|
در قدیمی ترین گورستان ایران که قدمت آن به پیش از اسلام باز
می گردد، بقایای جسد زنی یافت شد که 4 هزار و 600 سال پیش در
این قبر دفن شده است. در کنار بقایای جسد این زن 112 شیء نیز
کشف شده است.
محل کشف این قبر "شهر سوخته" در شرق ایران است.
در سال ١٣٧٦ نیز کاوشگران بقایای استخوان های مردی را در شهر
سوخته کشف کردند که در کنار وی نیز ١١٢ شیء دفن شده بود.
قبر تازه ای که کشف شد از نوع سردابه‌ای است که به افرادی
ثروتمند در 5000 سال پیش تعلق داشته است.
سرپرست کاوش شهر سوخته تخمین می زند قدمت گور تازه کشف شده به
2600 پیش از میلاد یعنی حدود 4600 سال پیش برسد.
اسکلتی که یافت شده مربوط به زنی حدود 40 ساله با 155 سانتی
متر قد است و در کنار اسکلت ظرفی شبیه سرمه‌دان، خمره‌های
رنگین و تکه‌هایی شبیه پارچه پیدا شده است.
ماندگاری پارچه از 5 هزار سال پیش تاکنون شگفت‌انگیز است که
سرپرست کاوشگران "سید سجادی" علت آن را وجود نمک و املاح زیاد
در خاک محوطه شهر سوخته می‌داند. در آن دوره تعدادی از اجساد
را عریان، برخی را با کفن و تعداد دیگری را با لباس دفن
کرده‌اند. چند سال پیش اسکلت زنی در همین گورستان شهر سوخته
یافت شد که لباسی منجوق‌دوزی شده به تن داشته است.
پیش از استقرار کاوشگران ایرانی، 220 قبر توسط تیم ایتالیایی
کشف شده است، گروه ایرانی نیز حدود 900 قبر را کاوش کرده‌اند.
گورستان شهر سوخته 25 هکتار تخمین زده شده است. این گورستان 35
تا 40 هزار قبر با 60 هزار اسکلت دارد و بزرگترین گورستان
تاریخ پیش از اسلام در ایران باستان به شمار می‌آید.
برخی گورها انفرادی و بعضی دیگر دارای اجساد بیشتری هستند.
کاوشگران در شهر سوخته حتی مِهر مادری مدفون شده را نیز کشف
کرده‌اند، اسکلت مادری که فرزندش را در میان بازوان‌اش حفظ
کرده بود.
سیدسجادی که نزدیک به 40 سال است در کاوش‌های شهر سوخته نقش
دارد، براساس یافته‌هایی از گورستان این تمدن معتقد است؛ نور
نقش مهمی در آن زمان داشته است. دلیل این ادعا، نحوه‌ی
خاکسپاری اجساد است. گورهای سردابه‌ای معمولا در جهت طلوع و
غروب خورشید باز می‌شدند و چشم جسد دفن شده در آن سردابه
معمولا به سمت در و منتهی به نور بود.
در بسیاری از گورها، عودسوزهای آیینه‌داری یافته شده که فرضیه
اعتقاد مردمان شهر سوخته به نور و یا آتش را نزدیک به یقین
می‌کند.
پیک نت 23 آذر |
