|
سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی در باره حمله به زندانیان بند
350 اوین:
«اظهارات وزیر دادگستری پیرامون ماجرای برخورد نامناسب جمعی از
نیروهای امنیتی زندان اوین با برخی از زندانیان سیاسی بند 350
این ندامتگاه که اخبار و شایعات آن طی چند روز اخیر نقل محافل
خبری و رسانه‌های مکتوب و مجازی شده، مشخص کرد که اصل برخورد
با زندانیان صحت داشته اما ماجرا به آن گستردگی و وسعتی که
برخی سایت‌ها درصدد القای آن برآمدند، نبوده است. پیرامون این
ماجرا چند نکته وجود دارد که به نظر می‌رسد توجه به این نکات
می‌تواند در روشن‌تر شدن ابعاد قضیه مؤثر باشد و هرگونه
شفافیت‌بخشی به ماجرا در نهایت منجر به خنثی شدن توطئه‌هایی
خواهد شد که هدفی جز وارد کردن اتهام به نظام جمهوری اسلامی
ندارند.
آقای پورمحمدی
– وزیر دادگستری-
برخلاف دو تن از مسئولین زندان‌های کشور که از ابتدا اصل
درگیری را تکذیب کرده و به صراحت گفتند "هیچگونه درگیری در بند
350 اوین رخ نداده و ما بنا نداریم در مقابل ادعاهای سایت‌های
معارض که دروغ‌پردازی علیه نظام می‌کنند، پاسخگو باشیم"، نه
تنها احساس مسئولیت کرد که باید در این‌باره پاسخگو باشد، بلکه
وجود اصل درگیری هر چند درگیری جزئی در این بند را که بنا به
گفته وی منجر به کوفتگی مختصر و جراحت برای یکی دو نفر از
زندانیان شده انکار نکرده است. از این جهت باید آقای پورمحمدی
را تحسین کرد که در سخنان خود صداقت را بر مصلحت
اندیشی ترجیح داده است.
اساسا انتظاری که مردم از مسئولین کشور دارند همین است که با
آنها صادق باشند و واقعیت‌ها را همانگونه که هست نه بیشتر و نه
کمتر هر چند تلخ باشد با مردم در میان بگذارند. این یک واقعیت
است که صداقت در کلام در اقناع مردم مؤثرتر است و تجربه دولت
گذشته که 8 سال تلاش کرد با توسل به اقدامات تبلیغاتی بسیاری
از کارهای خلاف عرف و قانون خود را توجیه نماید، اما نتوانست
مردم را قانع کند در این زمینه تجربه قابل تأملی است. البته از
این واقعیت نیز نباید گذشت که گزارش‌هایی که به آقای پورمحمدی
داده شده گزارش‌هایی است که توسط یک طرف ماجرا ارائه گردیده و
طبعا می‌تواند جانبدارانه باشد و همه آن چیزی که بوده را در بر
نگیرد. بنابراین، پیشنهاد وزیر دادگستری برای ورود مجلس شورای
اسلامی به ماجرا و اعزام هیأتی مستقل جهت تحقیق و تفحص پیرامون
آن پیشنهاد قابل دفاع است کما اینکه در اظهارات برخی از
نمایندگان مجلس نیز به این موضوع اشاره شده و زمینه چنین
اقدامی وجود دارد.
راه مقابله با اتهام زنی‌ها، پاسخگویی شفاف و روشن کردن ابعاد
مختلف موضوع و برخورد صریح و بی‌ملاحظه با متخلفین احتمالی
است.
همه می‌دانیم که کشور طی سال‌های گذشته از تندروی‌ها به شدت
آسیب دیده و بزرگ‌ترین آسیب نیز آسیبی است که به اعتماد عمومی
وارد شده است. آنچه در ماجرای بند 350 اوین رخ داد نمونه‌ای از
این تندروی‌هاست که می‌توانست وجود نداشته باشد تا به ابزاری
برای اتهام‌زنی علیه نظام تبدیل نشود. بعد از انتخابات 88 و
ماجراهای تلخی که در پی داشت و تجربه‌ای که حاصل شد، گمان
می‌رفت آن تجربه‌ها به کار گرفته شود و بهانه به دست دشمنان
داده نشود تا در آشفته‌بازار مشکلات کشور، جلوی پدید آمدن
مشکلات دیگر گرفته شود. به نظر می‌رسد عده‌ای بدون ملاحظه از
آثار رفتارهای خود، بدشان نمی‌آید فضای تقریبا به آرامش رسیده
سیاسی را مجددا متشنج نمایند و از این آوردگاه، ماهی مقصود خود
را صید کنند. طبعا به همان اندازه که رسانه‌های معاند تلاش
کردند موضوع زندان اوین را بزرگ‌نمایی کنند، به‌وجودآورندگان
ماجرا نیز مقصر هستند.
عقلانیت حکم می‌کند برای مقابله با اتهام‌زنی‌ها، راه چاره را
در پنهان‌کاری کردن نجوییم.
پیک نت 3 اردیبهشت فروردین |
