|
سال 95 با واکنش های آشکار آقای خامنه ای علیه نتایج دو
انتخابات مجلس شورا و مجلس خبرگان آغاز شد. ایشان که در دیدار
با اعضای مجلس خبرگان در آخرین روزهای سال 94 طرد دو شیخ مرتجع
و چاپلوس قدرت، محمد یزدی و مصباح یزدی را فاجعه غیر قابل
جبران برای مجلس خبرگان اعلام کرده بود و عملا در برابر مردمی
که آنها را طرد کرده بودند ایستاده بود، در مشهد علم مخالفت با
"برجام 2" را بلند کرد و به تمسخر از برجام های سه و چهار و...
نام برد. این درحالی است که حسن روحانی برجام 2 را در ارتباط
با تحولات اقتصادی و سیاسی در داخل کشور اعلام داشته بود. یعنی
تحقق آن شعارهائی که بموجب آنها در انتخابات ریاست جمهوری سال
92 از مردم برای آنها رای گرفته بود. گشایش فضای سیاسی،
قانونمداری، مبارزه با رانت خواری، مبارزه با فساد اقتصادی در
حاکمیت، تنش زدائی داخلی و بهره گیری از توافق اتمی و پایان
تحریم های جهانی برای جلب سرمایه گذاری های خارجی و گشایش صدها
گره فرو بسته اقتصادی در داخل کشور. طبیعی است که دراین مسیر
دست شرکت های وابسته به سپاه بسته می شود و برای نخستین بار
اخذ مالیات بعنوان دومین منبع در آمد دولت پس از فروش نفت هدف
قرار می گیرد. آقای خامنه ای در سخنرانی نوروزی خود در مشهد در
مقابل این "برجام" ایستاد. البته مهم ترین بخش سخنرانی نوروزی
او در مشهد، همانا اعتراف به فساد و دزدی حکومتی، بحران
اقتصادی در کشور، گسترش اعتیاد، بیکاری و همه آن واقعیاتی بود
که بعنوان محصول دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد از آغاز ریاست
جمهوری حسن روحانی از عمق به سطح آمده و بخش هائی از آن افشاء
شده است.
آقای خامنه ای که بشدت از نتیجه انتخابات دو مجلس، بویژه مجلس
خبرگان همچنان برآشفته است، در اینجا متوقف نماند و در دیداری
که برایش در تهران ترتیب دادند و مداحان را به خدمتش بردند تا
چنگ و دندانی هم نشان روحانیت نا همسو با او داده باشد، پس از
ستایش از مداحانی که او آنها را رقیب روحانیون به نمایش گذاشت،
یک گام دیگر هم برداشته و از موشک پرانی حمایت کرد!
او اگر در این سخنرانی، با منطق و بدون پرخاش به دیگران و به
کار گیری زبان تهدید و تسویه حساب های سیاسی، تنها گفته بود که
تولید موشک در ایران برای دفاع از کشورهمانقدر ضروری است که
مذاکرات جهانی، حرف بی منطقی نزده بود و هیچ ایرانی میهن دوستی
با آن مخالفت نداشت و اساسا این دو نه تنها رقیب هم نیستند،
بلکه مکمل یکدیگرند. اما ایشان، این منطق کاملا پذیرفته شده را
آلوده به اهداف دیگری - از جمله مخالفت با رای مردم در
انتخابات هفتم اسفند- کرد که در سر دارد و عملا مردمی را که
مخالف سیاست های وی هستند به موضع گیری در برابر تولید موشک و
یا هر تولید نظامی دیگری قرار داد و باز هم از زیر پای سپاه
چند آجر دیگر بیرون کشید و موقعیت آن را در میان مردم باز هم
تضعیف کرد.
بهانه قرار دادن جمله ای که به نقل از هاشمی رفسنجانی در تویتر
وی منتشر شده و در آن گویا گفته شده آینده جهان مذاکره است و
نه موشک، حتی اگر این جمله پیش زمینه و پس زمینه هم نداشته
باشد، هیچ تضادی با منطق ضرورت مجهز بودن و مجهز شدن ایران به
مدرن ترین سلاح های موشکی و غیر موشکی ندارد و همانطور که خود
آقای خامنه ای در سخنرانی اش برای مداحان گفت: "موشک و مذاکره
لازم و ملزوم یکدیگرند."
کدام عقل سلیمی خلاف این فکر می کند که هاشمی و یا خاتمی و یا
هر فرد درون و بیرون حاکمیتی چنین فکر کند؟ اما نکته بسیار مهم
دیگری که آقای خامنه ای آن را دور می زند، حمایت ملی از مذاکره
و موشک است و ایشان این بخش را تخریب می کند، چنان که تاکنون
کرده است. حرف هائی تهدید آمیز و ناشی از خشم از نتیجه
انتخابات هفتم اسفند، همانطور که در بالا اشاره کردیم، منطق
نهفته در سخن وی را زیر علامت سئوال می برد. بویژه که آزمایش
های موشکی را همراه می کنند با شعار و تهدید خارجی از جمله
نابودی اسرائیل! هیچ نیازی به این شعارها و تحریکات برای
آزمایش های موشکی نیست، همچنان که نمایش آن نیاز نیست. مگر
اهداف سیاسی در جهت مخالفت با دولت و سیاست خارجی آن برای کاهش
تنش جهانی و منطقه ای و تضعیف آن در داخل کشور مورد هدف باشد.
والا می شد و می شود بی سر و صدا به آزمایش های موشکی و نظامی
ادامه داد و قدرت دفاع ملی کشور را بالا برد و کسی هم با آن
مخالف نیست. مخالفتی اگر هست، با اهداف پشت نمایش های موشکی
است. از جمله مخالفت با نتیجه انتخابات هفتم اسفند و بیم و
هراس از گسترش بازهم بیشتر پایگاه دولت و شخص روحانی برای
انتخابات دوره دوم ریاست جمهوری از یکسو، و دسته بندی های
آینده در مجلس خبرگان و خارج شدن آن از مجلسی یکدست چاپلوس
قدرت و مجلس شورائی متفاوت با مجلس نهم.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 14 فروردین |
