|
روزی که شاه در آغاز دهه 1340 به هر دلیل و انگیزه و فشار
اجتماعی تن داد به پذیرش شرکت زنان در انتخابات و راه یافتن
آنها به مجلس، فغان مخالفت از قم برخاست. مراجع وقت نامه تهدید
آمیز به دربار نوشتند و سرانجام شاه از ترس روحانیت عقب نشینی
کرد و مسئله شرکت زنان در انتخابات و راه یافتن آنها به مجلس
را گام به گام اجرا کرد. (مراجعه کنید به کتاب خاطرات اسدالله
علم وزیر دربار شاه). حتی در ابتدا، آیت الله خمینی نیز پرچم
مخالفت برداشت اما از آنجا که تیزهوش تر از مراجع وقت بود،
خیلی زود نظر خود را در این باره تغییر داد. چنان که در جریان
انقلاب 57 با فتوای او زنان بی نیاز از اجازه مردان وارد
تظاهرات و راهپیمائی ها شدند و پس از انقلاب نیز با شدت از
حضور زنان در صحنه و از جمله انتخابات دفاع کرد.
از آغاز دهه 1340 تا لحظه کنونی، یعنی 1394 بالای 5 دهه می
گذرد. میلیون ها زن ایرانی نقش آفرین انقلاب 57 شدند و حضور
آنها در هر راهپیمائی و انتخاباتی همچنان باقی است اما حکومت
حاضر نیست بر حسب جمعیت زنان سهم آنان در مجلس را افزایش دهد.
37 سال در برابر این افزایش سهمیه مقاومت مذهبی شده و بویژه
روحانیون دارای افکار عقب مانده با آن مخالف اند. این مخالفت
در هر دوره از انتخابات با انتقادهای جدی از سوی فعالان زن
روبرو شده و در تدارک انتخابات اسفند ماه آینده بیش از هر زمان
دیگری. رهبر جمهوری اسلامی که درباره رنگ جوراب هم نظر دارد،
جسارت دخالت و بیان نظر دراین زمینه به سود زنان را ندارد. این
در حالی است که زنان تنها خواهان 30 در صد سهمیه در مجلس
هستند. یعنی درحالیکه کمی بیش از نیمی از جمعیت ایران را تشکیل
میدهند، حاضرند سهم 70 درصدی مردان را بپذیرند اما سهم خودشان
لااقل به 30 در نظر گرفته شود. این درحالی است که تحصیلات و
تخصص زنان در 20 سال گذشته نه تنها با مردان برابری داشته بلکه
در برخی زمینه های تحصیلی از آنان جلوتر هم هستند. نشست های
"سهمیه 30 درصدی" که از سوی تشکل های زنان در هفته های اخیر
وسعت گرفته و حدس زده می شود تا انتخابات اسفند ماه بسیار هم
وسیع تر شود، ادامه آن نکاتی است که دربالا خواندید. از جمله
نشست خبری "سمینار ملی زنان در تاریخ مجالس ایران" که روز
گذشته (یکشنبه) با حضور فخرالسادات محتشمی‌پور، الهه کولایی،
فاطمه راکعی، زهرا بهرام نژاد برگزار شد.
پیک نت
16 آذر |
