|
صیغه در ماده
۱۰۷۵
قانون مدنی بعنوان ازدواج موقت در قوانین ایران به رسمیت
شناخته شده است.
حالا بخوانید این ماده قانونی را که به دوران برده داری در صدر
اسلام باز می گردد:
1- مهریه زن در ازدواج موقت به هر ترتیب باید به وی داده شود
زیرا زن پس از جاری شدن عقد مالک مهر می‌شود و اتفاقاتی چون
فوت زن در زمان ازدواج عدم نزدیکی شوهر با وی تا اتمام مدت
عقد و بخشیدن زمان عقد از طرف شوهر مهر را ساقط نمی‌کند.
2-
در
صورت عدم نزدیکی هم شوهر موظف به پرداخت نصف مهر است، اما در
صورتیکه زوجین خود یا توسط عاقدین فاقد دفتر صیغه را جاری کنند
و مدرک کتبی معتبر نداشته باشند اثبات نزدیکی و حق مهر دشوار
است.
3-
در
نکاح دختر باکره اعم از صیغه و یا دائم اجازه پدر یا جد
پدری لازم است. در حال حاضر بسیاری از دفاتر و عاقدان، با
استناد به فتاوی برخی مراجع تقلید، صیغه دختر بالغ را بدون
اجازه پدر نیز جاری می‌کنند.
4- سن نکاح در صیغه برای دختر همانند ازدواج دائم
۱۳
سال است.
5- عدم قبول شرط نفقه از سوی شوهر عمل مجرمانه نیست و زن تنها
می‌تواند از دادگاه الزام شوهر به دادن نفقه را درخواست کند.
6- در صیغه زوجین از هم ارث نمی‌برند.
7- درصورت ثبت محضری نشدن صیغه، ارث برای فرزند حاصل از صیغه
بسیار مشکل و تقریبا ناممکن است.
8- اگر شوهر زنی غایب باشد، مرد دیگری می تواند آن زن را صیغه
کند.
9-
اگر
زنی بخواهد صیغه مرد دیگری بشود عقد قبلی باید تمام شده باشد
یا مدت باقیمانده توسط مرد قبلی بخشیده شده باشد.
10- صیغه در دو صورت باطل می شود:
الف- تمام شدن مدت صیغه که در هنگام عقد تعیین شده است.
ب)- بخشیده شدن مدت باقی مانده از طرف مرد.
منبع: قانونپیک نت 23 شهریور |
