حرف های مفت و
خارج از مسئولیت، در جمهوری اسلامی زیاد زده شده و زده می شود.
چنان که گوی سبقت را از سالهای اولیه حاکمیت قذافی در لیبی
ربوده است. احمدی نژاد خیلی سعی کرد مقلد قذافی شود اما فراموش
کرد که جهان چند ده سال از سالهائی که قذافی در لیبی و "عیدی
امین" در اوگاندا حرف های هوائی می زدند گذشته است. البته در
جمهوری اسلامی، احمدی نژاد در این زمینه یگانه نبود، امثال
سردار نقدی، شریعتمداری، امام جمعه ها، برخی نمایندگان مجلس و
حتی رهبر جمهوری اسلامی نیز به درجاتی کم و بیش همین شیوه سخن
گفتن را دارند و از همین راه نیز کم ضربه به ایران زده نشده
است.
به این آخرین
نمونه توجه کنید که مربوط به همین نماز جمعه آخر تهران است و
از دهان آیت الله محمد علی موحدی کرمانی امام جمعه موقت و دبیر
جامعه روحانیت مبارز در یکی از بحرانی ترین شرایط سیاسی در
خاورمیانه و بویژه خلیج فارس بیرون آمده است:
« به چه جرمی
آیت الله نمر را اعدام کردند، شیخ نمر عنصری آمر به معروف و
ناهی از منکر بود حق می گفت و اعتراض می کرد، مگر پاسخ معترض
این است که حلقومش را ببرند؟ (ظاهرا این حق فقط برای جمهوری
اسلامی محفوظ است!)
بدانید و منتظر
باشید ساقط خواهد شد.
»
این سخنان، در
ادامه سخنان آیت الله جنتی دبیر شورای نگهبان است که یک هفته
پیش از همین خطبه نماز جمعه موحدی کرمانی گفت:« آل سعود سقط می
شود و جای آن را یک حکومتی که لیاقت اداره خانه خدا را داشته
باشد در آنجا به حکومت برسد!»
درد ماهیت رژیم
آل سعود نیست، حرف های بی در و پیکر و بی حساب و کتاب از
تریبون های رسمی گفتن درد است. مثلا در همین جمعه گذشته، یعنی
سه روز پیش علم الهدا امام جمعه مشهد گفت: "امریکا مثل سگ دور
و بر ایران پارس می کند!"
این که ماهیت
امریکا چیست به جای خود محفوظ، اما اینگونه فحاشی کردن و سخنان
توخالی و عوامفریبانه گفتن برای چیست؟
البته، جهان با این شیوه حکومت داری در ایران عادت کرده است و
آنها را نشنیده می گیرد، اما چرا به جای منطق و استدلال و
آگاهی بخشی به مردم باید اینگونه سخن گفت؟
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 27 دی |