آیت الله خمینی رهبر انقلاب 57 بود و مبتکر تاسیس جمهوری
اسلامی. هیچ انقلابی در جهان دو رهبر ندارد و این که آقای
خامنه ای را رهبر انقلاب خطاب می کنند یک حیله تبلیغاتی است
برای در حاشیه قرار دادن روش و منش آیت الله خمینی و نظرات بی
گذشت او در باره روحانیون دست راستی که اکنون در حاکمیت اند و
یا تشر زدن مکرر به فرماندهان سپاه برای پرهیز از فعالیت سیاسی
چه رسد به فعالیت های اقتصادی که در زمان آقای خامنه ای باب
شد. آقای خامنه ای را بعنوان رهبر جمهوری اسلامی انتخاب کردند
اما دست راستی هائی که چشم دیدن آقای خمینی را نداشتند و حالا
همه کاره شده اند ایشان را رهبر انقلاب خطاب کرده اند. حتی
امام خامنه ای خطاب می کنند و القابی نظیر "رهبر معظم" ، "رهبر
با بصیرت"، "رهبر فرزانه" و ... را هم به ایشان چسبانده اند.
البته روش و منش و نوع دخالت هایش در تمام امور جزئی و کلی
مملکتی که تداعی کننده روش و منش شاه در دهه 1340 و 1350 است
نیز علیرغم آن چفیه ای که به گردن می اندازد این القاب و
چاپلوسی ها را می پسندد. آقای خمینی زندگی خصوصی محرمانه ای
نداشت. زن و بچه اش معلوم بودند، پسرش همه جا در کنارش حاضر
بود زیرا قرار نبود او را جانشین خود کند، با لباس خانه اش عکس
می گرفت، با نوه هایش بازی می کرد و مخالفتی با انتشار عکس آن
نداشت، معمولا بر زمین می نشست، بی عمامه هم دیده می شد و....
کجاست نشانه ای از این روش و منش در آقای خامنه ای؟ آقای خمینی
شعر می گفت و می گویند باندازه یک کتاب شعر کلاسیک دارد، اما
مجلس شعرخوانی ترتیب نمی داد تا مشتی چاپلوس کم سواد بعنوان
ملک الشعرای بیت رهبری در این مجالس حضور شاعرانه یافته و
چیزهای بی سر و تهی که گفته اند را بعنوان شعر بخوانند و ایشان
به به بگوید!
فرماندهی قوا را با اطمینان خاطر از موقعیت خود در میان نظامی
ها و مردم، به روسای جمهوری محول می کرد. چنان که در دوران
ریاست جمهوری بنی صدر و پس از آن کرد. اما آقای خامنه ای از
واگذاری نیروی انتظامی و شهربانی مملکت به وزارت کشور هم پرهیز
دارد، حال آن که این دو نیرو بصورت قانونی از زیر مجموعه های
وزارت کشورند! در شرح عکسی که شاید کمتر دیده شده، همین اشارات
بالا کافی به نظر می رسد!
پیک نت
6 مهر |