|
بدنبال انتشار خبر فراخواندن واحدهای نظامی روسیه از سوریه و
پخش تصاویر تلویزیونی این بازگشت، از روز گذشته تفسیرهای
گوناگونی درباره آن منتشر شده، بویژه در فضای مجازی. این
تفسیرها بیشتر جنبه تخیلی و ذهنی دارد و اغلب نیز متکی است به
اخباری که طی 4 سال گذشته و یا در ماه های گذشته درباره سوریه
از سوی رسانه های غربی منتشر شده است.
این درحالی است که بموجب گزارش های رسمی و منتشر شده در رسانه
های روسیه، واحدهای نظامی روسیه برای استقرار دائم و یا اشغال
سوریه به این کشور نرفته بودند، بلکه هدف سرکوب داعش، پس راندن
آنها از مناطقی که در خاک سوریه اشغال کرده بودند، جلوگیری از
غارت نفت سوریه و انتقال آن به ترکیه و دفاع از حکومت مرکزی
سوریه برای حفظ تمامیت ارضی این کشور و خاتمه دادن به خیزی بود
که داعش از سوریه برداشته بود تا خود را به قفقاز برساند. در
جریان این حضور، جهان به یکباره با قدرت نظامی روسیه و مدرن
ترین تجهیزات زمینی و هوائی ارتش روسیه آشنا شد و دانست که
قدرتی برای جلوگیری از یکه تازی امریکا درجهان وجود دارد و یا
دوباره ظهور یافته است. مدرن ترین سامانه ضد هوائی ساخت روسیه
(اس 400) در سوریه مستقر شد و همه نوع سلاح در اختیار ارتش این
کشور برای دفاع در برابر تهاجم خارجی قرار گرفت. این فعل و
انفعالات همزمان بوده است با آموزش لازم ارتش سوریه. بنابراین،
ارتش روسیه به سوریه نرفته بود که آنجا بماند، بلکه برای اهداف
معینی رفته بود و زمانی که به این اهداف دست پیدا کرد، طبیعی
است که خاک سوریه را ترک کند. بویژه که به خواست دولت سوریه
رفته بود و در همآهنگی کامل با دولت سوریه واحدهای خود را به
روسیه بازگرداند. در جریان این حضور، مرزهای ترکیه و سوریه به
روی داعش بسته شد، واحدهای نامنظم نظامی کردهای سوریه به ارتشی
منظم تبدیل شد که در مرزهای سوریه و ترکیه مستقر شده است، نقش
دولت ترکیه در حمایت از داعش و غارت نفت سوریه برای جهانیان
آشکار شد و یک سلسله دستآوردهای دیگر. از جمله عقب نشینی
امریکا و اتحادیه اروپا برای تبدیل کردن سوریه به لیبی دوم و
پذیرش این اصل مهم که سرنوشت سوریه را مردم خود آن کشور باید
در یک انتخابات تعیین کنند و نه "ناتو". در حاشیه این اهداف،
این واقعیت نیز وجود داشت که سوریه خاکریز اول بود برای تبدیل
لبنان به سوریه دوم و نابود ساختن حزب الله لبنان و سپس رسیدن
به سنگر اصلی، یعنی ایران. این استراتژی امریکا و اسرائیل و
قدرت های اصلی اروپا نیز تا اینجا خنثی شده است. این که ما چه
نظری در باره عملکرد جمهوری اسلامی در داخل کشور خودمان داریم
یک امر داخلی است و به خود مردم ایران مربوط است. اما هر نظری
هم که داشته باشیم، مخالف تبدیل ایران به عراق و سوریه و لیبی
و افغانستان هستیم و در چارچوب این مخالفت است که از متوقف شدن
ماشین جنگی غرب در سوریه و متلاشی شدن داعش در آن کشور نمی
توانیم خرسند نباشیم. در مورد سوریه نیز، این مردم خود آن کشور
هستند که باید نوع نظام و رژیم خود را تعیین کنند و ما طرفدار
این استراتژی هستیم.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۲۶ اسفند |
