|
فریدون فرخزاد مجری پرقدرتی بود در تلویزیون ملی ایران (پیش از
انقلاب). با سواد بود، تحصیل کرده بود، حضور ذهنی قوی داشت،
معلومات عمومی اش در زمینه های مختلف، از جمله هنر زیاد بود و
درکنار همه این محسنات برای حضور در برابر دوربین تلویزیون یک
هنر دیگری هم داشت و آن "جسارت" بود. بودند کسانی که وقتی
نخستین برنامه های تلویزیونی او در سال 1349 پخش شد با آشفتگی
و عصبانیت او را "پر رو" ارزیابی کردند. حتی برخی مجلات هفتگی
آن زمان نیز بر این جسارت انتقاد کردند. از جمله بوسیدن گونه
خانم هائی که برای مصاحبه به برنامه اش دعوت می کرد و یا سکه
یک پول کردن فلان هنرپیشه و یا ورزشکار و یا دولتمردی که خدا
را بنده نبودند و درباره هر مسئله ای در مصاحبه های مطبوعاتی
اظهار نظر می کردند. آنها را به برنامه اش دعوت می کرد و با
طرح چند سئوال در باره مسائلی که درباره آنها اظهار نظر کرده و
مطبوعات منتشر کرده بودند مچشان را می گرفت و معلوم میشد طرف
اصلا اطلاعاتی نداشته و اظهار نظر کرده. از قبل نمی گفت چه می
خواهد بپرسد و به همین دلیل خوب "مچ" می گرفت و فرصت فرار نمی
داد.
او در خارج از کشور هم تا وقتی زنده بود و به قتل نرسیده بود،
تقریبا همین روش را روی صحنه نمایش ها و شوهائی که اجرا می کرد
دنبال کرد.
این یاد از فریدون فرخزاد به آن دلیل بود که گاه انسان احساس
می کند چقدر جای امثال او و برنامه های مستقیم تلویزیونی خالی
است تا همه ما یاد بگیریم بی گدار به آب نزنیم و اظهار
نظرهائی نکنیم که پشتوانه مطالعاتی ندارد. در شماره روز گذشته
نمونه ای را درباره یک اظهار نظر و یا پیام در زیر مطلب اعدام
اصغر قاتل برایتان نوشتیم. حالا یک نمونه اظهار نظر سیاسی را
بخوانید.
آقای ناصر امین پور در زیر مطلب مربوط به پوتین با عنوان
"روسیه توانست، به آن دلیل که جمهوری اسلامی نمی تواند!" در
فیسبوک پیک نت مرقوم فرموده اند:
Nasser Aminpour
: آیا
پوتین با پنبه حلب را بمب باران میکند و خردسال و بزرگسالان ،
زن و مرد ....را میکشد؟ آیا اوکران را هم با پنبه محاصره و
حضور سیاسی و نظامی پیدا میکند ؟ آیا با پنبه در ایران نیروگاه
اتمی میسازد که هنوز پس از 30+ سال به پایان نرسیده ؟ و آیا در
روسیه گشایش فضای سیاسی کرده و مردم را در تصمیم گیری ها شریک
کرده ، و با قبول اصل مشورت با مردم، با احترام به شخصیت
اجتماعی با مردم رفتار میکند؟ مرغ پخته هم خندش میگیره!"
از ایشان، اگر برنامه زنده تلویزیونی بود باید به همان سبک
فریدون فرخ زاد سئوال می کردیم:
1- شما جز چند کانال خبری غربی و از جمله صدای امریکا و
اسرائیل و یورو نیوز و بی بی سی، و آن هم پراکنده اخبار مربوط
به سوریه را دنبال کرده اید و یا می کنید؟ یا هر آنچه آنها می
گویند را طوطی وار تکرار می کنید؟
2- شما چه اطلاعات روز و یا تاریخی از اوکرائین که حتی اسم را
هم غلط نوشته اید دارید؟
3- در روسیه دهها کانال تلویزیونی برنامه پخش می کنند و دو
کانال خبری مهم وجود دارد بنام "روسیه امروز" و "روسیه 24" که
تقریبا مشابه همین "سی ان ان" و "بی بی سی" و "سی بی اس" و ...
هستند. در تمام طول شبانه روز هم برنامه خبری دارند و برخلاف
تلویزیون های غربی یاد شده در بالا که جهان را محدود به اخبار
چند کشور اروپائی و آن هم با جهت گیری سیاسی دولت ها و یا
اتحادیه اروپا و ایالات متحده است، اخبار تمام دنیا را پخش می
کنند. حتی کوچکترین کشورهای امریکای لاتین و یا آسیا را. شما
حتی یکبار زحمت کشیده اید این دو تلویزیون را ببینید؟ حتی اگر
زبان روسی نمی دانید تلاش کنید بخش انگلیسی آنها را ببیند؟ از
جمله برنامه انگلیسی تلویزیون "روسیه امروز" را که هفته گذشته
انگلستان دفتر آن را در لندن بست تا از فعالیت آن جلوگیری کند.
زیرا اخباری متفاوت با بی بی سی را پخش می کرد و مردم را
درجریان بسیاری از واقعیات سانسور شده قرار میداد. در همین دو
تلویزیون حجم قابل توجهی از برنامه ها اختصاص به گزارش های از
زندگی مردم، مصاحبه با مردم، انتشار کوچکترین اخبار و
رویدادهای روز روسیه دارد. اینها را دیده اید؟ اطلاع دارید؟
وقتی می نویسیم روسیه از نتایج سانسور و بسته بودن فضای سیاسی
دوران اتحاد شوروی درس های بزرگی گرفت که امروز آنها را به کار
انداخته و جمهوری اسلامی به دلیل همین نیاموختن از گذشته در
منجلاب فساد و اختلاس و بی اعتمادی مردم به رسانه ملی کشور
غوطه ور است، دقت کردید چه می گوئیم؟ آنها همه مسائل را کشیده
اند به تلویزیون زیرا تنها از این طریق می توانند با انواع
مافیاها در روسیه مبارزه کنند. بحث نه برسر خوب بودن و یا بد
بودن دولت روسیه و یا پوتین و دیگران، بلکه بر سر یک شیوه عمل
است.
4- درباره پوتین و مردم روسیه نوشته اید. خب. دوست عزیز شما از
نتایج همین آخرین انتخاباتی که در روسیه برگزار شد اطلاع
دارید؟ شما میدانید که طبق نظرسنجی ها میزان محبوبیت پوتین در
روسیه 85 در صد است؟ آخر چرا فضائی و هوائی حرف می زنیم؟
5- درباره نیروهای اتمی بوشهر اظهار نظر فرموده اید. بسیار خب.
شما اصلا درجریان بحث ها و تصمیمات مفصل دولت ها، بعد از
انقلاب درباره این نیروگاه قرار دارید. یک نگاه سرسری به صفحه
اول روزنامه های سال 58 تا 62 در همین زمینه بیاندازید تا
مقداری درجریان قرار بگیرید. اجرای پروژه به شوروی وقت ندادند
که دولت آلمان قرارداد آن را داشت و در آستانه انقلاب آن را
تعطیل کرده و رفته بود. به پیشنهاد عملی دولت وقت شوروی برای
تکمیل آن موافقت نکردند، آلمان دمکراتیک وقت و لهستان پیشنهاد تکمیل دادند که
باز هم دولت موقت بازرگان و بعد هم بنی صدر با آن مخالفت کردند
و حتی گفتند که ما به "له ستان" اجازه ورود به بوشهر نمی دهیم!
8 سال هم که جنگ بود و بعد از آن هم کشاکش های سیاست خارجی.
این مربوط به گذشته است. در باره قراردادهای کنونی برای ساختن
دو نیروگاه برق اتمی دیگر توسط روس ها در ایران خبر دارید.
نیروگاه بوشهر هم که شما بی خبرید که مدتهاست کار می کند و
مشکلی ندارد.
حالا فرض کنید برنامه مستقیم تلویزیونی فریدون فرخزاد بود و
شما هم در برابر میکرفن و بینندگان. خودتان تجسم کنید چهره
خودتان را و بعد به آن مرغ پخته ای هم فکر کنید که نوشته اید
می خندد.
باور کنید و باور کنیم که ضرر می کنیم از بی مطالعه و با
کمترین اطلاعات نظر دادن و پیام نوشتن. پیام شما یک نمونه بود.
دنیای خود را در محدوده شنیده ها و نقل قول ها و یا پیشداوری
ها محدود نکنید. همه چیز را بخوانید و اگر می خواهید نظری
بدهید پیرامون آن کمی مطالعه کنید. اخبار مملکت خودتان را با
دقت و ممارست دنبال کنید. اخبار منطقه و جهان را نیز. هم شما و
هم همه کسانی که این یادداشت را می خوانند بدانید که پیک نت با
زحمت بسیار و تقریبا شبانه روزی سعی می کند آن دریچه هائی را
به روی خوانندگان خود باز کند که در رسانه های دیگر بسته است.
چشم و وقت و تجربه ما در خدمت این هدف است.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 3 آبان |
