اصغر فرهادی همشهری من، یعنی اصفهانیست. در
"سده" اصفهان بدنیا آمده. اما حالا یک چهره جهانی شده. انگار
داستان فیلم هایش حرف دل بسیاری از مردم دنیاست. دیشب توانستم
"فروشنده" را در سینما سپاهان ببینم. گرچه خیلی ها بلیط فیلم
فروشنده را اینترنتی تهیه کرده بودند اما از ابتدای کوچه سینما
سپاهان می توانی انبوه جمعیت را ببینی. ناگفته نماند که برای
دیدن فیلم در ساعت دلخواه سه ساعت زودتر باید خودت رو به گیشه
برسونی. شاید مثل من بیاد شکره پاره اصفهان "ارحام صدر"
افتادید که همین جا در تئاتر سپاهان چقدر مردم را خنداند با
لهجه شیرین و زبانی طنز و صریح که رنگ و بوی اجتماعی داشت و
برای پرداختن به مسائل روز محبوب مردم بود. نمی دانم شاید اصغر
فرهادی هم مانند ارحام صدر می رود تا شناسنامه نصف جهان شود.
من هم مثل خیلی های دیگر از فیلمسازی سر در نمی آورم اما احساس
کردم که قضاوت نخبگان هنر بی ربط نبوده است.
فروشنده مانند همه فیلم های فرهادی تنها یک داستان نیست.
زندگی و کنش دقیق در زندگی انسانها ست در یک بستر کاملا واقعی.
بستری که زندگی روزمره در آن جریان دارد. فرهادی مانند همه
فیلم هایش در فروشنده هم در حال بازیابی انسانیت است. تلنگری
ست برای یادآوری اخلاق و اعتراض به قضاوت، دروغ و خیانت.
جانمایه "فروشنده" این بار رسمیت دادن و احترام به حریم خصوصی
آدم هاست. اعتراض به سرک کشیدن در زندگی دیگران. برای همه ما
چقدر آشناست این موضوع. فرهادی از ابتدای فیلم دستت را می گیرد
و در مسیر فیلم راهنمایی ات می کند برای رسمیت دادن و احترام
به حریم خصوصی آدم ها. این را از ابتدای فیلم و همه سکانس ها
می توان دید.
این فیلم نشان داد که که ایرانی ها به هنر خوب و تئاتر و آثار
جهانی علاقه دارند. نشون داد که چه بازیگرهای توانایی داریم.
این فیلم به دنیا نشان داد که ایرانی هم میتواند بهترین
فیلمنامه نویس دنیا باشد! فرهادی دوستت داریم!
شاید باید منتظر دیدن یک اسکار دیگر در دستان آقای فرهادی
باشیم.
حیف است دیدن فیلم را از دست بدهید.
(نقل از فیسبوک نسترن دانش:
https://www.facebook.com/sorayya.rasekh)
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 29 شهریور |