|
تاریخ دیپلماتیک ترکیه گاهی با حوادث نگران کننده ای آمیخته
است.
در حالی که هفتاد نفر از رهبران بلند پایه دولت های مختلف
جهان از جمله صدر اعظم آلمان در اولین نشست بین المللی (دفاع
از حقوق بشر) که توسط سازمان ملل متحد در ترکیه سازماندهی شد
شرکت کردند،
ترکیه بدترین تجاوز به دمکراسی در تاریخ مدرن خود را تجربه می
کند.
یک لایحه قانونی جنجال انگیز در مورد چشم پوشی از مصنوعیت
پارلمانی بطور موقت توسط 376 نماینده مجلس از 550 نماینده مجلس
ترکیه تائید شد و به تصویب رسید . اردوغان این بار فقط با 9
رأی بیش از مورد نیاز برای تصویب متن این لایحه موفق شد یک
گام دیگر به رویای حکومت استبدای خود نزدیک شود . بلا فاصله
بعد از تصویب این لایحه در مجلس اردوغان به نمانندگان مجلس
تبریک گفت
.
اکنون 51 نفر از 59 نفر اعضای حزب اپوزیسیون چپ (حزب دمکراتیک
خلق ها)ممکن است هرلحظه به جرم حمایت از پ. ک. ک حزب کارگران
کردستان که به عنوان یک سازمان تروریستی از طرف مقامات ترکیه
معرفی شده به دادگاه احضار شوند . نمایندگانی که سد اصلی و به
گفته وی ( مزاحم ها) برای این استاد ریاکاری (اردوغان ) برای
رسیدن به حکومت استبدادی است.
در انتخابات پارلمانی ماه ژوئن سال 2015 صلاح الدین دمیرتاش با
13 در صد آراء (هشتاد نماینده در پارلمان) به پیروزی شگفت
انگیزی دست یافت.
سلطان ترکیه این پیروزی را جرمی دمکراتیک تلقی کرد و آن را
هرگز نبخشید. از این زمان اردوغان نظم مناسب با خواست و اهداف
خود را با خشونت، سرکوب و فساد در نهادهای مختلف به اجراء
گذاشت.
در 20 ژوئیه 2015 یک رویداد مهم رؤیای حکومت استبدادی اردوغان
را مهار کرد . در سوروچ منطقه ای در کردستان ترکیه، نزدیک به
مرز سوریه 300 داوطلب از فدراسیون انجمن جوانان سوسیالیست برای
باز سازی شهر سوری
در
کوبانی نمادی از مقاومت قهرمانه کردها علیه دولت اسلامی داعش
بسیج شدند،
اما در اواسط روز یک بمب گذار انتخاری خود را در میان آنها
منفجر کرد و باعث کشته شدن 33 نفر و صدها زخمی شد. قدرت که
درارتباط با داعش نقش مبهمی ایفا می کرد زیر لب این حمله
انتحاری را محکوم کرد
.
چند ماه پس از توافق آتش بس تاریخی بین حزب کارگران گردستان به
رهبری عبدالله اوجلان و حزب عدالت و توسعه، کردستان ترکیه توسط
ارتش ترکیه مورد حمله قرار گرفت و به آتش کشیده شد. بعد از
این تهاجم درگیری در اوت سال 2015 بین نیروهای امنیتی و شبه
نظامیان پ. ک. ک در منطقه دیاربکر اجتناب ناپذیر گشت. کشور بار
دیگر غرق در جنگ داخلی شد. جنگی که از سال 1984 تاکنون ادامه
دارد. جنگی که بیش از 40 هزار کشته و دو میلیون آواره بر جا
گذاشته است. اما این جنگ سازماندهی شده در واقع نعمتی برای
استراتژی اردوغان برای ایجاد حکومت وحشت برای رسیدن به اهداف
وی بود. قدرت در ترکیه از این وضعیت بهره برداری دو گانه کرد
و کمپین تبلیغاتی ضد تروریستی خود را سازماندهی کرد. اردوغان
ابتدا با امتناع و در واقع "عقب نشینی از مبارزه با دولت
اسلامی" به نیازهای اقتصادی خود دست یافت و موفق شد پ. ک. ک را
به عنوان یک سازمان تروریستی معرفی کند و زیر ضربه قرار دهد.
در نهایت، بر اثر حمایت قوی دپلماتیک غرب با منطق (خود را به
کوری و کری زدن) اردوغان جنگ داخلی را به مناطق کردنشین سوق
داد و هزان کشته، صدها هزار تن از مردم منطقه را بی‌خانمان و
آوره کرد. وی همچنین در زمینه سیاسی ــ اجتماعی موفق شد ترس و
حشت را در اکثر مناطق ترکیه، پیش از آغاز انتخابات درماه
نوامبر حاکم کند.
روزنامه نگاران دستگیر شدند، دفاتر حزب دمکرات خلق ها مورد
حمله نیروهای امنیتی قرار گرفت و به آتش کشیده شد . دهها تن از
فعالان سیاسی مورد خشونت و تهدید قرار گرفتند و در نتیجه حزب
عدالت و توسعه با ایجاد وحشت و ترس و هرج و مرج موفق شد در
انتخابات 317 کرسی پارلمانی را در انتخاباتی که تجدید شده بود
بدست آورد و حزب دمکرات خلق ها چند کرسی را از 59 کرسی که در
انتخابات اولیه بدست آورده بود از دست داد. با این وجود
اردوغان به آرزوی خود نرسید . حضور حزب دمکراتیک خلق بعنوان
یک نیروی سیاسی مهم، همچنان مانع اصلی در برابر وی باقی ماند.
اردوغان برای سرکوب مخالفان فشار خود را در انکارا تشدید کرد
و قلدری درشهرهای دیگر کشور گسترش یافت. روشنفکران و
دانشگاهیان مخالف سیاست های او تبدیل به هدف نیروهای امنیتی
شدند. رئیس وقت حزب عدالت و توسعه که حالا از رهبری حزب و نخست
وزیر برکنار شده "داوود اوغلو" گفت "تروریست ها تنها کسانی
نیستند که سلاح خود را برق می اندازند. افرادی که قلم بدست
گرفته‌اند نیز تروریست هستند". این جمله ای بود که داوود اوغلو
از اردوغان وام گرفته بود.
روزنامه نگاران دستگیر شدند، وکلای مورد تهدید قرار گرفتند.
طاهر الچی وکیل دیاربکر در یک کنفرانس مطبوعاتی به قتل رسید .
اعضای حزب دمکراتیک خلق تقریباً هر روز مورد تهدید قرار
گرفتند.
رجب طیب اردوغان چشم انداز بسیار شخصی از حقوق بشر و آزادی
بیان دارد. دو روزنامه نگار مخالف سیاست های دولت که ویدئوی
تحویل سلاح توسط سرویس اطلاعاتی ترکیه به داعش را افشاء کرده
بودند به شش سال زندان محکوم شدند. اما همه این جنایات و قلدری
ها برای اردوغان کافی نیست . اشتهای او پایانی ندارد. استراتژی
اردوغان روشن است . وی قادر نیست نمایندگان مخالف دولت را که
با رأی مردم انتخاب شدند و به پارلمان راه یافتند نابود کند و
از دست آنها خلاص شود. به همین دلیل تلاش می کند نمایندگان
اپوزیسیون را بصورت قانونی از پارلمان حذف کند . تصویب لایحه
لغو مصونیت نمایندگان پارلمانی این هدف را دنبال می کند. این
نمایندگان را باتهام حمایت از کردهای ترکیه می خواهند از
پارلمان بیرون بکشند. بموجب قانونی که پارلمان تصویب کرد حالا
مخالفان دولت را اردوغان می تواند راهی دادگاه کند تا هر کدام
بین یک تا 10 سال محکوم به زندان شوند.
حالا خطر کلی تری جامعه ترکیه را تهدید میکند . تصفیه
نمایندگان اپوزیسیون به کمک قانون با هدف برقراری سیستم
استبدادی ریاستی در ترکیه.
.
http://www.humanite.fr/turquie-erdogan-se-degage-le-chemin-vers-lautocratie-607656
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 6 خرداد |
