|
این نکته پنهانی نیست که پس از فروپاشی اتحاد شوروی، فساد و
غارت و جنایتی بر روسیه حاکم شد که نه تنها در این کشور بلکه
شاید در جهان کم سابقه بود. حتی سخن از حکومت مافیا بر روسیه
بود. زمانی که پوتین رئیس جمهور شد، سران مافیا به دیدار او
رفتند و به وی گفتند "اگر با ما باشید، رئیس جمهور هم هستید و
در غیر اینصورت شما می روید و ما هستیم!" عین این جمله و
ماجرای این دیدار را پوتین در فیلمی که بمناسبت 15 سالگی ریاست
جمهوری اش تهیه شده تعریف کرده است. ارتش این کشور می رفت که
منحل شود، جمعیت این کشور می رفت که یک میلیون کم شود، جنایت
سازمان یافته در شهرها می رفت تا برخی کشورهای امریکا لاتین را
پشت سر بگذارد و ....
امروز، روسیه آن نیست که 10 سال پیش، 5 سال پیش و حتی یکسال
پیش بود. بحث نه بر سر نمایش شگفت انگیز قدرت نظامی روسیه در
سوریه ، بلکه بر سر مقابله با فساد و جنایت و غارت و حکومت
مافیا بر این کشور است و این که چگونه در این کشور پس از 20
سال، ورق برگشت.
حیف و صد حیف که فیلم 15 سالگی ریاست جمهوری پوتین حداقل با
زیر نویس فارسی روی شبکه یوتیوب نیست تا مردم ایران و بویژه
حاکمیت جمهوری اسلامی اگر صداقتی در گفتار و رفتارشان داشته
باشند ببینید و متوجه شوند که چگونه می توان با فساد نهادینه
شده در حاکمیت مقابله کرد و قدرت نظامی و امنیت ملی چگونه
احیاء می شود.
در این یادداشت کوتاه خیال تفسیر و تحلیل گذشته را نداریم،
بلکه با اشاره به دستگیری های اخیر در مطبوعات ایران و دست بر
نداشتن از گلوی رسانه های ایران می خواهیم بخشی از مشاهدات خود
در هفته های اخیر روی شبکه های تلویزیونی روسیه را بنویسیم.
کسانی که تلویزیون روسیه 24 و دیگر کانال های تلویزیونی روسیه
را می بینند می توانند شهادت بدهند بر باز شدن تمام پنجره های
بسته خبری و تفسیری سیاسی و اجتماعی و اقتصادی روسیه به روی
مردم این کشور. کوچکترین سوء استفاده مالی و یا سوء استفاده از
قدرت بلافاصله در تلویزیون این کشور تبدیل به یک برنامه
تلویزیونی می شود. همین حادثه اخیر انفجار هواپیما در مصر خود
یک نمونه بارز است. مردم لحظه به لحظه و بدون سانسور به بهانه
امنیت ملی و جلوگیری از تشویش افکار عمومی در جریان سقوط و
مراحل تحقیق سقوط قرار گرفتند. هر طرحی که نیمه کاره مانده و
در زمان لازم به پایان نرسیده، هرکجا بودجه ای گم شده و یا
هرکجا خریدی شده که در آن پولی به جیب زده شده، خبر و تفسیرش
می رود روی شبکه تلویزیونی. و طبیعی است که مطبوعات روسیه نیز
نمی توانند از تلویزیون این کشور در این زمینه عقب بمانند. هر
آنچه که در گذشته نشد و منجر به سقوط یک نظام (اتحاد شوروی)
شد، امروز با درس آموزی از گذشته جبران می شود و در راس همه
آنها پرهیز از سانسور و فشردن گلوی رسانه ها و محروم ساختن
مردم از اطلاعات!
بحث این یادداشت، به هیچ وجه پرداختن به سیستم اقتصادی حاکم بر
روسیه کنونی نیست. بلکه صحبت از کنترل فساد و غارت و چپاول و
مافیا از طریق آزادی رسانه هاست. یعنی یگانه راه حلی که در این
زمینه وجود دارد و نمونه بارز آن نتیجه ایست که از این سیاست
در روسیه گرفته شده است.
بدین ترتیب و بموجب همین تجربه جاری در روسیه است که معتقدیم
وقتی در جمهوری اسلامی گلوی رسانه ها را می فشارند، یعنی خیال
مقابله با فساد را ندارند، وقتی خبرنگاران را دستگیر می کنند
که چرا مصاحبه کرده ای و یا فلان مجری تلویزیونی را برکنار می
کنند به این دلیل که فلان سئوال را خارج از دستور از فلان
مصاحبه شونده کرده، یعنی خیال مبارزه با فساد را ندارند چرا که
اگر داشتند افکار عمومی را آگاه و بسیج می کردند. صرف مصاحبه
فلان مقام قضائی و یا سخنرانی فلان مقام دولتی و یا فلان
نماینده مجلس هرگز به معنای جلب اعتماد مردم و بسیج آنها برای
ریشه کن سازی فساد درتمام عرصه ها نیست. اگر چنین خیالی را
حکومت داشت و چنین اندیشه ای را در سر، به راه ادامه سرکوب
رسانه ها به انواع بهانه ها نمی رفت!
پیک نت
18 آبان |
