|
"منصور پورحیدری" پدر باشگاه استقلال را سرطان ریه از پای در
آورد. شیخ جعفر شجونی نماینده اسبق مجلس و عضو جامعه روحانیت
مبارز را هم سکته از پای در آورد. هر دو رویداد مربوط به همین
هفته است. حکومت برای تشییع جنازه جعفر شجونی شهرداری تهران را
بسیج کرد و خود را به در و دیوار زد تا جمعیتی را برای مراسم
تشییع جنازه جمع کند و فیلمش را در سیما نشان بدهد.
مردم، خودجوش رفتند به مراسم یادبود پورحیدری در استادیوم
"امجدیه" که بعد از انقلاب شد "شیرودی". پورحیدری فوتبال را از
زمین خاکی کنار همین استادیوم امجدیه دنبال کرد و بعدها یکی از
ستاره های تیم تاج و سپس استقلال بعد از انقلاب شد. کسی مردم
را دعوت نکرد، بسیج نکرد، شام وناهار نداد، وعده کوپن و ساندیس
نداد، بلکه خودشان رفتند تا با پورحیدری خداحافظی کنند.
همین دو مرگ و دو بدرقه اگر عقلی در میان باشد همه مناسبات
مردم و بویژه نسل جوان با روحانیت و حکومت را نشان میدهد.
یکی از خوانندگان پیک نت شب گذشته از ایران برای ما نوشت:
دوشنبه شب ها زمان پخش برنامه 90 با اجرای عادل فردوسی پور
است. مجری با هوش و تحصیل کرده ای که نه خود مجیز گوست و نه
مجیز گو را به برنامه هایش می آورد. اگر هم بیاورد خوب حالش را
می گیرد. نیمساعت برنامه 90 به او اختصاص یافت. نزدیک به 2
میلیون و 500هزار نفر برای برنامه پورحیدری پیام (اس ام اس)
دادند. در برنامه 90 از بینندگان خواسته شده بود نظر بدهند و
این رقم تا حالا (8 دوشنبه شب) همان است که نوشتم با این پیام
کوتاه: "به احترام منصور پورحیدری عدد 2 را به 200090 ارسال
کنید".
پورحیدری متولد 1324 بود. از برو بچه های حواشی های فرعی
خیابان هدایت تهران. هنوز به دوره دوم دبیرستان نرسیده بود که
تیم های فوتبال محلی سازمان میداد و روزهای جمعه مسابقه روی
زمین های خاکی داوودیه شمیران و بوستان تهران و زمین خاکی
خیابان روزولت آنسوی امجدید. عاشق فوتبال بود، هم بازی و هم
مربیگری و سازماندهی. از همان سالها که شاید 14 - 15 سال بیشتر
هم نداشت، آرامش و حوصله دو خصلت برجسته او بود. دو تیم را که
سازماندهی می کرد، خودش نیمی از یک تیم و نیمی را در تیم روبرو
بازی می کرد و همیشه در خط دفاع. با همین خط دفاع، بزرگتر که
شد رفت به باشگاه تاج. معترضش شدند زیرا باشگاه تاج مورد علاقه
مردم نبود و دوستانش می خواستند که او عضو تیم "شاهین" شود.
این جمله او پاسخ به همه منتقدانش بود: من فوتبال بازی می کنم.
چه فرق می کند که در تاج باشم یا شاهین.
پس از انقلاب که خواستند باشگاه تاج را منحل کنند، پور حیدری
پا پیش گذاشت. نام باشگاه تاج شد "استقلال" و پورحیدری شد نجات
دهنده این باشگاه.
استقلال دوبار در آسیا به قهرمانی رسید. یکبار که پورحیدری روی
زمین توپ می زد و بار دیگر که شاگردانش روی زمین توپ می زدند و
او کنار زمین ایستاده بود. بعدها سرمربی تیم ملی فوتبال ایران
نیز شد. دربازی های آسیائی بانکوک.
مرگ حق است اما سرنوشت مرگی را برای او رقم زد که بسیار زود
بود.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 18 آبان |
