|
این
روزهای یزد دیدنی ست. مردم سراسر ایران، نه به هوای دیدن
زیباترین بادگیر دنیا و یا باغ دلگشای دولت آباد و نه برای
قطاب و باقلوای حاج خلیفه، بلکه برای حضور در مراسم جشن سده
راهی یزد شده اند. آتشی که هر ساله در بیابان اطراف روستای
"چم" یزد برپا می شود. جمعیت دور آتش، خود چه آتشی سوزاندند.
نگو و نپرس! بویژه جوانان.
جشن
آتش دیگر تنها جشن زرتشتیان ایران نیست که از هزاران سال پیش
در دهمین روز بهمن - 50 روز و 50 شب قبل از عید نوروز با
سوزاندن هیزم و برپایی آتش بر بلندی کوه ها و بام خانه ها
برگزار می شد. جشن سده حالا روایت همبستگی ملی ایرانیان شده
است. جشنی ملی – میهنی که هر سال هم پر رنگ تر میشود. خواندن
دسته جمعی سرود "ای ایران" نماد این مشارکت و یگانگی ست.
سرودها و ترانه های میهنی و نیایش، نقالی از داستان کاوه
آهنگر، تقسیم نان "سیروک" به نماد برکت و خوردن "آش ماش" از
دیگر مراسم جشن سده امسال بود. بر خلاف چند ساله گذشته که
حضور در جشن برای غیر زرتشتیان ممنوع بود، امسال مردم در شرایط
راحت تری در این جشن شرکت کردند. جشن سده در ايران، قدمتی 8 تا
10 هزار ساله دارد. باشکوه ترين سده را مرداويج در اصفهان جشن
گرفت.
بر
تمام بلنديی های اطراف اصفهان و دور تا دور شهر آتش روشن می
کردند.
چوب‌های درختان نخل را در زمين کار می گذاشتند و بر بالای
آنها مشعل روشن کرده و بر بال‌ها و پاهای پرندگان نیز مواد
سوختنی می بستند تا در آسمان هم آتش درحال حرکت ديده شود. غروب
آفتاب با نوای ساز و موسیقی آتش‌ها درسراسر اصفهان روشن میشد.
پرندگانی که بر پاها و بالهايشان مواد سوختنی بسته شده بود رها
شده و مانند ستاره‌های دنباله دار در آسمان شهر به پرواز در می
آمدند. هزاران تير شعله ور هم از کمان، از اطراف به هوا رها
می شد و بوی عود و عنبر همه جا را پر می کرد. می گویند طولانی
ترین جشن سده در بین ایل افشار شهرستان "بافت" برگزار می شده
است. سه شب مردم در اطراف آتش با ساز و آواز جشن می گرفتند و
برای باریدن باران می خواندند:
خداوندا بارون بده
بارون بي پايون بده
خداوندا گندم بده
...
همزمان با یزد در تهران، کرمان و اصفهان هم غروب روز گذشته( 10
بهمن) جشن سده برگزار شد.
برگرفته شده از فیسبوک "نسترن دانش"
https://www.facebook.com/sorayya.rasekh
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 12 بهمن |
