نگاهی دوباره به پرونده "ریحانه"

دام های امنیتی

آنچه را می خوانید خلاصه مصاحبه محمد مصطفایی  وکیل سابق پرونده ریحانه است که با روزنامه قانون انجام شده است:

« آقای جلال سربندی (پسر مقتول) در رابطه با پرونده اعلام کردند که "واقعیت چیز دیگری است و این احتمال که ریحانه قاتل نباشد وجود دارد".

حال سوال اینجاست که دستگاه قضایی چطور می تواند فردی که هنوز مشخص نیست قاتل است و صرفا اقرار به قتل کرده است را اعدام کرد .

آقای جلال سربندی می گوید "شیخی عاملی بوده که از زرنگی و توانایی خودش برای اغفال یک دختر ۱۹‌ساله استفاده کرده و این دختر را اغفال کرده و او مغفول وعده ‌و ‌وعید این آقا شده و دست به این کار (قتل) زده است. اگر ما قاتل پدرمان را می‌شناختیم حتما او را به سزای عملش می‌رساندیم. مشکل این است که ریحانه نمی‌خواهد واقعیت را بیان کند و هنوز مصر است که دست به این‌کار زده و می‌خواهد که این آقا را پشت پرده نگه دارد و معرفی نکند و شاید فکر می‌کند که این آقا نجاتش میدهد. شاید آقای شیخی حرفه‌یی برخورد کرده و هیچ اثر و سندی از خودش باقی نگذاشته که ریحانه بتواند او را معرفی و در واقع این موضوع را روشن کند."

در اظهار نظر پسر مقتون چند نکته مهم وجود دارد که می تواند:

اول- آقای شیخی وجود خارجی دارد، اما خانواده مقتول او را نمی شناسند. در تمام مراحل دادرسی هم ریحانه گفته است که هیچ شناختی از شیخی نداشته است و او دوست مقتول بوده است.

دوم - ریحانه قاتل اصلی نیست و او صرفا به قتل اقرار کرده است. اقراری که می تواند با واقعیت منطبق نباشد.

پسر مقتول گفته که ما قاتل پدرمان را اگر می‌شناختیم حتما او را به سزای عملش می‌رساندیم.

این جمله بدین معنی است که قاتل مرحوم سربندی شخص دیگری است.

سوم: آقای شیخی فردی بوده است که با برنامه ریزی کامل چنین ماجرایی را برای ریحانه و مرتضی درست کرده و هیچ رد پایی از خود باقی نگذاشته است.

حتی پسر مقتول می گوید ریحانه خود قربانی این ماجرا شده است.

به هیچ عنوان ارتباطات شخصی مقتول بررسی نشد. تلفن های همراه وی مورد کنکاش قرار نگرفت. چهره نگاری صورت نگرفت. مقتول دو تلفن همراه داشت که هر دو به کلی کنار گذاشته شد و تحقیقی در رابطه با این دو تلفن صورت نگرفت و صرفا به تلفن ریحانه بسنده شد که در این تلفن نیز دلایل بسیار خوبی به نفع ریحانه وجود داشت.

اگر از همان ابتدا به تمام جوانب پرونده توجه می شد امروز مطمنا ریحانه پای چوبه دار نمی رفت.

بازجویی هایی که توسط وزارت اطلاعات صورت گرفت در نهایت به آنچه توجه شد، چاقو، سجاده و اقرار ریحانه بود . او وارد یک ماجرای خطرناک شده بود و احساس خطر می کرد به همین دلیل هم چاقو به همراه داشت تا اگر در شرایط بحران قرار گیرد از خودش دفاع کند.

بازپرس پرونده تمام  زحماتش به سمت ریحانه و محکوم نمودن وی بود .

فرض بگیریم که ریحانه می خواسته با مقتول ارتباط داشته باشد که در چند جای پرونده این موضوع مطرح شده است. توجه داشته باشید که هر دختری که در سن و سال و شرایط ریحانه در جامعه امروز ایران باشد، می تواند تحت تاثیر  اتومبیل کمری مشکلی، پزشک بودن، محل کار، دادن وعده و وعید برای شغل و ... قرار گیرد. ریحانه نیز محصول چنین جامعه ای است.

در یکی از دو لیوان آبمیوه ای که روی میز محل وقوع قتل کشف شده است، داروی دیفنوکسیلات وجود داشته است. این دارو از ترکیبات مرفین و خواب آور است و بسته به میزان آن، عوارضی چون سرگیجه، بی حسی و خواب آلودگی دارد. مقتول پزشک بوده و به خوبی عوارض داروها و کاربردهای آنها را می شناخته است.

قصد مقتول یا هر کس دیکری از اینکه ریحانه خواب آلوده، گیج و بی حس شود چه بوده است؟

اگر مقتول به سرعت به بیمارستان اعزام می شد هرگز این اتفاق نمی افتاد و همه حقایق مشخص می شد. تا جایی که اطلاع دارم ریحانه شخصا به اورژنش تماس می گیرد و درخواست کمک می کند.

باز هم تاکید می کنم و یقین دارم که ریحانه جباری قاتل اصلی پرونده نیست. قاتل اصلی فردی به نام "شیخی" است که متاسفانه به دلایل نامعلومی امکان بازداشت وی فراهم نشده است. هر چند ریحانه اعلام نموده است که ضربه چاقو را او وارد کرده است اما ضربه چاقو به نفسه نوعا کشنده نبوده و درگیری های بعدی که  صورت گرفته است باعث مرگ سربندی شده است.

پیک نت 6 اردیبهشت