اخیرا شاهد سفرهای خارجی و اظهار نظرهای فراوان و مکرر علی
اکبر ولایتی، مشاور رهبر در امور بین الملل هستیم. سفر اخیر وی
به سوریه و لبنان و دیدار با مقامات رسمی این کشورها از جمله
این سفرها است. توجه به این نکته که مقام "مشاور رهبر در امور
بین الملل" در دستگاه دیپلماسی ایران تعریفی نداشته و ولایتی
اگرچه
16
سال وزیر امور خارجه ایران بوده اما در حال حاضر هیچ منصب
دیپلماتیکی ندارد، لزوم توجه ویژه به فعالیتها و سخنان وی را
آشکار می کند.
ضمن آنکه باید به خاطر داشت که در سال
1392
وقتی رهبر ایران تصمیم گرفت که مذاکراتی مخفیانه با آمریکا
داشته باشد، مسئولیت هماهنگی این مذاکرات بر عهده ولایتی بود.
حال نکات بالا را در کنار ملاقات های رهبر با رؤسای جمهور و
نخست وزیرانی که به ایران سفر می کنند بگذارید، به نظر می رسد
که بخشی از پشت صحنه تاریک سیاست در ایران آشکار می شود. آیت
الله خامنه ای تمایل زیادی به کنترل سیاست خارجی، حتی در
جزئیات، دارد.
در دوره روحانی، به نظر می رسد وزارت امورخارجه هماهنگی بیشتری
با دولت دارد و وقتی رهبر از هدایت مستقیم وزارت خارجه ناامید
شد تصمیم گرفت که از روش خاص خود برای کنترل و هدایت سیاست
خارجه استفاده کند و علی اکبر ولایتی در این زمینه عهده دار
نقش اول است.
در زمینه سیاست خارجی باید شاهد تحولاتی باشیم. تحولاتی که
الزاما مثبت نخواهد بود. چرا که تجربه نشان داده است هرگاه
سیاست خارجی کشور بر اساس منویات یا با هدایت آیت الله خامنه
ای صورت گرفته است کشور امتیازات بزرگی را داده و خطرات بزرگی
را خریده است.
عمو جون
پیک نت- خواننده گرامی. نفس فعال بودن آقای ولایتی بعنوان
مشاور امور بین المللی رهبر جمهوری اسلامی ایرادی از نظر ما
ندارد و حتی شاید مفید هم باشد زیرا همه کاسه کوزه ها سر دولت
شکسته نمی شود. در ضمن آقای ولایتی اکنون نه تنها عضو مجمع
مصلحت نظام بلکه رئیس موسسه تحقیقات استراتژیک این مجمع نیز
هست. یعنی جانشین آقای روحانی در مجمع. ریاست مجمع نیز با
هاشمی رفسنجانی است. دو توصیه داریم: نخست این که همه مسائل را
از دریچه توطئه نبینید. دوم هر رویداد و فعالیتی را هم منفی
نبینید!
پیک نت
16 آذر |