مهندس مرتضی الویری از مذهبی های زندان دیده دوران شاه است که
پس از انقلاب تبدیل به یکی از برجسته ترین کادرهای حکومتی شد.
شرح کوتاهی درباره او را در مقدمه مصاحبه وی با روزنامه آفتاب
یزد، در همین شماره پیک نت می خوانید. از آن مصاحبه، 5 فراز
مهم را بیرون کشیده ایم که در اینجا می خوانید و خلاصه مصاحبه
را بصورت مستقل.
1- اگر ما یک لیست از کسانی که صلاحیت رئیس جمهور شدن را
ندارند تهیه کنیم، احمدی نژاد در راس این لیست بود. او سه
مشخصه بارز داشت: دروغ گوئی، قانون گریزی و فریبکاری.
2- پروژه سیاست هستهای و حفظ دستاوردهای هستهای ایران در
معرض نابودی کامل قرار گرفته بود، الان دولت روحانی تماما سعی
بر حفظ آن در کشور دارد. بهعبارت دیگر اگر روال گذشته هستهای
ادامه پیدا میکرد، ما در درازمدت هیچ چیزی نداشتیم. لااقل در
این مقطع ما احساس میکنیم دانش هستهای را داریم حفظ میکنیم.
3 - من فکر نمیکنم حتی کسانی که از مرگ اصلاح طلبی می گویند
به این حرف داشته باشند. شما نگاه کنید برخی روزنامههای
تندروی جناح مقابل به صورت روزمره به جریان اصلاحطلب حمله
میکنند. اگر واقعا جریان اصلاحات محو شده است و اصلاحطلبان
از بین رفتهاند، چه ضرورتی دارد که شب و روز علیه اصلاحطلبان
حرف میزنند! پس معلوم میشود یک نگرانی جدی دارند و با توجه
به اتفاقی که در خرداد 92 افتاد این حقیقت کاملا آشکار شد.
علیرغم تبلیغات شبانهروزی رسانههای منتسب به جریان تندرو به
محض اینکه مردم یک زمینهای برای ابراز وجود پیدا کردند، در طی
4 روز توانستند یک کاندیدای 8 درصدی را به 51 درصد برسانند.
همین نگرانی برای آقایان بوجود آورده است. این که افکار عمومی
اصلاحطلبان را قبول دارد. انتخابات نشان داد که خواستههای
اصلاحطلبی همان خواسته عامه مردم
است.
4- علت اصلی پیروزی روحانی خطری بود که اکثریت مردم قبل از
انتخابات در مورد آینده نظام و وضعیت کشور احساس میکردند؛
نگرانی از تشدید تحریمها و نابسامانیهای داخلی، ذهنیتهایی
بود که دغدغه اصلی جامعه ایرانی برای تغییر وضع موجود را رقم
زده بود.
5- سیاستهای آقای روحانی فیالواقع ما را از یک بنبست کامل
بیرون آورده و سیاست خارجی ما را از مهلکه عجیب و غریب گذشته
نجات داده است.
روحانی اولویت های خود را اینگونه ترسیم کرده:
اولویت اول تمرکز بر حل مسائل بینالمللی و حل مسائل هستهای
است و اولویت دوم حل معضلات و مشکلات اقتصادی. در مرحله سوم
رتق و فتق مشکلات اجتماعی و سیاست داخلی. تصور ایشان این است
که اگر بخواهد به مسائل سیاست داخلی زیاد تکیه کند، ممکن است
حمایتهای لازم در حوزههای اقتصادی و بینالمللی را از دست
بدهد. یعنی به هر حال ایشان میخواهد حمایت قوای دیگر را هم
داشته باشد.
پیک نت 13 خرداد |