|
فائزه هاشمی به دیدار فریبا کمال آبادی از اعضای جامعه
بهائیان ایران رفت که برای مرخصی، پس از 8 سال از زندان بیرون
آمده است. فائزه هاشمی درباره این ملاقات گفت: «من و خانم کمال
آبادی 6 ماه با یکدیگر در زندان زنان در اوین همبند بودیم و
این یک وظیفه انسانی بود که به دیدار ایشان بروم.
خانم کمال آبادی زمانی که بازداشت شد، دخترش 13 سال داشت. دختر
دیپلم گرفت، مادر زندان بود. دختر ازدواج کرد، مادر زندانی
بود، دختر بچه‌دار شد، مادر با هم در زندان بود و حالا دختر 21
سال دارد و خانم کمال آبادی نوه اش را می بیند.
فائزه هاشمی می گوید:
«همه حداقل در حرف معتقدند که این کار (زندانی کردن بهائی ها)
ظلم است ولی فکر میکنم نتوانسته‌اند، کاری کنند. چون احتمالا
یک جای قدرتمندتری این سیاست‌ها را می‌خواهد که این گونه عمل
شود. الان خود آقای روحانی هم موانعی دارد، یا فشارهای زیادی
روی آقای هاشمی است. البته مسائل حقوق بشری مختص بهایی ها
نیست، جمعیت عظیمی هستند که این مشکلات را دارند. متاسفانه
نگاه خودی و غیرخودی این شرایط را ایجاد کرده که یک عده در
جمهوری اسلامی خودی ترند و این معضلاتی را ایجاد کرده اند، از
جمله نقض حقوق انسان‌ها که موضوعی جدی و اساسی است. خیلی ها
شرایط سختی را می‌گذرانند فقط بهایی‌ها نیستند، اما بهایی‌ها
شرایط سخت تری دارند.
»
در این دیدار نسرین ستوده وکیل بارها زندانی شده نیز حضور داشت
و گفت:
در سال‌های اخیر افکار عمومی به موضوع حقوق بشر صرف نظر از
توافق با آن عقیده، توجه دارد و این رویکرد بسیار مثبت است. ما
در واقع می‌توانیم مرحله خودی و غیر خودی را به سلامت پشت سر
بگذاریم. هنوز هم جامعه بهایی با فشار مواجه است. همه این
فشارها باعث می شود که من نوعی به عنوان یک شهروند در دراز مدت
بتوانم به طور مداوم این اخبار را بشنوم و نسبت به آن بی تفاوت
باشم. پس باید در نظر داشته باشیم که رنجی که به این جامعه
تحمیل شده باعث شده افکار عمومی به این موضوع جلب شود و هم
رسانه‌ها و تکنولوژی و شبکه‌های اجتماعی در بازنشر این فشارها
و اخبار نقش داشتند و همه این‌ها باعث شده ما دوره بی تفاوتی
نسبت به رنج‌های یکدیگر را پشت سر بگذاریم. امیدوارم این
مقدمه‌ای باشد برای این که افکار عمومی از قدرت خودش استفاده
کند و حکومت را وادار به رعایت حقوق همه هموطنان از جمله
هموطنان بهایی کند. من اگر با خانم کمال آبادی همبند هم نبودم
بعنوان یک فعال حقوق بشر به دیدار ایشان می رفتم. اما به
هرحال من نمی‌توانم اثر آن دو سال و نیم را انکار کنم وقتی که
ما رنج مشترکی را باهم پشت سر گذاشتیم، حتما پیوندهای خاصی هم
ایجاد شده اما از جهت رنجی که ایشان به دلیل عقایدشان، اندیشه
و مذهبی که داشتند تحمل کردند، احساسات عمومی جریحه دار می‌شود
و حتما می‌رفتم.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 27 اردیبهشت |
