|
در قلب بازار تهران امام زاده ای دفن است بنام "امام زاده زید"
و در کنار همین امام زاده جوانی را به خاک سپرده اند بنام
"لطفعلی خان زند". پادشاهی که می گویند هم خوش سیما بود و هم
جسور در جنگ و دستی هم به سازندگی و آبادانی داشت.
او از سلسله زندیه بود. یادگارهائی از سازندگی در شیراز از خود
بر جای گذاشته است. هنوز معروف ترین خیابان شیراز به نام اوست.
در 22 سالگی اسیر خیانت اطرافیانش شد، کورش کردند و سپس به
قتلش رساندند و در امام زاده زید تهرانی که نه پایتخت بود و نه
شهرت داشت دفنش کردند. تاریخ ایران امام زاده زید را نمی شناسد
اما لطفعلی خان زند را می شناسد.
با سنگ قبرش چنان کرده اند و یا شده که می بینید و جای جای
رواق و مقبره اش به انبار کالای کسبه بازار - از جمله فرش و
قالیچه- و سنگ های قدیمی صحنه امام زاده تبدیل شده است.
قاجارها با قتل او سلطنت خود را آغاز کردند.
از یادگارهای سازندگی او در شیراز سه جاده شوسه بین شیراز و
بوشهر و شیراز و بندرعباس و شیراز و بندرلنگه است. احداث این
سه جاده در آن زمان یکی از کارهای بزرگ عمرانی بود. بدستور او
کار احداث سدی روی رودخانه "موند" آغاز شد که می گویند اگر به
پایان رسیده بود آب رودخانه موند رها نمی شد و سطح وسیعی از
زمین های شیراز را آبیاری می کرد و به کشت و کار رونق می
بخشید.
آقا محمد خانه قاجار به جنگ با او برخاست و سرانجام نیز کورش
کرد و به قتلش رساند.
تاکنون چند بار مسئله انتقال قبر او به شیراز و ساختن آرامگاهی
در خور برایش مطرح شده اما در حد حرف باقی مانده است. سرگذشت
او را روزنامه نگار و پاورقی نویس معروف پیش از انقلاب "ذبیح
الله منصوری" در یک جلد و بصورت کتاب نوشته که خواندنی است.
هیچیک از مجلسین جمهوری اسلامی و حتی مجلسین قبل از انقلاب نیز
به این کار همت نکردند.
او را مردم دوست داشتند و پس شکست و دستگیری و انتقال به تهران
و قتلش، این ترانه عامیانه بین مردم دهان به دهان شد:
بازم صدای نی میاد،
آواز پی در پی میاد،
لطفعلی خانم کی میاد،
لطفعلی خان بوالهوس
زن و بچشو بردن طبس،
طبس کجا اینجا کجا
این شعر عامیانه را فرهاد خواننده در دوران پایان زندگی اش
بسیار غم انگیز دکلمه کرد که می شنوید:
https://www.youtube.com/watch?v=uQSmxF-X9og
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 14 اردیبهشت |
