از یک گزارش دریافتی

موقعیت فرو ریخته رهبر

سلام- برای درک اوضاع سیاسی کشور و روحیه اعتراضی و انتقادی مردم، نمايشگاه كتاب تهران امسال یک فرصت بود. در غرفه تندروهای اسلامي مردم تند ترين انتقادها را میکردند و آنها پاسخی نداشتند. مردم بسیار بی پرواتر و مهاجم تر از گذشته شده اند و در همین غرفه ها که اشاره کردم صریح ترین انتقادها را به سخنان و سیاست های رهبر طرح می کردند. آنها از سخنان و سیاست های رهبر انتقاد می کردند اما واقعیت اینست که در جامعه منفورترین چهره حکومتی نه مصباح یزدی است و نه احمد جنتی و بقیه امام جمعه ها، بلکه خود رهبر است. در مترو، در اتوبوس، در بازار و در هر کجای دیگری که به ذهنتان بیاید مردم روی سخنشان "رهبر" است. اگر در سال اول انقلاب و رای گیری برای جمهوری اسلامی و قانون اساسی مخالفان بقول خود آقایان 2 در صد بودند و 98 در صد موافق، حالا این نسبت تقریبا برعکس شده است. فکر نکنید که من با یک جمع محدود در تماس هستم. به اقتضای شغل و حرفه ام که میدانید، نه تنها با شهرنشینان، بلکه ارتباط های گسترده ای حتی با روستاهای ایران و روستائیان هم دارم.  من حتی در حسینیه های شهرستان ها هم شاهد همین وضع و روحیه هستم. مردم در تنگنای اقتصادي هستند. این "لبُ کلام" است و مقصر اصلی "رهبر" را می دانند.

اگر دولت نتواند به داد توليد كنندگان برسد و واردات كالا همچنان كمر صنعت داخلی را خرد كنند و بیکاری و .... ادامه یابد حتی علیه دولت روحانی هم شورش خواهد شد.

پیک نت 27 اردیبهشت