کارشکنی آمد، نیآمد دارد!

"برجام" اتمی چگونه تبدیل شد

کمیسیون امنیت ملی مجلس طرح اجازه به دولت برای اجرای برجام را تصویب کرد. تصویب این طرح در کمیسیون آغازی است بر پایان نمایش نابخردانه ای که رهبر با کشاندن پای مجلس زیر نفوذ جبهه پایداری و مخالفان دولت به عرصه تفاهم اتمی به اجرا گذاشت. هدف بیت رهبری آن بود که بوسیله مجلس فرصتی در اختیار جناح راست، تیم احمدی نژاد و مخالفان تفاهم اتمی گذاشته تا علیه دولت روحانی و دستآورد ملی آن تبلیغ کنند. اما آنان که در مجلس نشسته بودند نقش خود را واقعا جدی گرفتند و بیش از حدی که رهبر برای آن در نظر داشت پیش رفتند. نتیجه کار آنان این ادعا شد که تفاهمی که تا چندی پیش گفته می شد در تمام جزئیات زیر نظر رهبر تهیه و امضا شده، بعنوان سند خیانت و پشت پا زدن به منافع ملی معرفی شد. در واقع گزارش کمیسیون برجام بیش از آنکه دولت روحانی را به چالش بکشد، صلاحیت رهبر را در اداره امور سیاست خارجی زیر سئوال برد.

گزارش کمیسیون ویژه برجام دارای این نکته و پیآمد منفی نیز بوده و هست که اصولا در اینگونه موافقت نامه ها، بخش های مبهم و غیرشفاف و قابل تفسیری وجود دارد که طرفین به ابهام آن آگاه هستند و آن را به همین شکل مبهم نگه می دارند و می پذیرند تا در مراحل بعدی و در جریان اجرا بر اساس تناسب قوا و شرایط لحظه هر کدام بسود خود تفسیر کنند. کمیسیون برجام همه این موارد را همچون یک "کشف" و نقطه منفی مطرح کرد و بسود امریکا و به زیان ایران تفسیر نمود. تفسیری که در آینده همچون تفسیر رسمی مجلس ایران و به زیان کشور ما مورد استناد قرار خواهد گرفت.

ورود مجلس دست راستی به بررسی برجام ضمن همه این پیآمدهای منفی، نه تنها مسئله ای را برای مخالفان دولت روحانی حل نکرد، بلکه به بیشترین شکاف های درون خود جبهه راست انجامید. بیانیه پنج تن از اعضای کمیسیون برجام - و در میان آن علاالدین بروجردی رئیس "اصولگرا" و متنفذ کمیسیون امنیت ملی مجلس-  علیه گزارش نهایی کمیسیون برجام و سپس تهیه طرح اجازه به دولت برای اجرای برجام و ارسال آن از سوی علی لاریجانی و هیئت رئیسه مجلس به کمسیون امنیت ملی بجای کمیسیون ویژه برجام در واقع تیر خلاصی بود که به کمیسیون ویژه وارد شد.

آنچه روی داد تا حدودی نیز زیر تاثیر حوادث مکه و منا قرار داشت. این حوادث روزنه امیدی را بر روی مخالفان تفاهم اتمی گشود و به کمیسیون ویژه امید داد که با از این ستون به آن ستون کردن و به تاخیر انداختن تصویب برجام ممکن است فرجی دست دهد و شاید ایران وارد یک درگیری منطقه ای شود که تفاهم اتمی را از اساس منتفی سازد. تحصن در برابر مجلس پرده دیگری از این نمایش بود که بساط آن نیز سرانجام برچیده شد. رد دو فوریت اجرای برجام و انداختن رسیدگی به آن به پس از مرخصی نمایندگان نیز در چارچوب همین سیاست از این ستون به آن ستون بود که با مقاومت هیئت رئیسه مجلس و لغو مرخصی نمایندگان عملا درگیری میان جناح های مختلف راست را به بالاترین سطح خود رسانده است. اکنون آخرین ستونی که راست های افراطی بدان امید بسته اند بررسی برجام در شورای نگهبان است آن هم در شرایطی که افکار عمومی بیش از این تحمل معطل نگه داشتن کشور و طولانی کردن بررسی برجام را ندارد.

رهبر و بیت رهبری کشور را وارد یک ماجراجویی بی حاصل کردند که اکنون توان جمع کردن آن را هم ندارند. خود از وضع اقتصاد و بحران رو به انفجار بهتر از همه آگاهند. جرات ادامه دادن نقد تفاهم و خراب کردن آن از یکسو و مقابله با افکار عمومی ایران و جهان و رد تفاهم اتمی را هم از سوی دیگر ندارند، ضمن اینکه در کوربینی نسبت به دولت روحانی اجازه داده اند که این تفاهم همچون یک باخت و شکست به جامعه معرفی شود و حال نمی دانند چگونه بر این "باخت" مهر تائید بزنند. اکنون پای شورای نگهبان هم به این بازی باز می شود و در صورتی که راهی برای مهار و جمع کردن نمایشی که آغاز کرده اند نیابند، شکاف ها در جناح راست به اوج خود خواهد رسید. در شرایطی که کشور به دو انتخابات مهم مجلس خبرگان و مجلس شورا روزبروز بیشتر نزدیک می شود.

پیک نت 16 مهر