پایگاه اطلاع رسانی هاشمی رفسنجانی گزارشی از مهمانی افطار وی
در بیست و سوم تیر با اهالی رسانه و هنرمندان منتشر کرده است.
خلاصه از گزارشی که گزارش نویس حاضر در این دیدار نوشته را می
خوانید:
هاشمی
توافق هسته ای را تبریک گفت. از انتخابات 92 زدوده شدن
"ابرهای تهدید از آسمان ایران گفت.
حرف دوم آقای هاشمی شبیه تسلیت است. به همه آنانکه انزوای
ایران را در دنیا می خواهند. با مصداق کاملی به نام اسرائیل.
البته در دوره ای موفق شدند. با بهانه هایی که از سال 84 بدست
آنها دادیم. از انکار هولوکاست تا کاغذ پاره خواندن قطعنامه
ها. هاشمی از ذات صلح جویی مردم ایران می گوید. تا همه بدانند
سیاست خارجی تهاجمی چقدر خطاست. تا همه بدانند منظور امام از
صدور انقلاب، دخالت در دیگر کشورها نبود. هاشمی در ادامه سخنان
خود از مظلومیت تیم مذاکره کننده هسته ای می گوید. از اینکه چه
صبورانه پای مصلحت مردم ایستادند. هم خود هم خانواده هایشان.
از تهمت هایی که شنیدند و دم نزدند. تا مصلحت مردم به مسلخ
تندروها نرود. البته هاشمی خیلی پیشتر از اینها وعده این
پیروزی را به ظریف داده بود. در دیدار نوروزی سال 93. هاشمی آن
روز پیش بینی عاقبت کار ظریف را کرده بود. عاقبتی به نام
دستیابی او و همکارانش به "بزرگترین پیروزی برای مردم ایران".
روایت مظلومیت ظریف.
حرف بعدی هاشمی انتخابات 92 است. انتخاباتی که اگر نبود امروزی
هم در کار نبود. هاشمی از نقش خودش کم می گوید. ولی از کمک
شورای نگهبان، زیاد!. می گوید سهم من فقط همان ثبت نام بود و
بس. سهم شورای نگهبان هم این بود که جلوی مرا گرفت تا روحانی
به پیروزی برسد!. این حرف آخر کنایه تلخی است. ولی واقعیتی
پیداست. واقعیتی ثبت شده در کارنامه شورای نگهبان. داوری
ناعادلانه کردن در جایگاه قضاوت. عاقبتش می شود امروز که نه
می توانند از تقدیس احمدی نژاد دفاع کنند و نه از رد صلاحیت
هاشمی.
از ملاقاتش با فرزند در زندان می گوید. از دوراهی که پیش پای
او گذاشتند. محاکمه یا درخواست عفو از رهبری. از ملاقاتش با
رهبری می گوید بعد از این ماجرا. از پرسش رهبری که نظر خودتان
چیست؟. از اینکه گفته بود راضی به خرج کردن رهبری برای آزادی
فرزند نیست. هزار ناگفته دارد از دادگاه فرزندش. که هر چند به
نفع خویش است ولی گفتنش به نفع نظام و مردم نیست.
حرف آخر آقای هاشمی، حرف رسانه است. درست مثل افطاری پارسال.
امسال می گوید من خودم یک رسانه متحرکم. این دو تا حرف را هر
آدم رسانه ای که کنارهم بگذارد. متوجه رمز و رازهای آقای رسانه
ایران می شود. مردی که در رسانه ملّی هیچ خبری از او نیست. ولی
پررنگ تر از صداوسیما، صدایش به مردم می رسد. هاشمی در 80
سالگی بزرگترین درس رسانه ای خود را به همه می دهد. تا بگوید
تحرک رسانه ای فراتر از حصار تمام سانسورهاست. چرا که عصر
ارتباطات، عصر حصر خبرها نیست. مصداق عینی اش هم خود آقای
هاشمی است. که هنوز خبرسازترین سیاستمدار کشور است. چه با صدا
و سیما چه بی صدا و سیما.
پیک نت اول مرداد |