|
هاشمی رفسنجانی
روز گذشته در دو
دیداری که با دست
اندرکاران
کشتیرانی و
فعالان واحدهای
کارگری بمناسبت
هفته کارگر داشت،
با صراحت بیشتری
در باره نتایج 8
سال ریاست جمهوری
احمدی نژاد و
مخالفان برچیده
شدن تحریم ها
گفت:
تقریباً همه
مسئولان کشورهای
اروپائی که طی
سالهای اخیر به
ایران آمده و با
من دیدار داشتند
بر تمایل خویش
برای ایجاد روابط
اقتصادی، علمی،
فرهنگی و اجتماعی
با ایران تأکید
می‌کردند.
تبلیغات سنگین
مخالفان دولت با
هدف القای نا
امیدی مردم،
برخلاف مصالح و
منافع ملی است.
نگاه سیاسی و
باندی به منافع
ملی و همگانی
مردم و نقد
غیرمنصفانه
مسایلی که به
کلیت نظام مربوط
میشود، هیچ
توجیهی ندارد، در
حالی که دنیا بر
موفقیت‌های ایران
در مذاکرات
هسته‌‌ای تأکید
می کند.
نگاه عاقلانه
دولت یازدهم و
تأکید تیم مذاکره
کننده بر منطق و
استدلال، اوضاع
را از حالت سابق
به شرایطی رسانده
که امروزه
کشتی‌های جمهوری
اسلامی ایران به
هر جا که
بخواهند، می‌روند.
رونق کشتیرانی
جمهوری اسلامی
نشان از روانی
چرخ اقتصاد کشور
دارد و باید تلاش
کنیم که این رونق
علاوه بر نفت در
صادرات غیرنفتی
هم گسترش یابد.
متأسفانه بعضی از
کسانی که قبلاً
در مقام مسؤولان
جمهوری اسلامی،
تحریم‌ها را نعمت
خدا می‌دانستند،
وقتی در دو
انتخابات نظر
جامعه را دیدند،
به جای اصلاح
گفتار و رفتار
خویش با کارشکنی
سیاسی در کارهای
دولت تلاش می
کنند که تحریم‌ها
را برگردانند.
تحریم عامل گسترش
فساد شد. یک عده
در تمام 8 سال
گذشته از
تحریم‌ها سوء
استفاده کردند.
شاهد بودیم که
چگونه در دولت
گذشته بجای توجه
به تولید، جامعه
را به واردات
وابسته کردند و
وقتی تحریم گسترش
یافت، رکود تورمی
و فلاکت حاصل از
آن جامعه را
فراگیر گرفت.
می‌دانید که
علاوه بر بیماری
ساختاری که دولت
گذشته با حذف
بسیاری از
شوراهای عالی و
نهادها ایجاد
کرد، در زمانی که
بیشترین درآمد
نفتی تاریخ ایران
را داشتیم، 500
هزار میلیارد
تومان بدهی برای
دولت برجای
گذاشت. 700 هزار
میلیارد دلار
دولت سابق در آمد
داشت اما بجای
نگاه کلان به
آینده کشور، با
پرداخت غیر
کارشناسانه
یارانه‌ها، جامعه
را تشویق به
مصرف گرایی
کرد.
نیمه کاره رها
کردن بسیاری از
بیمارستان‌های
تحت پوشش تأمین
اجتماعی که نیاز
اصلی کارگران
کشور بود، یکی از
مصادیق بارز حیف
و میل درآمدهای
نفتی کشور بود.
اگر
بیمارستان‌های
تأمین اجتماعی در
سراسر کشور تجهیز
می‌شدند و با
تمام توان در
خدمت کارگران و
مستمری‌بگیران
بودند، یکی از
دغدغه‌های اصلی
این قشر مظلوم که
مسائل بهداشت و
درمان است، برطرف
می‌شد.
متأسفانه درآمدها
و حتی سرمایه‌های
این سازمان که
مالک اصلی آن
کارگران مظلوم
جامعه و مستمری
بگیران بودند،
در جای مناسب صرف
نشد. |
