|
بخش هائی از گفتگوی
روزنامه آرمان با سیامک طاهری، پژوهشگر و کار شناس اقتصادی در
باره مذاکرات اتمی، سمت گیری اقتصادی کشور و یارانه ها:
توافق ژنو یک توافق نا گزیر بود و برای این مذاکرات دستاوردی
بیش از این قابل تصور نبود. بر این اساس من این توافقات را
تنها گزینه ممکن در پیش روی تیم مذاکره کننده می‌دانم.
با لغو تحریم‌ها و فروش نفت، بازشدن بازار‌ها و ورود صد هزار
میلیارد دلار به بدنه اقتصاد، گشایش‌هایی در حوزه بازار را
شاهد خواهیم بود اما اگر چاره ای برای ساختاری اقتصادی کشور
نشود، با تحریم‌های مشابه که البته دور از انتظار هم نیست و
حتی بدون تحریم، کشور مجددا با همین مشکلات که امروز می‌بینیم
رو به رو خواهد شد.
دعوتی که آقای روحانی از سرمایه‌گذاران خارجی کرده است اگر با
استقبال رو به رو شود دوباره باعث به جریان افتادن سرمایه
خارجی در بدنه اقتصاد کشور می‌شود. با یک ساختار صحیح اقتصادی
می‌شود از «سرمایه خارجی هدایت شده» در پیکره اقتصاد استفاده
کرد و از آن سود برد.
باید مبارزه گسترده با فساد اقتصادی را در دستور کار قرار داد
و این شدنی نیست مگر با به رسمیت شناختن نهادهای نظارتی قوی
مانند تشکل‌های مستقل کارگری و تولیدی در کشور. یعنی همان دو
وجهی که الان در کشور چین بصورت نظارت حزبی و مقابله با فساد
جریان دارد.
راه‌حل اجرای الزامات اقتصاد جهانی و اعمال سیاست‌های
آزاد‌سازی نیست، بلکه مبارزه با فساد و اجتماعی و عمومی کردن
تولید در سایه برنامه‌ریزی اقتصادی است، نه خصوصی کردن اقتصاد
و سپردن اموال مردم به سرمایه‌داران خصوصی.
پیک نت 9 اردیبهشت |
