|
نویسنده این مقاله "تولگا تانیش" مخبر و نماینده روزنامه حریت
در واشنگتن است و مقاله تحلیلی اش نیز در همین روزنامه منتشر
شده است.
با دقت به این عکس نگاه کنید. زیرا بدون درک دینامیسم موجود در
این عکس نمی توان درک روشنی از نتایج توافق هسته ای وین داشت.
آن که دستش به گوشش است و خود را کمی جلوتر کشیده تا با همردیف
هایش صحبت کند "حسین ضراب" پدر رضا ضراب است. وی تا دو سال پیش
از قوی ترین بازیگران ایران بود. آیا نام فامیلی اش برایتان
آشنا نیست؟
سرمایه دار اسرار آمیزی که همواره پشت پسرش پنهان بود و بر
خلاف رضا که در پیشبرد کارهایش همواره دوست داشت مقابل دوربین
ها قرار گیرد، وی تمایل نداشت که در انظار عمومی ظاهر شود و
حتی تصویری از وی منتشر شود. آنهایی هم که در کنارش نشسته اند
و حسین ضراب قدرتش را مدیون آنهاست مقربان رئیس جمهور سال های
2005-2011 یعنی احمدی نژاد هستند و آنکه در کنارش نشسته مشاور
احمدی نژاد در امور معادن است.
چرا
این عکس حایز چنین اهمیتی است؟
زیرا حدیث فرد 31 ساله ایست که عضو هیات مدیره 16 شرکت در
ایران می باشد و همچنین حکایت از ترکیه ایست که اقتصادش آلوده
به بازی های واهی تجاری و رشوه و زد و بندها شده است. شاید
قضیه پیچیده به نظر آید ولی در عین حال بسیار ساده است. احمدی
نژاد با روی کار آمدنش در سال 2005 به برنامه هسته ای ایران
جنجال افرود. سپس جامعه جهانی به علت ممانعت ایران از بازرسی
تاسیسات اتمی از سال 2006 آغاز به اعمال گسترده تحریم ها علیه
این کشور کرد و با عدم عقب نشینی تهران روز به روز بر دامنه
تحریم ها افزود. در پی ضربات شدید اقتصادی وارده به ایران،
احمدی نژاد روش هایی جهت دور زدن تحریم ها را آغاز کرد. از
جمله توسط بابک زنجانی که هم اکنون در بازداشت بسر می برد.
فردی که شبکه های عنکبوتی با همکار منطقه ای رضا ضراب را بوجود
آورد. نفت و گاز ایران از جانب ایالات متحده در لیست تحریم بود
و بانک مرکزی ایران در لیست سیاه. نقش این افراد فروش نفت و
گاز و کنترل حرکت پولی بانک مرکزی بود. افرادی که کوچکترین
تجربه ای در تجارت بین المللی نداشتند به یکباره صدها میلیارد
دلار اقتصاد غیر شفاف و ثبت نشده آفریدند. این اقتصاد غیر شفاف
علاوه بر کشیدن کشورهای درگیر به باتلاق رشوه، در عین حال برای
داعش و شبکه های مشابه نیز منابع مالی آفرید.
بزرگتر
و عمیق تر شدن تدریجی این اقتصاد غیر شفاف امنیت ملی هر دو
کشور ایران و ایالات متحده را به مخاطره انداخت. هر چند سابقه
مخاصمه بین دو کشور به انقلاب 1979 برمی گردد ولی هر دو تصمیم
به نشستن در کنار یک میز و خاتمه دادن به این دیوانگی گرفتند
. توافقی حاصل شد که موجبات تغییر در سیاست های بین المللی
کشورهای منطقه را نیز فراهم خواهد کرد. به هر حال اگر بپرسید
که چگونه این توافق تاریخی حاصل شد مطمئن باشید که ریشه اش را
می بایست در همان چرخه اقتصاد تاریکی که به آن اشاره کردم
جستجو کرد.
بدین
وسیله می توانید به علت گوش تیز کردن حسین پدر رضا ضراب به
نزدیکان احمدی نژاد پی ببرید.
حال باید دید پس از این توافق شرکتهایی چون: صنایع فولاد کاوه،
فولاد سازان نصر تیکمه داش، فولاد گستران قایم سهند،
صنایع نورد مهر تیکمه داش، صنایع ذوب القدیر تیکمه داش و آذر
سهند تیکمه داش که همگی تحت مدیریت حسین و رضا و شیدا (دختر
حسین) هستند دستخوش چه تغییراتی خواهند شد؟
درآمد سالانه ملی ایران 400 میلیارد دلار است و 12 میلیارد آن
را شرکت های وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تحت کنترل
دارد. با توجه به شرایط بعد از توافق من بعد سپاه پاسداران
مجبور به فعالیت اقتصادی در شرایط شفاف خواهد بود. با توجه به
اینکه این نهاد بیشترین بهره از بازار سیاه اقتصادی را برده،
بنابراین پس از رفع تحریم ها و شفاف شدن اقتصاد ایران دیگر
نیازی به افرادی چون زنجانی و ضراب ها که در تاریکی فعالیت
داشتند نخواهد داشت. با شفاف تر شدن فعالیت های اقتصادی سپاه
پاسداران بتدریج چهره تند روها و افراطیون نزدیک به احمدی نژاد
وافرادی چون ضراب ها از این عکس محو و پاک خواهد شد و باز خوب
به این عکس بنگرید!
این
عکس به عنوان یک سند در آرشیو کشوری خواهد ماند که با پالایش
خود ناهنجاری های سابقش را پشت سر گذاشته.
و به همین دلیل: بابک زنجانی در بازداشت است و احمدی نژاد
دستپاچه به ترکیه می آید و می رود
.
پیک نت 30 تیر |
