گزارش خواندنی اندازه گیری گاز "رادون"

مردم با جانشان بازی می کنند

روزنامه شهروند  گزارش جالبی را منتشر کرده درباره ترس مردم از فعالیت های اتمی حکومت از یکسو و بی اعتمادی به هر آنچه که وابسته به حکومت است. ماجرا مربوط به اندازه گیری گاز "رادون" از سوی وزارت بهداشت در تهران و شهرهای دیگر ایران است. وزارت بهداشت می خواهد با اندازه گیری این گاز مردم را برای پرهیز از این گاز راهنمائی کند اما برخورد مردم را بخوانید:

دستگاه اندازه گیری محفظه پلاستیکی به شکل دایره است که داخل آن یک فیلم پلی‌کربناته حساس قرار دارد و جز این هیچ چیز دیگری در آن نیست. این دستگاه با فشار دست باز می‌شود و فیلم که به صورت ورقه نازکی در آن تعبیه شده، دیده می‌شود، در مناطقی که در معرض انتشار رادون هستند، رادون در جریان هوا وجود دارد و زمانی که هوا از این فیلم پلی‌کربناته عبور می‌کند، روی آن تأثیر می‌گذارد و با هر بار عبور گاز رادون یک نقطه روی این فیلم ثبت می‌شود.

برای این‌ که مشخص شود میزان گاز رادون در تهران چقدر است باید 1000 نمونه با فواصل منظم جمع‌آوری شود اما تاکنون تنها 332 نمونه تحویل داده شده است. روند جمع‌آوری نمونه‌ها هم به این ترتیب است که دستگاه بسیار کوچک اندازه‌گیری رادون به مدت سه ماه باید در محل مورد بررسی طبقات همکف یا اول ساختمان‌ها باقی بماند. این دستگاه برای کار کردن به برق یا هیچ امکانات دیگری نیاز ندارد. در خانه‌‎هایی که برای اندازه‌گیری رادون انتخاب می‌شود، دو دستگاه اندازه‌گیری رادون نصب می‌کنند که یک نمونه به آزمایشگاهی در خارج از کشور ارسال می‌شود و یک نمونه هم در آزمایشگاه‌های داخلی بررسی می‌شود تا دقت آزمایشگاه‌های داخلی را بسنجند.

اما مردم تهران در اجرای این پروژه تحقیقاتی همکاری نمی کنند. شاید بخشی به دلیل بالا بودن بی‌اعتمادی است. مردم نمی دانند رادون دومین عامل سرطان ریه پس از دخانیات است و این نشان می‌دهد غلظت گاز رادون در بسیاری از مناطق ایران بالاست. اما مردم می‌گویند که حالا نهایتا ما هم متوجه شدیم گاز رادون در خانه‌هایمان زیاد است، شما که نتیجه کار را در می‌آورید و می‌روید اما بعد از آن امنیت روانی ما به هم می‌ریزد، همین که ندانیم راحت‌تریم. ضمنا معلوم نیست این دستگاه ها به کجا وصل است و چه فیلمی گرفته می شود. حتی کسانی که قبول می کنند این دستگاه درخانه هایشان نصب شود بعد از یک روز آن را تحت تاثیر صحبت با همسایه ها پس میدهند و نمی خواهند آن را درخانه هایشان داشته باشند.

مردم تهران نه ‌تنها در برابر این‌ که دستگاه اندازه‌گیری رادون در خانه‌هایشان نصب شود، مقاومت می‌کنند بلکه تصورات عجیبی هم دارند. در واقع به دلیل همین برداشت‌هاست که مقاومت می‌کنند. وقتی می‌گوییم برای اندازه‌گیری گاز رادون آمدیم، با تعجب می‌گویند: رادون؟ کار شما با انرژی هسته‌ای ارتباطی دارد؟ حتما برای ما خطرناک است... یا این‌که می‌گویند نکند این دستگاه از خودش انرژی متصاعد کند! یک عده قبول می‎‌کنند و روز بعد تماس می‌گیرند و می‌گویند نمی‌توانند این دستگاه را نگه دارند. عده دیگری فکر می‌کنند این دستگاه ضبط صداست و صداهای آنها را در خانه ثبت و به جایی منتقل می‌کند.»

پیک نت اول مرداد