رحیم پور ازغدی از بازجویان بی رحم دهه 60 در اوین است که پس
از آن دهه و بیرون آمدن از اوین، مانند دهها بازجو و شکنجه گر
دیگر نرفت دنبال تجارت و ساختمان سازی و واردات، بلکه رفت درس
خواند و به حکم رهبر جمهوری اسلامی شد عضو شورای عالی انقلاب
فرهنگی. با شریعتمداری مو نمی زند. با همان تفکر و همان روش و
منش، منتهی شریعتمداری دست به قلم است و ازغدی سخنرانی که در
سخن گفتن خیلی سعی می کند از علی شریعتی تقلید کند. گاهی به
نماز جمعه تهران هم می آید و می شود سخنران پیش از خطبه جنتی و
یا احمد خاتمی. دیگ و سه پایه با هم جفت می شوند!
آقای ازغدی هنوز در همان فضای دهه 60 است اما شیفته بازگشت
دوران 8 ساله احمدی نژاد. حالا می خواهد جلیلی باشد و یا
قالیباف. برای او بازگشت به فضای بسته و بگیر و ببند و دادگاه
های پس از کودتای 88 و قتل زنجیره ای روشنفکران مهم است. بقیه
اش حرف های مفتی است که در نماز جمعه ها می زند و گاهی در
دانشگاه ها هم به دعوت بسیج دانشجوئی می رود و آنها را تکرار
می کند.
جمعه گذشته به جای نماز جمعه تهران، رفت به نماز جمعه قم برای
سخنرانی و در آنجا راه حل ارائه داد. البته راه حلی که معطوف
تفکر و گذشته او در اوین است. او گفت:
«افرادی
را که حقوقهای میلیونی گرفتند و اختلاسهای میلیاردی کردند
باید در نماز جمعه شلاق زد. نماز جمعه جای کلیگویی نیست.»
توجه کنید! ایشان عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی است و نه شورای
شلاق و اعدام! گرچه هنوز در فضای اعدام و تعزیر و شلاق در دهه
60 در اوین است. و تازه، اگر هم قرار باشد کسی را شلاق بزنند،
چرا قاضی مرتضوی را که در دادگاه به 120 ضربه شلاق محکوم شده
در نماز جمعه تهران و یا همان شهر قم، نه 120 ضربه، بلکه 5 تا
شلاق در باسنش نمی زنند و گفته اند حتی این حکم هم ممکن است
باطل شود!
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 24 آبان |