رئیس جمهوری ترکیه

بازنده بزرگ جنگ سوریه می شود؟

از بدو شروع بحران و جنگ داخلی در سوریه، اردوغان با شعار "اسد باید برود" بخش بزرگی از سیاست و موفقیت هایش در عرصه داخلی را به ناف سیاست خارجی اش خصوصا در خصوص سوریه بند زد.

سیاست های  شعاری و تنش آفرین احمدی نژادی در سال های آغاز بحران سوریه بهانه ای شد برای به انزوا کشیده شدن بیشتر هر دو کشور ایران و سوریه، تا آنجا که این سیاست ها موجب اتخاذ روش های غلط در برخورد با مخالفان از جانب بشار اسد در ابتدای تظاهرات و اعتراضات مردم شهر حمص نیز شد، که می گویند توصیه های فرماندهان سپاه نیز در این زمینه نقش داشت.

با پیروزی روحانی و پس از توافق هسته ای، ایران از انزوای جهانی نجات یافت و طبیعتا این امر تاثیراتی بر سوریه و بشار اسد نیز داشت. رخدادهای چند روز اخیر و خصوصا نشست های سازمان ملل متحد گواه آن است که خروج ایران از انزوا یکی از دلایل اصلی خروج از انزوای بشار اسد است و البته نقش روسیه در این روند تعیین کننده بوده است.

اردوغان با آن همه شعارهای "نابود باد اسد" هم اکنون به دوران قبول اسد رسیده و بی شک  با توجه به انتخاباتی که یک ماه به آن مانده باید پاسخگوی سیاست های قبلی اش باشد.

روسیه به وضوح اعلام داشت که "از جانب ما تنها نیروهای مسلح ضد داعش ارتش بشار اسد و نیروی مسلح کردهای این کشور هستند. سایر نیروها تروریست می باشند." با توجه به اینکه ترکیه نه تنها حامی داعش بلکه حامی سایر گروه های مسلح از جمله "النصرت" و "احرار الشام" و غیره است، در صورت غلبه سیاست روسیه احتمال معرفي تركيه به عنوان كشور مدافع تروریسم بسیار زیاد است. هر چند ظاهرا اوباما و پوتین به توافقی خیلی واضح در خصوص بشار اسد دست نیافته اند ولی جان کری وزیر خارجه امریکا روز گذشته اعلام کرد که به توافق هائی مطلوب با روسیه رسیده ایم. اردوغان حدس این را زده بود و به همین دلیل در مصاحبه ای مطبوعاتی سرپایی پس از نماز عید قربان امسال که مصادف با برگشتش از مسکو بود عنوان کرد " بشار اسد در دوره گذار و حتا بعد از آن می تواند حکومتی در جغرافیای کوچکی داشته باشد."

و حال باید دید رئیس جمهوری ترکیه در سیاست داخلی و با توجه به نزدیکتر شدن انتخابات چگونه خود را از این تناقضات نجات خواهد داد.

پیک نت 8 مهر