|
"حسین پرتوی" عکاس با سابقه روزنامه کیهان که از مدتها پیش
دچار فلج عضلات شده و بستری بود، سرانجام و در سن 72 سالگی در
گذشت. او از جوان ترین عکاس های حرفه ای بود که در سالهای پیش
از انقلاب به بخش عکاسی روزنامه کیهان پیوست و با حمایت دکتر
مصباح زاده بنیانگذار و صاحب موسسه کیهان چند دوره کامل عکاسی
نیز دید. او در ادامه همکاری با روزنامه کیهان، در بخش عکاسی
مجله زن روز که ازمجموعه های موسسه انتشاراتی کیهان بود و
سرپرستی آن با "فروغ مصباح زاده" همسر دکتر مصباح زاده بود نیز
مشغول کار شد. سرعت عمل و دید خبری حسین پرتوی توام با ذوق
هنری که داشت، از او عکاسی برجسته در فضای روزنامه نگاری ایران
آفرید. این سرعت عمل در عکس گرفتن حتی در راه رفتن او نیز
منعکس بود. چنان راه می رفت که گوئی همیشه در حال دویدن است!
ماندگارترین عکس های هنرپیشه های سینمای دوران پیش از انقلاب
که بسیاری از آنها تبدیل به آفیش های سینمائی این هنرپیشه ها
شد را حسین پرتوی گرفت، همچنان که شماری از عکس های ماندگار
دوران انقلاب 57 و برخی حوادث سالهای پس از انقلاب نیز از
یادگارهای اوست. نخستین عکس خصوصی گوگوش و بهروز وثوقی که از
سفر شمال باز می گشتند و در راهبندان ناشی از یک حادثه رانندگی
در آبعلی گیر کرده بودند از عکس های حرفه ای پرتوی بود که
هنگام گرفتن آن با بهروز وثوقی نیز درگیری پیش آمده بود اما او
توانست کار حرفه ای خود را به سرانجام برساند و فیلم را از
دوربین خود در آورده و دست به دست، به کیهان برساند. او در این
دوران بهترین عکاس سرویس حوادث کیهان بود که با زن روز نیز کار
می کرد. پرتوی برای ماموریتی دیگر راهی شمال بود و بهروز وثوقی
و گوگوش هنوز با هم ازدواج نکرده و دوستی آنها علنی نشده بود.
چاپ این عکس در زن روز، این دوستی را که سرانجام به ازدواجی
کوتاه مدت انجامید آشکار کرد.
در جمهوری اسلامی سعی می کنند پرتوی را با عنوان "عکاس عکس های
ماندگار سالهای پس از انقلاب" خلاصه کنند، درحالیکه اینگونه
نیست و پرتوی با تجربه پیش از انقلاب به سالهای پس از انقلاب
پیوست. از جمله عکس های نخستین اعدام های سران رژیم شاه نیز از
حسین پرتوی بود که با ماموریت عکاسی از کیهان به مدرسه رفاه
اعزام شده بود و تا سحرگاهی که معلوم نبود سرانجام با ژنرال
های شاه روی بام دو مدرسه رفاه و علوی چه خواهند کرد در این
مدرسه ماند و تسلیم زور و تهدید خدمه های خود خواسته ای که در
این مدرسه مسلسل بدست گرفته بودند نشد و با دوربین خود برای
شکار عکس این اعدام ها در کنار مسلسل بدست ها ماند. عکس ورود
آیت الله خمینی به فرودگاه مهرآباد و عکس بیعت همافران نیروی
هوائی با آیت الله خمینی در مدرسه رفاه که هر دو در صفحه اول
روزنامه کیهان منتشر شد نیز از پرتوی بود. در یک کلام: او
عکاسی حرفه ای بود که به حرفه اش عشق می ورزید و این عشق هیچ
ارتباطی با فراز و فرودهای سیاسی پیش و پس از انقلاب نداشت.
هنوز گزارشی در باره مراسم تشییع جنازه وی که قطعا روزنامه
نگاران و عکاسان پیش از انقلاب همراه با روزنامه نگاران و
عکاسان پس از انقلاب در آن حضور خواهند داشت خبری منتشر نشده
است.
حسین پرتوی متولد سال
۱۳۲۱
در اردبیل بود که در کودکی همراه خانواده خود به تهران مهاجرت
کرد در سال
۱۳۳۸
به بخش عکاسی کیهان ورزشی پیوست و بسرعت از کیهان ورزشی به
کیهان خبری وصل شد. پس از انقلاب دبیر سرویس عکس روزنامه کیهان
شد. عکس های او از جبهه های جنگ ایران و عراق نیز بخشی از
یادگارهای حرفه ای اوست.
پس 31
سال کار در روزنامه کیهان در
۲۷
شهریور
۱۳۶۸
بازنشسته شد.
پرتوی در سالهای پس از انقلاب موفق شد چند نمایشگاه عکس در
ارتباط با انقلاب و جنگ ایران وعراق برپا کرده و عکس های خود
را در همین ارتباط به نمایش عمومی بگذارد.
لوح تقدیر از نخستین جشنواره تخصصی مطبوعات ورزشی ایران، لوح و
مدال بزرگداشت عکاسان انقلاب از جمله برگ های دفتر عکاسی پرتوی
است که روز شنبه با مرگ او بسته شد.
پیک نت 29 اردیبهشت |
