|
اردوغان رئیس جمهور ترکیه، با پنچرگیری سه
لاستیک سوراخ شده دولت و گذاشتن یک چرخ یدکی در صندوق عقب
دولت، بالاخره یک کابینه ای را سر هم بندی کرد و رفت برای
تجدید انتخابات پارلمانی این کشور در اول نوامبر.
او درباره تشکیل این کابینه که ترکیب عجیب آن
را در زیر می خوانید و همان تشبیه بالا بهترین تعریف آنست، گفت
که می خواهد با تجدید انتخابات پارلمانی ثبات و امنیت را به
کشور بازگرداند.
آیا این ادعای او می تواند تحقق یابد؟ تقریبا
تمام احزاب سیاسی کشور و حتی در خود حزب توسعه و عدالت هم
میدانند که اردوغان کشور را به سمت ثبات و امنیت نمی برد،
بویژه اگر نشانه های شکست عمیق تر او در انتخابات آینده پیش
بینی شود و او دست به کار تقلب، محدود کردن احزاب، تشدید جنگ
با کردها و ادامه ماجراجوئی نظامی در سوریه بزند.
در ترکیه احزاب چپ همواره عمری طولانی در
میدان سیاسی کشور داشته اند اما تاثیر گذاری آنها در لایه های
قدرت ضعیف بوده است و به همین دلیل میدان رقابت را به راست ها
می بازند.
احزاب چپ ترکیه همواره سعی کرده اند در
جبهه مخالفت قرار بگیرند. آنها هرگز درک نکرده اند که هدف یک
حزب می بایست کسب و حضور، حتی در بخش اندکی از هرم قدرت سیاسی
باشد!
نقش و تأثیر اراده فردی اردوغان برای
انتخابات زودرس جای خود دارد، اما این نقش هیچ منافاتی با حضور
در صحنه قدرت سیاسی نداشته و ندارد.
حزب جمهوریت خلق با اعلام عدم حضور در
ترکیب دولت موقتی که اردوغان اعلام کرده بود همین حضور را
باخت.
این حزب میتوانست در دولت موقت پیشنهادی
اردوغان حضور داشته باشد و روی انتخابات آینده پارلمانی در ماه
نوامبر تاثیر بگذارد اما این موقعیت را از دست داد و صحنه را
به اردوغان که بازیگر ماهری است واگذار کرد.
این حزب میتوانست روی پرونده های فساد مالی
دولت که سخت هم مورد توجه مردم است مانور کند و خواهان بازبینی
و بازرسی آنها شود.
حزب چپگرای "حزب دموکراتیک خلق ها " نیز
تقریبا همین اشتباه حزب جمهوریت خلق را تکرار کرد و بدین ترتیب
کابینه 25 وزیری دولت موقت به ریاست "داوود اوغلو" تشکیل شد و
به رئیس جمهور معرفی و اردوغان با لبخندی مملو از رضایت آن را
تائید کرد.
از این 25 وزیر، یازده تن از حزب حاکم
توسعه و عدالت هستند. دو نفر از حزب دموکراتیک خلق ها, یک نفر
(طغرل تورکش) از حزب حرکت ملی و 11 تن هم باصطلاح مستقل و غیر
وابسته به احزاب که همه میدانند آنها تابع حزب حاکم و اردوغان
هستند. تمامی وزرای کلیدی که حق شرکت در مجمع امنیت ملی را
دارند وابسته به حزب عدالت و توسعه هستند. آنها معروف اند به
عقاب های سیاست جنگی اردوغان علیه سوریه و علیه کردهای ترکیه!
به خبر مستقلی که درباره اهداف ایرانی اردوغان برای تشدید جنگ
در کردستان برایتان فرستاده ام توجه کنید و در صورت صلاحدید
منتشر کنید.
پیک نت 9 شهریور |
