علامه حسن خمینی در
دیدار با جمعی از اصلاحطلبان استان مازندران، نکاتی را در
باره نقش آینده خود در جمهوری اسلامی مطرح کرد که بنظر ما باید
با دقت آن را خواند. او گفت:
امام راحل به مرحوم حجت الاسلام حاج
سیداحمد خمینی وصیت کردند: «نمیگویم در جمهوری اسلامی کاری را
قبول نکن، اگر لازم شد همه کار بکن و هر مسئولیتی را قبول کن؛
اما اگر دیگران هستند بگذار آنها انجام دهند».
بنابراین، اگر روزی لازم شد که من کاری را
انجام بدهم شانه خالی کردن کار غلطی است، زیرا مصلحت سنجی شخصی
و عافیت طلبی با اندیشه امام و آرمانهای ما سازگار نیست.
وقتی عدهای جان و مال خود را در راه
انقلاب فدا کردند، در صورت لزوم انسان باید در این مسیر آبرو و
همه سرمایه خود را در طبق اخلاص بگذارد، ولی اگر کسانی هستند
که مسئولیت را بهتر انجام دهند، بگذاریم آنها انجام دهند.
اگر تناسبهای درونی یک مکتب و سیستم فکری
به هم بریزد، آن مکتب دیگر مشکلگشا نبوده و دردی را دوا
نمیکند. اگر تفکری در دست عدهای بد تفسیر شد، مشکل از آن فکر
نیست بلکه ایراد از تفسیر کنندگان آن است.
شعار بنیادین انقلاب استقلال و آزادی با
یکدیگر ملازمت ندارند زیرا ممکن است دولتی مستقل باشد اما مردم
آن آزاد نباشند که نمونه آن حکومت اتحاد جماهیر شوروری در
تاریخ معاصر است.
در کوتاهمدت ممکن است مردم نسبت به
نبود آزادی حساس نشوند، اما در درازمدت متوجه خلاء آن خواهند
شد.
برخی میگویند ملت ایران حافظه تاریخی ندارد. باید این حافظه
را تقویت کنیم و در این راستا تاریخ ایران و دستکم دویست سال
اخیر را مطالعه کنید، زیرا ممکن است انسان برخی ادوار را
فراموش و بخواهد دوباره آنها را تجربه کند.
نسلهای جدید نباید بدون مطالعه دقیق،
نسلهای قبل را متهم به بیعرضگی یا سوء نیت کنند، بلکه باید
بررسی کنند که برخی آرمانها و اهداف آیا اساسا در آن دوران
غیر ممکن بوده یا اینکه مجریان ناتوانی داشته است؟
همه گروه هایی که با هم کار میکنند نباید انسجام خود را از
دست بدهند؛ بنابراین تفرق و تشتت ایجاد نکنید و بدانید که هر
حرکت سیاسی در سطح ملی، استانی و شهری احتیاج به ایثار دارد و
اگر کسی ببینید که دیگری میتواند کاری را بهتر انجام دهد،
بگذارد که او کار کند.
پیک نت 8 شهریور |