی‌نیاز می‌کرد از اینکه
بخواهند به سمت جمع‌کردن عِده و عُده اجتماعی باشند.
الان یکی از اعضای حزب به‌عنوان بلند پایه‌ترین مقام بعد از
رییس‌جمهور سمت گرفته است.
هم‌اکنون حزب در حال تجدید سازمان است. این بازسازی از شورای
مرکزی شروع شده و به کمیته‌ها و کانون‌ها رسیده و قرار است
نیروهای قبلی بازیافت شده و بعد هم عضوگیری جدید انجام شود.
در حزب، هنوز، اختیارات با هیات موسس است. این هیات کمیته‌ای
را تعیین کرد و در یک رایزنی با دیگر اعضای حزب، ترکیب جدید را
اعلام کرد.
* این اولین کنگره‌ای است که برگزار خواهد شد، چه اهدافی را در
این کنگره پیگیری خواهید کرد؟
مرعشی: می‌خواهیم اختیارات هیات موسس را به کنگره بدهیم. در
اساسنامه، تا تشکیل اولین کنگره حزب، اختیارات کنگره در اختیار
هیات موسس است. ما فکر نمی‌کردیم که باید در تشکیل کنگره عجله
کنیم.
مهم‌ترین کمک ما به دولت، اکنون دفاع از تشکیل یک مجلس ملی،
فراگیر و باصلاحیت است. مجلس باکفایتی که بتواند دولت را درک
کرده و پشتیبانی کند. مجلس را باید از عناصری که بیشتر دنبال
مسایل شخصی، باندی و جناحی خود هستند
نجات دهیم. باید موثرترین شخصیت‌ها وارد مجلس شوند.
به‌هرحال ما حزبی بودیم که با وجود همه فشارها، در چندسال
گذشته به‌ویژه بعد از حوادث سال 88، توانستیم چارچوب کلی خود
را سالم نگه داریم. همچنین این فرصت را داشتیم که بتوانیم به
توسعه سازمان سیاسی کشور کمک کنیم.
از اصولگرایان معتدل، دوستان زیادی از ما می‌خواستند که فرآیند
حزب را بازسازی کنیم. بیشتر هم چهره‌های اصلاح‌طلب از ما
درخواست داشتند. همچنین نیروهای جوان در شهرستان‌ها خیلی
پیگیر بودند.
احزاب اصلاح طلب هم خیلی علاقمند هستند که حزب کارگزاران
به‌عنوان یکی از احزاب مهم جبهه اصلاحات کار سازمانی خود را
گسترش دهد.
من امیدوارم که هم حزب مشارکت و هم سازمان مجاهدین انقلاب
بتوانند فعالیت‌های خود را از سر بگیرند. پیک نت 10
تیر |
