|
یکی از کمیسیون های اتحادیه اروپا قطعنامه ای
در باره ایران تهیه کرده و ضمن حمایت از سیاست های دولت
روحانی، شرط باز شدن دفتر اتحادیه اروپا در ایران را مراعات
حقوق بشر و ضوابط انتخابات آزاد در ایران اعلام کرده است.
آنها که کوچکترین ارزشی برای حقوق بشر در جمهوری اسلامی قائل
نیستند، همه مفاد مثبت آن قطعنامه را رها کرده و چسبیده اند به
همین بند مراعات حقوق بشر. یعنی زخمی که اتحادیه اروپا رویش
نمک پاشیده است. رهبر جمهوری اسلامی در سخنرانی اخیرش بمناسبت
سالگرد فعالیت اتمی گفت که اگر پرونده اتمی هم بسته شود آنها
انگشت خواهند گذاشت روی حقوق بشر. آنها – غرب- دنبال بهانه
اند. احمد خاتمی امام جمعه موقت و عضو هیات رئیسه مجلس خبرگان
هم در نماز جمعه تهران پرت و پلاهائی گفته که محور آن حمله به
این قطعنامه و اشاره آن به نقض حقوق بشر درایران است. این
سئوال هر آدم ساده ایست که چرا مانند گربه دزده که تا چوب را
بلند می کنند او حساب کار دستش می آید، شما هم تا اسم حقوق بشر
می آید وحشت می کنید؟ و از آن خنده دار تر ابتدا حمله به حقوق
بشر در غرب می کنید و سپس تعریف و تمجید از مراعات حقوق بشر در
جمهوری اسلامی!
به همین نامه بهاره هدایت، یک دانشجوی ساده و
جوانی که به جرم فعالیت در دفتر تحکیم وحدت زندانی اش کرده اید
نگاهی بیاندازید و یا سخنان چند دقیقه ای نسرین ستوده را که در
یک محفل ادبی ایراد شده گوش کنید.
مولوی خدای حکمت و عرفان در مثنوی معنوی شعری
دارد که پاسخی است به مدعیان مراعات حقوق بشر در جمهوری
اسلامی. می گوید:
آن یکی پرسید اشتر را که هی
از کجا می آئی ای فرخنده پی؟
گفت، از حمام گرم کوی تو
گفت این پیداست از زانوی تو!
پیک نت 24 فروردین |
