وزیر خارچه آلمان "اشتاین مایر" روز گذشته بی آن که با صراحت
بگوید کدام اقدام را باید ایران انجام بدهد، گفت که لغو تحریم
ها به آخرین اقدام ایران بستگی دارد. اندک زمانی پیش از او،
رهبر جمهوری اسلامی در تهران گفت که اجازه بازدید از تاسیسات
نظامی ایران را به بازرسان انرژی اتمی نخواهد داد و حسن روحانی
نیز گفته است که تولید سلاح در ایران ارتباطی به مذاکرات اتمی
ندارد. در این میان آن فرمول مجهول چیست که اشتاین مایر می
گوید، علی خامنه ای تقریبا به آن اشاره می کند و حسن روحانی
نیز بر آن تاکید می کند؟ تولید موشک بالستیک؟ یعنی موشکی که می
تواند کلاهک اتمی حمل کند!
بنظر می رسد گره کار همینجاست. این برای نخستین بار است که
معتبر ترین نشریه سرمایه داری آلمان "اشپیگل" با صراحت مسئله
را طرح و اضافه می کند که تولید سلاح اتمی در ایران فاجعه
نیست، بلکه باید سلاح اتمی در تمام دنیا کنترل شود. این جان
کلام مقاله ایست که اشپیگل منتشر کرده و در آن، با انتقاد تند
از دولت اسرائیل می نویسد:
سیاستمداران ما جرات نمی کنند با صراحت بر زبان آورند که جلوی
تولید بمب اتمی ایران را نمی توان گرفت. ولی آیا دستیابی ایران
به بمب یک فاجعه است؟ در
هیچ جای دیگر دنیا یک قدرت اتمی (اسرائیل) نمی توانست در چنین
مدت درازی از انحصار خود دفاع کند. آنچه در درجه اول منطقه را
بی ثبات می کند تلاش ایران برای دستیابی به بمب نیست، عامل
ناامنی منطقه این است که فقط اسرائیل آن را در اختیار دارد.
کسی که بخواهد مانع دسترسی ایران به بمب شود می بایستی اول بمب
را از اسرائیل بگیرد. در غیر این صورت قاعده این است که "قدرت،
قدرت متقابل بوجود می آورد."
ترجمه روان و دقیق این مقاله را به همت مترجم ورزیده زبان
آلمان "رضا نافعی" درهمین شماره پیک نت می خوانید.پیک نت 23 فروردین |