تنها چند روز پس از خروج شاه از ایران و بویژه پس از سقوط رژیم
او، گروه های فشار در تهران سازماندهی شده و ابتدا به مقابل
دانشگاه تهران که کانون بحث های سیاسی بود اعزام شدند و سپس به
خیابان های اصلی و چهار راه های پر رفت و آمد تهران. کار آنها
با شعار "بحث بعد از مرگ شاه" شروع شد و اندک زمانی بعد، شعار
تبدیل شد به حمله با چوب و پنجه بکس و...
این آغاز سازماندهی و فعالیت گروه های فشار در جمهوری اسلامی
بود که تاریخ آن به 37 سال پیش باز می گردد و اگر بدنبال سابقه
تاریخی آن باشیم باید برویم به سالهای پیش از کودتای 28 مرداد
و اتفاقا در آن تهاجم ها نیز یا گروه هائی مانند فدائیان اسلام
نقش آفرین بودند و یا گروه هائی که وابسته به دست راستی ترین
احزاب بودند. مانند حزب فاشیستی سومکا، حزب زحمتکشان که هوادار
آیت الله کاشانی بود و لات ها و چاقوکش هائی که هر کدام برای
خودشان دار و دسته و نوچه ای داشتند و سر نخشان به دربار شاه و
بویژه خواهر شاه "اشرف" بند بود.
بنابراین، پدیده گروه های فشار که همچنان در جمهوری اسلامی
فعالند و شاید بتوان حزب مداحان را بزرگترین آنها دانست، پدیده
نوینی نیست اما گسترش دامنه آن که حالا مقامات حکومتی و دولتی
را هم شامل شده پدیده ای نوین است.
بخوانید نظرات نماینده رشت در مجلس را که خود از جانبازان جنگ
با عراق است. او که غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی نام دارد در
گفتوگو با خبرگزاری آنا، درباره برهم زدن همایشهای قانونی
اصلاحطلبان از سوی گروه های فشار گفت:
"مراسمهایی که در این روزها برپا میشود و تندروها به آن حمله
میکنند، مجوز دارند و وقتی مجوز صادر میشود اجتهاد کف
خیابانی نمیتواند ورود کند و همه چیز را برهم بزند. دود این
وقایع به چشم بانیان آن خواهد رفت.
حتما پشت این افراد به
جایی گرم است که میآیند و محافل را به هم میزنند.
(او درست می گوید. اما درباره حامیان دهان نمی گشاید. گرچه همه
میدانند حامیان آنها کیستند. از شورای نگهبان تا شورای
فرماندهی سپاه و ....)
پیک نت 9 آذر |