رئیس انجمن
جامعهشناسی و عضو هئیت علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی جمهوری
اسلامی"فانعی راد" در مصاحبه ای که خلاصه آن را می خوانید گفته
است:
گروههایی
که هم در دولت و هم در صدا وسیما نفوذ دارند، عموماً از جبهه
پایداری هستند. گویا خودِ دولت هم نخواسته تغییر چندانی در
حضور این افراد ایجاد کند. از طرفی دیگر فشار عدهای غالبا از
اعضای مجلس که از اصولگرایان تندرو هستند، دولت را وادار به
ملاحظهکاری کرده است. این نیروها کسانی هستند که در دولت
کارشکنی میکنند و حضور آنان در رسانه ملی بسیار پررنگ است.
این افراد در هر حال حاضر قصد جبران شکست خود در انتخابات 92
را دارند. رسانه ملی به عنوان یک نهاد بیطرف نمیتواند به
فعالیت خود ادامه دهد. اگر به دنبال چنین چیزی است باید دست به
برگزاری گفتگوهایی به دور از قضاوتهای تحکمی برای باز شدن
برنامههای مختلف سیاسی و جناحی بزند. باید اجازه دهد که افراد
از حزبها و جناحهای مختلف حرف خود را بزنند و در نهایت
تصمیمگیری را به عهده مردم بگذارند. گفتگوهای سیاسی در رسانه
ملی، خواسته یا ناخواسته به یک نوع همگرایی ملی دامن میزند.
جامعه معلمان، کارگران، دانشگاهیان و محیط زیست باید در رسانه
حضور پیدا کنند و بگویند که از نماینده خود چه میخواهند و
انتظارشان از او چیست؟ درواقع صداوسیما باید این شرایط را
تبدیل به یک فرصت کند.
با این کار،
نمایندگان میآموزند که مردم از آنان چه انتظاراتی دارند. این
میتواند فرصتی باشد برای صورتبندی خواستهها و تعامل بیشتر
این جامعه مدنی با مردم. اما رسانه ملی نه تنها این نقش را
انجام نمیدهد بلکه ایجاد آسیب و مشکل نیز میکند. درواقع صدا
و سیما باید یک حس آرامش و امنیت خاطر به مخاطب خود ببخشد.
باید این اعتماد را در مردم بوجود بیاورد که مسئولان به فکر
آنها هستند و جامعه در چارچوب و نظم خاص خود اداره میشود.
رسانه ملی این نقشها را به صورت آشکار و پنهان بازی میکند،
اما پیامهای او به مخاطب منتقل نمیشود؛ در عوض با قضاوتهایی
یک جانبه و خشونتهای کلامی، این احساس را در مخاطب پدید
میآورد که به خواستههای او در رسانه ملی توجهی نمیشود و به
همین جهت نیازهای خود را در رسانههای دیگر دنبال میکند و این
اتفاق در طولانیمدت به جامعه آسیب میرساند.
جامعه نیاز
به ستارههای محبوب و گروههای مرجع دارد. این رسانه است که
نقش جذب گروههای مرجع و ستارههای محبوب را ایفا میکند و
اشخاص محبوبی که در رسانه هستند با مخاطبین وسیع؛ در
خانوادهها نفوذ دارند و میتوانند یک نوع همگرایی ایجاد کنند.
درحال حاضر مردم بیش از همیشه به دنبال برنامههای شاد و
موزیکال و سریالهای کمیک هستند؛ البته این برنامهها را از
شبکههای ماهوارهای میبینند اما بیش از همیشه افسرده و غمگین
هستند. صرف دیدن برنامه شاد نمیتواند انسان را به آرامش
برساند. در برنامههای ماهوارهای سانسور وجود ندارد اما با
این وجود مردم احساس آرامش و شادی نمیکنند چون پیامی برای
مردم آرامشبخش است که از رسانه ملی و مورد اعتماد آنان منتقل
شود. جامعه ما نیاز به آرامش دارد.
باوجود رسانههای متنوع و شیوههای متعددی که امروز وجود دارد،
اصلاحطلبان پیام خود را به گوش مردم میرسانند. برخی
رسانههای رسمی و بخشی از مطبوعات کشور متعلق به
اصلاحطلبهاست. این رویکرد صدا و سیما که اصلاحطلبان را از
این رسانه ملی کنار گذاشته، نه تنها آنان را تضعیف نمیکند
بلکه به پیروزی آنان کمک میکند. این رویکرد ازسوی رسانه ملی
مردم را بیشتر به اصلاحطلبان جذب میکند. از همین امروز باید
به اصلاحطلبان تبریک گفت!
پیک نت 18 خرداد |