نتیجه خصوصیسازی در سالهای گذشته، بیکار شدن کارگرها بوده
است. این سخن وزیر کار است که با جسارت بیان شده است. وی که در
همایش اندیشه و تعاون سخن می گفت اضافه کرد:
برای پیشرفت تعاون با نوآوریها و فکرهای جدید میتوانیم
راهکارهای مناسب ایجاد کنیم. شبهه بزرگی که در این میان برخی
عنوان میکنند، آن است که ما در رویکرد بازار آزاد و راست
اقتصادی حرکت میکنیم و واقعیت جریان اقتصادی کشور به نحوی
نیست که تعاونی بتواند در آن عمل کند، چرا که تعاونی ریشه و
منشاء در دوران کف اقتصادی دارد. عدهای معتقدند دوره تاریخی
تعاون در کشور تمام شده است و بنده این جمله را بارها و بارها
میشنوم.
چطور میتوان گفت دوره تاریخی تعاون به پایان رسیده است. آیا
اقتصاد ما راستتر و آزادتر از اقتصاد کشورهایی مانند آمریکا و
کره جنوبی است؟ ضمن اینکه ۴۰ درصد تولید ناخالص ملی برزیل توسط
تعاونیهای این کشور تامین میشود و درآمد ۳۰ تعاونی آمریکایی
بیش از یک میلیارد دلار است.
بنابراین به اعتقاد من این گزاره قابل قبول نیست و این قصه
غمانگیزی است که بگوییم تعاونیها در اقتصاد ایران جایی
ندارند.
سه روز پیش بنده در اطراف چابهار و ایرانشهر بدترین نوع زندگی
را در حاشیهنشینی مشاهده کردم که این نشان میدهد آسیبها
تمام نشده است. ما قصد نداریم صورت مسئله را پاک کنیم. نتیجه
خصوصیسازی و واگذاری کارخانهها، بیکار شدن کارگرها بود،
البته نمیخواهم بگویم همه چیز به این صورت بوده، اما چه میزان
اشتغال در این زمینه حذف شد.
برنامههای ما تغییرات اساسی در زندگی طبقه پایین ایجاد نکرد و
۷۵۰ میلیارد دلار با شعار عدالت در کشور توزیع شد، اما هنوز
حاشیهنشینها و فقیرها سر جای خود نشستهاند.
باید نقش طبقات کم درآمد و متوسط را در جامعه ارتقا دهیم و
برای تقویت مشارکت مردم در بحث اداره جامعه بهترین شیوه
تعاونیها هستند.
اشکال بزرگی که ما در زمینه ایجاد تعاون داریم این است که دائم
دنبال بسترهای حقوقی هستیم، در حالیکه اگر بسترهای اقتصادی،
اجتماعی و فرهنگی را به خوبی شناسایی نکنیم، با خروارها قانون
شکل نخواهد گرفت.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 15 شهریور |