|
در هفته‌های اخیر، بسیاری از گزارشگران، خبرنگاران،
روزنامه‌نگاران و شهروندان با استفاده از قابلیت پخش زنده بعضی
شبكه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام، همراهان خود را در جریان
جزییات رویدادها قرار دادند. مراسم بزرگداشت ٢٢ بهمن، نشست
اختتامیه جشنواره فیلم فجر و شهرآورد تهران، مراسم تشییع آیت
الله هاشمی از جمله این رویدادها بود. به زودی، قابلیت‌های پخش
زنده این شبكه‌ها توسعه خواهد یافت و رسانه‌های به اصطلاح رسمی
و سنتی رقیب جدید دیگری را پیش روی خواهند دید. احتمالا در
واكنش به این توسعه، ضمن نقدهای آسیب‌شناسانه، باز هم به
رسانه‌های سنتی مثل روزنامه‌ها و تلویزیون و رادیو- و احتمالا
سایت‌های خبری هم در این دسته خواهند بود!- توصیه خواهد شد كه
وجهه تحلیلی خود را بر رویكردهای خبری توصیفی غالب سازند.
نگارنده نیز به عنوان یك شهروند، به ویژه در غیاب یا تاخیر
رسانه‌های سنتی و به خصوص صداوسیما در پوشش رویدادها، تمایل
دارد حتی‌الامكان از قابلیت‌های پخش زنده بهره ببرد، اما در
این میان، فاجعه‌ای برای رسانه‌های سنتی و باز هم به خصوص
صداوسیمایی كه با مدیریت حاكمیت اداره می‌شود، روی می‌دهد كه
باید نسبت به ترمیم آن اقدام كند. اما فاجعه دقیقا كجا اتفاق
می‌افتد؟ یك مثال مشخص در این زمینه وجود دارد: من سخنرانی‌های
آقایان داودنژاد و جلیلوند در نقد صداوسیما را به طور زنده در
اینستاگرام مشاهده كردم، اما صداوسیما این مراسم را با دو ساعت
تاخیر پخش كرد و تنها ٣ دقیقه از آن را حذف كرد؛ دقیقا همان ٣
دقیقه‌ای كه موضوع انتقاد از صداوسیما بود. باید از مدیران
صداوسیما پرسید كه آیا با حذف این بخش‌ها، جامعه از انتقادات
داودنژاد و جلیلوند مطلع نشد؟ اگر شد، پس دقیقا چه هدفی از این
حذف داشته‌اند؟ و آیا برای‌شان قابل پیش‌بینی نبوده است كه
آنچه ایشان حذف می‌كنند، دیگران دست به دست می‌گردانند؟
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 27
بهمن |
